Walt Disney’s klassieker Bambi heeft de harten van duizenden mensen
veroverd sinds de eerste release in 1942. Van alle redenen die dit
meesterwerk zo beroemd hebben gemaakt, staat het schattige reekalfje
zonder twijfel op nummer één. Dit betoverende schepsel zou ook een van
de redenen kunnen zijn waarom mensen zich afvragen of herten goede
huisdieren zijn en, zo ja, hoe ze thuis moeten worden verzorgd.
Ten eerste, het snelle antwoord is nee, herten zijn helemaal
geen goede huisdieren. Daar zijn verschillende verklaringen
voor, zoals u in de rest van dit artikel zult ontdekken.
Laten we er in duiken.
Waarom herten
helemaal geen goede huisdieren zijn
Het houden van een hert als huisdier kan in eerste instantie een goed
idee lijken; ze zijn tenslotte prachtig, intelligent, gemakkelijk te
temmen, schijnbaar ongevaarlijk; misschien heeft u er al een paar in uw
achtertuin die elke winter dichterbij komen om te eten wat er nog in uw
bomen zit. In zekere zin is het een beetje zoals het hebben van grote
honden of zelfs paarden, is het niet? Nou, niet helemaal. Hier zijn de
redenen waarom herten helemaal geen goede huisdieren zijn:
1. Ze kunnen gevaarlijk zijn.
Wie had ooit gedacht dat een schattig klein reekalfje een potentieel
gevaar kan vormen voor mensen als ze eenmaal volwassen zijn? En ja,
zelfs als je een babyhert adopteert en het gedurende zijn hele
kindertijd opvoedt, bestaat er nog steeds een risico op agressie als het
volwassen is. Vooral mannelijke dieren die in bronst zijn, kunnen
gevaarlijk zijn voor mensen: de golf van testosteron maakt hen
plotseling territoriaal en op hun hoede. Hun enorme geweien kunnen je
huid doorboren en ernstige verwondingen veroorzaken.
En hoe zit het met vrouwtjes? Vrouwtjes kunnen ook onvoorspelbaar
zijn, vooral als ze hun jongen moeten beschermen.
Hoe onschuldig ze ook mogen lijken, herten zijn in de eerste plaats
wilde dieren, en hun gedrag kan onvoorspelbaar en zelfs agressief zijn
wanneer ze volwassen zijn.
2.
Het is illegaal om herten als huisdier te houden in de meeste
staten
Omdat het inheemse wilde dieren zijn, is het in de meeste staten
illegaal om herten als huisdieren te bezitten. Er zijn veel situaties
geweest waarin mensen schijnbaar verweesde reekalfjes vonden, ze mee
naar huis namen en opvoedden, en uiteindelijk bezoek kregen van de
Wildlife Control. Deze mensen, die dachten dat zij het juiste deden,
zagen helaas hun geliefde huisdier in beslag genomen worden, en in veel
gevallen, geëuthanaseerd.
Omdat herten die door mensen zijn grootgebracht niet veel
overlevingskansen hebben wanneer zij in het wild worden vrijgelaten, en
als er geen revalidatiecentrum in de buurt is dat hen kan opvangen,
zullen zij automatisch worden geëuthanaseerd.
Opmerking: Kijk in het laatste deel van dit artikel
wat u moet doen als u een reekalfje vindt dat kennelijk door zijn moeder
is “verlaten”.
3. Ze zijn niet
gemakkelijk te domesticeren
Herten zijn niet geschikt voor domesticatie – ze zijn wispelturig en
moeilijk in bedwang te houden omdat ze hoog kunnen springen, een
lichaamsvorm hebben die moeilijk te bestijgen of in te spannen is, en zo
nerveus zijn dat ze letterlijk kunnen sterven van stress.
Het opvoeden van herten, vooral een verweesd reekalf, vergt ook
aanzienlijke inspanningen. Aangezien hij de meest elementaire dingen nog
niet van zijn moeder heeft geleerd, kan hij een aantal elementaire
gedragsvaardigheden missen.
Daar komt nog bij dat herten, wanneer zij in gevangenschap worden
gehouden, de neiging hebben brozer te zijn; als je niet weet hoe je ze
goed moet verzorgen, kan er veel misgaan. In het wild zijn ze in hun
element en hebben ze een duidelijk voordeel, maar zelfs dan overleven
veel reekalfjes met hun moeder niet tot ze volwassen zijn.
Kortom, herten zijn complexe dieren om te houden omdat ze
kwetsbaarder zijn, zich onvoorspelbaar gedragen en op volwassen leeftijd
onhandelbaar en op hun hoede worden.
