De ziekte van Lyme (of Lyme borreliose) is een bacteriële ziekte die
door bepaalde soorten teken wordt overgebracht. Wanneer een hond of een
mens door deze teek wordt gebeten, is de boosdoener van de overdracht
een spiraalvormige bacterie, Borrelia burgdorferi genaamd, die door de
teek in de bloedbaan wordt overgebracht. Aangezien de bacterie zich nu
in de bloedbaan bevindt, verplaatst hij zich naar verschillende delen
van het lichaam en veroorzaakt problemen met organen, gewrichten en een
algehele ziekte.
Hoe weet u dat uw hond de ziekte van Lyme heeft en waar krijgt hij
die van?
Waar worden teken gevonden?
Het is belangrijk op te merken dat niet alle teken de ziekte van Lyme
dragen. De boosdoeners van deze ziekte zijn de zwartbenige teek. Volgens
de CDC verspreiden twee soorten teken de ziekte, terwijl van andere
soorten, zoals de Lone star teek, de Amerikaanse hondenteek, de Rocky
Mountain houtteek en de bruine hondenteek, helemaal niet bekend is dat
zij de ziekte bij zich dragen.
De zwartpootteek houdt ervan zich op te houden in de buurt van hoge
grassen, dichte struiken, moerassen en bossen. Normaal gesproken duurt
het 24 tot 48 uur voordat een teek zich op uw hond heeft vastgezet
voordat de ziekte kan worden overgebracht. Omdat ze zo klein zijn, zijn
ze gemakkelijk te missen, en dat is wanneer er problemen kunnen
ontstaan. Niet elke zwartbenige teek draagt deze ziekte bij zich, maar
voorzorgsmaatregelen zijn belangrijk.
De ziekte van Lyme kan in elke staat voorkomen, maar over het
algemeen komen de meeste gevallen uit het noordoosten, het hoger
midwesten en de kust van de Stille Oceaan.
Wat zijn de
symptomen van de ziekte van Lyme?
Omdat deze ziekte zo vaak voorkomt, zijn er verschillende symptomen
om op te letten.
De meest voorkomende symptomen bij honden zijn:
- Koorts
- Verlies van eetlust
- Verminderde energie
- Terugkerende kreupelheid
- Stijfheid in gewrichten
- Zwelling van gewrichten
- Moeite met ademhalen
- Stijf lopen
- Gevoeligheid voor aanraking
Ernstigere gevallen kunnen nierbeschadiging of schade aan het
zenuwstelsel en het hart veroorzaken. Dit komt zelden voor, maar als uw
hond symptomen begint te vertonen als braken, diarree, gewichtsverlies,
meer urineren en dorst, kan er sprake zijn van nierfalen.
Diagnose van de
ziekte van Lyme bij honden
Het eerste wat u moet doen, is uw dierenarts een grondige
gezondheidsgeschiedenis van uw hond geven. Dit zal ons vertellen welke
organen zijn aangetast en of uw hond een voorgeschiedenis van medische
problemen heeft.
Van daaruit zal een bloedonderzoek worden gedaan. Gewoonlijk worden
er twee bloedtesten gegeven: de C6-test en de Quant C6-test. De C6-test
detecteert antilichamen tegen een eiwit genaamd C6. De aanwezigheid van
antilichamen wijst op een actieve Lyme-infectie bij uw hond. De
antilichamen kunnen ongeveer 3 tot 5 weken na een tekenbeet worden
opgespoord en zijn ook aantoonbaar als uw hond geen ziekteverschijnselen
vertoont.
Het kan ongeveer 4-6 weken duren voordat de diagnose uit het
bloedonderzoek komt.
Er zijn andere manieren waarop een dierenarts het kan vinden, zoals
urineonderzoek, ontlastingsonderzoek, röntgenfoto’s, en het aftappen van
vocht uit de gewrichten.
De behandeling van de
ziekte van Lyme
Gelukkig is de behandeling van de ziekte van Lyme een eenvoudig
proces. Zodra bevestigd is dat uw hond deze ziekte heeft, zal uw
dierenarts beginnen met antibiotica. Het meest gebruikelijke
antibioticum is Doxycycline. Dit kan in pilvorm of zelfs in vloeibare
vorm worden gegeven, wat voor u en uw hond het beste werkt.
Gewoonlijk duurt de behandeling 30 dagen, maar in sommige gevallen
kan het nodig zijn langer te behandelen. Als uw hond zich ongemakkelijk
voelt, kan er ook een ontstekingsremmer zijn om de gewrichtspijn en
stijfheid te verlichten. In veel gevallen wordt de behandeling thuis
gedaan en hoeft u niets in het kantoor van de dierenarts te doen. In
ernstiger gevallen wordt de behandeling in een kantoor gedaan.
Meestal begint de behandeling binnen 3-5 dagen te werken, maar als uw
hond geen tekenen van verbetering vertoont, moet u teruggaan naar de
dierenarts. Van daaruit zal uw hond opnieuw worden beoordeeld en
mogelijk zal een ander medicijn worden gebruikt.
De ziekte van Lyme bij
honden voorkomen
De beste manier om te voorkomen dat uw hond de ziekte van Lyme
oploopt, is uw hond uit de buurt te houden van met teken besmette
omgevingen. Teken kunnen niet springen of vliegen, dus moeten ze op hun
gastheer kruipen door op de toppen van vegetatie te wachten. Als uw hond
daar tegenaan stoot, grijpt de teek zich snel vast en zoekt een plek om
te bijten. Omdat de zwartpootteek zo klein is, doet hij dit snel, en het
is bijna onmogelijk om het te zien gebeuren.
Als u in een gebied bent geweest met hoog gras of een gebied dat
bekend staat om teken, controleer dan dagelijks de vacht en huid van uw
hond. Als u een teek vindt, verwijder deze dan met de hand. Het
verwijderen van een teek met de hand is eenvoudig en kan meestal thuis
worden gedaan. Gebruik een pincet met fijne puntjes of een speciaal
tekenverwijderingsinstrument. De teek eruit branden of afscheuren werkt
niet.
De meest effectieve manier om uw hond te voorkomen – afgezien van het
vermijden van een met teken besmette omgeving – is het gebruik van
teken- en vlooienpreventie. Uw dierenarts kan u een aantal vlooien- en
tekenpreventiemogelijkheden op recept voorschrijven, variërend van
halsbanden tot tabletten.
In sommige gebieden waar veel teken voorkomen, zijn er vaccins tegen
Lyme beschikbaar. U moet met uw dierenarts overleggen of het vaccin
tegen Lyme geschikt is voor uw hond.
Als u in een gebied woont waar teken veel voorkomen, houd uw gras dan
zo kort mogelijk gemaaid. Dit zal de zorgen verminderen, maar inspecteer
uw hond altijd na het spelen.
Conclusie
Hoewel niet alle teken de ziekte van Lyme kunnen overbrengen, moet u
uw hond altijd op teken controleren als u in een gebied bent waarvan
bekend is dat ze er voorkomen. Praat met uw dierenarts over het vaccin
en of uw hond er geschikt voor is.
- Volgende op uw leeslijst: Ringworm bij Honden: Symptomen,
Behandeling & Preventie
: Iryna Kalamurza,