Mexicaanse Papegaaitje: Eigenschappen, Geschiedenis, Voeding &
Verzorging
Deze kleine papegaaien komen uit Mexico, maar dat wist u
waarschijnlijk al. De Mexicaanse papegaai wordt soms verward met een
groene parkiet, maar deze vogels zijn in feite kleiner dan de parkiet en
hebben verschillende persoonlijkheden.
De Mexicaanse papegaai wordt ook wel blauwborst papegaai of
turkooisborst papegaai genoemd en maakt deel uit van de illegale
vogelhandel in Mexico – elk jaar worden er wel 8.000 illegaal
gevangen.
Dus als je meer wilt weten over deze prachtige papegaai, ben je hier
aan het juiste adres. Lees verder voor meer informatie over deze
pint-sized papegaai.
Soorten Overzicht
| Gebruikelijke namen: | Mexicaanse papegaai, blauwborst papegaai, turkooisborst papegaai |
|---|---|
| Wetenschappelijke naam: | Forpus cyanopygius |
| Volwassen maat: | 5 inches |
| Levensverwachting: | 20 tot 25+ jaar |
Oorsprong en Geschiedenis
De Mexicaanse papegaai komt uit de westelijke streek van Mexico – van
Colima tot Sinaloa en tot Durango. Ze worden aangetroffen op plantages,
in bossen en op open plekken in hoge bomen in en rond steden en dorpen,
en vooral rond vijgenbomen.
BirdLife International en de IUCN hebben de Mexicaanse papegaai op de
Rode Lijst van bijna bedreigde diersoorten geplaatst vanwege de illegale
papegaaienhandel. Hun populatie in het wild neemt af, met minder dan
50.000 volwassen Mexicaanse papegaaiachtigen in hun natuurlijke
habitat.
In 1995 waren er naar schatting 208.000 Mexicaanse papegaaiachtigen,
dus dat is een daling van 158.000 vogels in 26 jaar.
De afname van hun aantal is vooral te wijten aan de illegale
papegaaienhandel en de vernietiging van hun habitat.
Temperament & Gedrag
De Mexicaanse papegaai is vooral laat in de middag en vroeg in de
ochtend actief. Ze vormen zwermen van 10 tot 100 vogels, soms samen met
oranje-fronted conures, en brengen tijd door met eten en vliegen door
vijgenbomen. Ze besteden tijd aan het zoeken naar voedsel en zullen
zaden van de grond rapen.
Het zijn zeer spontane en sociale vogels, zowel in het wild als in
gevangenschap. De Mexicaanse papegaai is een pittig vogeltje dat
aanhankelijk kan zijn en door zijn intelligentie en behoefte aan
stimulatie heel goed te trainen is. Het zijn zeer actieve papegaaien die
zo vaak mogelijk moeten kunnen vliegen voor hun welzijn en algemene
gezondheid.
Oproepen
Het zijn niet zo’n praters als de grotere papegaaien, maar ze kunnen
worden afgericht om sommige geluiden na te bootsen. In het wild krijsen
ze soms tijdens het eten en ze roepen een soort piepend geluid tijdens
de vlucht of als ze op hun nest zitten.
Hoewel de roep van de Mexicaanse papegaai over een behoorlijke
afstand te horen is, is hij niet overdreven “krijsend” zoals bij andere
papegaaien.
Mexicaanse papegaai
Kleuren en aftekeningen
De Mexicaanse papegaai heeft een algemene groene kleur. Ze hebben een
blauwe of turkoois gekleurde stuit, rug, en ondervleugels. Het
belangrijkste verschil tussen de mannetjes en de vrouwtjes is dat de
vrouwtjes geelgroene aftekeningen hebben, terwijl de mannetjes blauw
zijn.
Omdat ze zoveel tijd in de bomen doorbrengen, kunnen ze moeilijk te
herkennen zijn omdat ze er ongeveer net zo uitzien als een vijgenblad
qua kleur en grootte.
- Zie ook: Green-Rumped Parrlotlet: Persoonlijkheid, Voedsel &
Verzorging Gids (met Foto’s)
Er zijn ondersoorten van de Mexicaanse papegaai, namelijk:
- Grayson’s Papegaaiachtigen (Forpus cyanopygius
insularis): Ze zijn donkergroen met een grijsachtig-blauwachtige
kleur op de onderdelen en geelachtig-groen aan de zijkanten van de kop.
