Als de consumenten vragen, zullen de fabrikanten leveren. In het
begin van de jaren 2000 sprak de consument om meer evenwichtige voeding
voor zichzelf en zijn huisdieren. Plotseling explodeerde de markt met
populaire uitdrukkingen als “Premium”, “Super Premium” en “Ultra
Premium”.
De waarheid over de termen is vrij onduidelijk, zelfs nu, meer dan
een decennium nadat de trend begon te groeien. Laten we eens graven in
wat “premium” werkelijk betekent en hoe het kan verschillen wanneer de
lat twee of drie keer hoger wordt gelegd.
“Premium” voor de
marketingwereld
Om zo nauwkeurig mogelijk te zijn, kunnen we niet beginnen met
wetenschappelijke feiten of overheidsvoorschriften, want geen van beide
termen wordt door die ondersteund. In plaats daarvan zijn premium en
super-premium formuleringen die door de marketingteams van
dierenvoedingsmerken worden gebruikt om klanten aan te trekken.
Het heeft allemaal te maken met de perceptie van de klant. In het
algemeen wordt de marketingterm “premiumisering” genoemd. De
alcoholindustrie gebruikte de termen aanvankelijk om iets betere
alcoholen aan te duiden, die op een betere manier waren verwerkt of met
verbeterde smaken.
Sinds de alcoholindustrie het bedacht heeft, is het een methode
geworden voor marketingbureaus in gezondheid en schoonheid, kleding, en
zowel menselijke voeding als voeding voor huisdieren.
In het algemeen hebben westerse consumenten een verlangen ontwikkeld
om luxegoederen te kopen. Wanneer een marketingteam een product als
minder tastbaar voorstelt aan mensen met een budget, wordt het voor
iedereen begeerlijker om te hebben.
Ook onze perceptie van de prijs slaat door als het om deze
marketingtermen gaat. Mensen denken over het algemeen dat een hogere
prijs betekent dat het product waardevoller is en gemaakt is met een
hogere kwaliteit van ingrediënten of bestanddelen, zelfs als dat niet
waar is.
Er zijn heel wat studies gedaan naar het effect van deze perceptie.
Als het gaat om een proef met eten of drinken waarbij de monsters alleen
door de prijs verschillen, zullen consumenten zeggen dat het duurdere
van de twee beter smaakt. De hersenen nemen inderdaad waar dat de
monsters beter smaken door een prijsvooroordeel.
Hoewel wij geen dierenvoeding kunnen proeven om te zien welke beter
smaakt voor onze katten en honden op basis van de prijs, worden onze
dieren ook niet beïnvloed door de kosten van hun voeding. Ongeacht de
smaak, de verhoogde prijzen op zakken dierenvoeding versterkt nog steeds
onze perceptie als hun eigenaars.
Het komt erop aan te bepalen of deze woorden op de zak op lange
termijn voor een gezonder huisdier zullen zorgen. Zijn premium en
super-premium voeders beter dan gewone voeders?
Het verschil
tussen Regular en Super Premium
Het grootste probleem met deze benamingen op huisdiervoer is dat ze
volledig ongereguleerd zijn. Ze zijn een gril van marketingafdelingen om
mensen ertoe te bewegen meer geld te investeren in bepaald voedsel.
In het algemeen worden in gewone premiumproducten bepaalde
ingrediënten, zoals dierlijke bijproducten en granen, vermeden. Ze
kunnen dingen toevoegen als groenten en fruit en zelfs iets heilzaams
als probiotica.
Superpremium-voedsel moet van nog hogere kwaliteit zijn dan premium,
maar nogmaals, dit is geen gereglementeerde term. In plaats daarvan was
het een term die werd gebruikt toen het woord premium begon te
normaliseren.
Super-premium producten kunnen beter zijn, maar meestal veranderen ze
het recept zodat er geen kunstmatige smaak- en kleurstoffen in zitten en
er geen synthetische conserveringsmiddelen worden gebruikt. Dit recept
zal beter zijn voor uw huisdier, maar het is aan u of dat het
super-premium prijskaartje waard is dat eraan hangt.
Het is goed om een gezonde hoeveelheid scepsis te hebben als het om
deze woorden gaat. Onze hersenen zullen er een trigger van krijgen, die
aangeeft dat deze merken of series binnen een merk duidelijk beter zijn.
We kunnen echter niet altijd op onze hersenen vertrouwen.
Er is maar één manier om de waarde van het voedsel van uw huisdier te
bepalen: zelf onderzoek doen.
Uitdaging om
ingrediëntenlijst te lezen
Er zijn tal van termen die door de voedingsindustrie worden
gereglementeerd, maar er zijn minder termen voor dierenvoeding dan voor
mensenvoeding. Aangezien premium en super-premium geen gereglementeerde
termen zijn, moet u er geen rekening mee houden dat ze beter zijn dan
ander voedsel in de schappen.
Doe in plaats daarvan je eigen onderzoek. Ga niet op zoek naar
dierenvoeding met allerlei leuke, prikkelende woorden op de voorkant van
de zak. Draai het om en kijk naar de ingrediëntenlijst. Het is het beste
als dierenvoeding een minimale hoeveelheid ingrediënten bevat om
allergieën bij huisdieren tegen te gaan. Onnodige conserveringsmiddelen
en kunstmatige ingrediënten moeten erbuiten vallen.
Zoek naar verse ingrediënten en let op welke aan het begin van de
lijst staan, aangezien die in de grootste hoeveelheden aanwezig zullen
zijn. Let op welke soorten eiwitten aanwezig zijn en de percentages, en
weet hoeveel eiwitten en vetten uw dier nodig heeft.
De ingrediëntenlijst op de achterkant van de zak kan u ook niet alles
vertellen wat u over voedsel moet weten. Onderzoek waar het bedrijf zijn
ingrediënten vandaan haalt, want in verschillende landen gelden heel
andere regels.
Idealiter zouden zij het voedsel uit Noord-Amerika of Europa moeten
betrekken, aangezien de meeste van die landen de strengste voorschriften
hebben. Als u merkt dat ze ingrediënten zoals vlees of bepaalde
bijproducten uit China of andere Aziatische landen betrekken, kunt u het
voer beter vermijden. Deze landen hebben een lage regelgeving over wat
ze toestaan in hun dierenvoeding, en het wordt een maas in de wet voor
in Amerika gevestigde bedrijven.
Conclusie
Uiteindelijk moet het er niet om gaan of een merk beweert premium of
zelfs super-premium te zijn. Aangezien deze woorden in feite
nietszeggend zijn, moet u de tijd nemen om uw eigen voeding te
onderzoeken. Bepaal uw budget, en praat met uw dierenarts over voeding
die bij uw huisdier past en van zo hoog mogelijke kwaliteit is.
: mattycoulton,