4. Ze kunnen uw eigendom
vernielen
Behalve dat herten over het algemeen overlast veroorzaken door te
eten, te stampen en te poepen in tuinen en tuinen, hebben ze ook veel
ruimte nodig. Natuurlijk kunt u een groot, omheind gebied bouwen als u
genoeg ruimte in uw achtertuin hebt. Bedenk echter wel dat herten hoog
kunnen springen, dus u zult een geschikte omheining nodig hebben. En
tijdens de bronsttijd kunt u nog meer problemen hebben met het meer
destructieve en onvoorspelbare gedrag van uw herten.
Wat te doen
als je een alleenstaand babyhert vindt?
Je loopt rustig in het bos, en je staat oog in oog met een klein
reekalfje dat opgekruld op de grond ligt. Je eerste instinct is om hem
in je armen te nemen, hem gerust te stellen en hem dan naar huis of naar
een dierenarts te brengen, ervan overtuigd dat zijn leven in gevaar is.
Natuurlijk, je hebt de beste bedoelingen van de wereld, maar is dat in
dit geval wel de juiste beslissing?
Een reekalf
alleen is niet noodzakelijk in gevaar
Als je een reekalf alleen vindt, wil dat niet zeggen dat het verlaten
is. Tijdens zijn eerste levensweken heeft het reekalf nog geen
lichaamsgeur die roofdieren zou kunnen aantrekken. Trouwens, zijn vacht
laat hem toe zich gemakkelijk te mengen in het bos. De moeder kan dus
overdag even weggaan om voedsel voor de baby te halen.
Als het zich bedreigd voelt, is de reflex van het reekalfje om op de
grond te gaan liggen en niet te bewegen. Als hij je ziet aankomen, dan
is het zeer waarschijnlijk dat hij die houding aanneemt waardoor hij
verdrietig of gekwetst lijkt, maar in werkelijkheid is hij helemaal in
orde.
De enige situatie waarin u zou kunnen ingrijpen is als u het gewonde
reekalf of het lijk van zijn moeder in de buurt vindt. Anders, grijp
niet in! Integendeel, draai u rustig en stil om zonder achter u te
kijken om het niet te laten schrikken.
Dus, om samen te vatten, als je een baby reekalfje alleen in
het bos vindt:
Raak het niet aan.
Als je een reekalf aanraakt, riskeer je je geur af te geven, wat kan
leiden tot afstoting van zijn moeder. En zonder de bescherming van zijn
moeder, is de baby verdoemd. Dus, hou je drang in om op het reekalf te
springen of het te bedekken met kusjes en knuffels, en ga rustig verder
met je wandeling.
Raap het niet op.
Slecht geïnformeerde wandelaars denken dat ze het juiste doen en
leiden af dat het reekalf in gevaar is. Maar het reekalfje zit
waarschijnlijk alleen maar in het gras verstopt terwijl zijn moeder weg
is om voedsel te zoeken.
Als je echt bezorgd bent, ga je weg maar kom je de volgende dag
terug. Het jonge dier is er misschien niet meer. Door het op te pakken,
bemoeilijkt u zijn integratie in de natuurlijke omgeving.
Dieren beschermen betekent ook “moeder natuur haar ding laten doen”,
want zij doet dingen over het algemeen goed.
Wat
te doen in plaats van een hert als huisdier te hebben
Nu je weet waarom het houden van een schattig reekalfje als huisdier
een slecht idee is, wil je er misschien toch graag een van dichtbij
meemaken. Gelukkig zijn er een paar opties voor hertenliefhebbers:
- Vrijwilliger bij een opvangcentrum voor wilde dieren
- Maak lange wandelingen in de natuur en neem je camera mee
- Bekijk ze van ver
- Zoek naar plaatsen waar gecontroleerde interactie met herten
mogelijk is (zoals kinderboerderijen of hertenfokkerijen)
Laatste gedachten
Het is heel begrijpelijk dat je een hert als huisdier wilt houden.
Maar wilde dieren in huis houden is nooit een goed idee, ook al zijn ze
nog zo schattig als baby. Er zijn andere manieren om ze te verzorgen en
te beschermen, zodat ze in hun natuurlijke omgeving kunnen gedijen. En
met alle zwerfhonden en -katten die elk jaar worden achtergelaten, kun
je ongetwijfeld een betere harige metgezel vinden door gewoon je
plaatselijke asiel te bezoeken.
ZIE OOK: Zijn panda’s goede huisdieren? Wat u moet
weten
: Martina Janochová,