De stuit is blauw en donkerder van kleur op de onderrug. Ze komen voor
op de Tres Marias eilanden. - Sonora papegaaiachtigen (Forpus cyanopygius
pallidus): Deze vogels zijn iets bleker en aser van kleur, en de
vrouwtjes hebben geen blauw op hun vleugels. Ze komen voor in het
noordwesten van Mexico.
Habitat
Mexicaanse papegaaiachtigen zijn geen trekvogels, maar ze trekken wel
veel rond op zoek naar hun favoriete voedsel. Daarom schommelt het
aantal wilde Mexicaanse papegaaiachtigen nogal, en is het moeilijk om
hun aantal in een bepaald gebied te traceren.
Zij geven de voorkeur aan tropische of subtropische droge
struikgewassen, open graslanden met enkele bomen, loofbossen, plantages,
bossen bij water, en sterk gedegradeerde bossen.
Sociale groepen
De Mexicaanse papegaai vliegt, zoals reeds gezegd, zowel in kleine
als in grote groepen die kunnen bestaan uit familiegroepen en paartjes.
Als ze in een zwerm vliegen, doen ze dat in hechte formaties en vrij
snel.
Fokken
Het broedseizoen valt meestal tussen mei en juli, en ze kunnen in een
kolonie broeden. De snavel van het vrouwtje begint zilverblauw te
verkleuren om aan te geven dat ze bereid is om te broeden. Gemiddeld
worden er 3 of meer eieren in een legsel gelegd, en het broeden duurt
ongeveer 19 dagen, en het uitvliegen duurt ongeveer 4 tot 5 weken.
Dieet
Het dieet van de Mexicaanse papegaai in het wild bestaat uit vijgen
(die halfrijp of rijp zijn), graszaden, bessen, en zaden. Hij zoekt zijn
voedsel in bomen, struiken en op de grond.
In gevangenschap eten ze meestal:
- Fruit: Papaja’s, bananen, sinaasappels, peren,
appels, mango’s - Groenten: Groene bonen, wortelen, selderij, erwten
in de peul - Groene bladeren: sla, boerenkool, snijbiet,
kikkererwten, rozenbottels, paardenbloem - Zaadmengeling: Haver, gierst, tarwe, onkruid- of
graszaad, zonnebloem
Mexicaanse papegaai als
huisdier
Mexicaanse papegaaien zijn in de loop der jaren als huisdier gehouden
en dankzij hun charmante persoonlijkheden zijn het geweldige huisdieren.
Ze kunnen zich gedragen als kleine goofballs, en dat, gecombineerd met
hun energie en aanhankelijke kant, heeft hen tot een gewilde
papegaaiensoort gemaakt.
Vanwege het probleem van de illegale handel en het feit dat zij op de
Rode Lijst van de IUCN staan als “bijna bedreigd”, worden deze vogels
niet langer in andere landen ingevoerd. Het is illegaal om de Mexicaanse
papegaaiachtige uit Mexico in te voeren, en hij mag alleen om
wetenschappelijke redenen in het wild worden verzameld.
Deze papegaaiensoort lijkt op dit moment niet verkrijgbaar te zijn,
en er schijnen geen fokkers van de Mexicaanse papegaai te zijn, althans
niet in Noord-Amerika. Het zijn geweldige huisdieren als je er een kunt
vinden, maar je moet er zeker van zijn dat je er een verkrijgt via een
gerenommeerde fokker en niet op illegale wijze. Het is door de illegale
handel dat het aantal papegaaien in het wild afneemt.
Conclusie
De Mexicaanse papegaai is een prachtige, kleine vogel die een
geweldige aanwinst voor uw gezin zou zijn – als u er een kunt vinden. De
beste papegaaien om in huis te nemen zijn de papegaaien die met de hand
zijn grootgebracht en die gezond en goed aangepast bij u thuis
komen.
Deze vogels zijn zeker zeldzaam in gevangenschap, dus het zal heel
wat zoekwerk vergen om er een te vinden. Hopelijk zullen meer kwekers
belangstelling tonen voor het beginnen van een kweekprogramma, zodat
meer van ons kunnen genieten van deze mooie en unieke kleine
papegaaien.
: Ron Knight , Wikimedia Commons, CC BY 2.0