Een van de kleurrijkste papegaaien ter wereld, de Cubaanse Ara, was
een zeer gewild huisdier. Maar om verschillende redenen is hij
uitgestorven in het midden of het einde van de 19e eeuw.
Wat leidde tot hun ondergang, hoe zagen ze eruit toen ze nog leefden,
en hoe waren ze? We hebben het hier allemaal voor je op een rijtje
gezet. Als je je afvraagt of je er nog een in gevangenschap kunt vinden,
dan heb je pech.
Geschiedenis van de Cubaanse
Ara
Hoewel er weinig twijfel over bestaat dat de ara reeds lang vóór de
15e eeuw bestond, is dat de eerste geregistreerde geschiedenis van deze
vogels. Zoals hun naam al aangeeft, kwamen ze oorspronkelijk uit Cuba,
en buiten dat gebied hadden ze niet veel leefgebied.
Hoewel de exacte omvang van hun verspreidingsgebied in Cuba nog
onbekend is, weten wij dat zij in het gehele centrale en westelijke deel
van Cuba voorkwamen, en dat zij een sterke populatie in het
Zapata-moeras hadden.
In de 15e eeuw werden ze algemeen gevangen en verhandeld door zowel
Europeanen als inheemse Amerikanen. De volgende 300 jaar bleven ze in de
hele wereld populair als gezelschapsdier, en ze verschenen zelfs in
verschillende koninklijke volières in Europa.
Ze hadden een gemiddelde levensduur van iets meer dan 30 jaar, maar
onder de juiste omstandigheden konden deze vogels wel 60 jaar worden!
Maar zelfs hun langere levensduur kon hen niet van hun uiteindelijke
ondergang redden.
De ondergang van de Cubaanse
ara
Uiteindelijk was de voornaamste oorzaak van het uitsterven van de
Cubaanse ara het menselijk ingrijpen. Hoewel de Cubaanse Ara een uiterst
slimme vogel was, had hij niet het sterkste overlevingsinstinct om de
mens te mijden.
Daardoor waren ze gemakkelijk te vangen, wat zowel de Europeanen als
de inheemse Amerikanen in overvloed deden. Maar de handel in huisdieren
was niet de enige reden waarom de Cubaanse Ara uitstierf, ook al was het
de voornaamste.
Andere redenen voor het uitsterven van de Cubaanse Ara waren
ontbossing en de jacht. De mens veroorzaakte beide factoren. In feite
schoot de mens de laatste bevestigde Cubaanse Ara in 1864.
Hoewel er nog veel verwanten van de Cubaanse Ara in leven zijn, komt
u het dichtst bij een echte Cubaanse Ara door een bezoek te brengen aan
een van de 19 huiden die in musea beschikbaar zijn.
Cubaanse Ara Uiterlijk
De Cubaanse Ara was een van de kleinste ara’s ter wereld, maar hij
was ook een van de kleurrijkste. Ze hadden een rode, oranje, gele en
witte kop die mooi combineerde met hun rode, oranje, bruine, groene en
blauwe lichaam.
Door hun kleinere formaat en brede scala aan kleuren zijn het
uitstekende huisdieren. Hoewel er geruchten zijn dat jonge Cubaanse
Ara’s groen waren en op latere leeftijd hun heldere kleuren
ontwikkelden, zijn er geen geverifieerde beweringen hierover.
Zowel mannelijke als vrouwelijke Cubaanse Ara’s zagen er identiek
uit. Hoewel veel mensen de Cubaanse Ara verwarden met de Scharlaken of
Rode Ara, waren er verscheidene fysieke verschillen. Ten eerste, de
Cuban Macaw was een veel kleinere vogel.
Ten tweede heeft de Cuban Macaw een zwarte snavel, terwijl de snavel
van de Scarlet Macaw wit/crème van kleur is. Tenslotte had de Cuban
Macaw een gele schoudervlek, terwijl de schouder van de Scarlet Macaw
helder rood is.
Laatste gedachten
Uiteindelijk is de Cubaanse Ara een voorbeeld van wat er kan gebeuren
als de dieren niet goed worden beschermd. Hun natuurlijke
verspreidingsgebied was beperkt en de mens heeft ze op grote schaal
bejaagd en gevangen, terwijl hij hun natuurlijke habitat heeft
vernietigd.
Deze prachtige vogels zijn een waarschuwend verhaal en één waar we
aandacht aan moeten besteden nu zoveel dieren op het punt van uitsterven
staan.
Misschien vind je het ook leuk:
- Is Spix’s ara uitgestorven?
- Waar koop je een ara? (Bijgewerkt in 2021)
bergslay,