<\/span><\/h3>\nDeze soort van de tortelduif is schattig en relatief klein. Ze zijn
\nin totaal ongeveer 7-8 centimeter groot van kop tot staartpunt en wegen
\nslechts iets minder dan 2 ons.<\/p>\n<\/span>2.
\nZwartmasker- of geelgekraagde agaporniden (Agapornis
\npersonata)<\/em><\/span><\/h2>\nDeze agaporniden hebben twee namen, omdat men het er niet over eens
\nis welke van hun kenmerken het meest opvallen: het zwarte masker op hun
\ngezicht of de felgele kraag eronder. Het is ook een veel voorkomende
\nsoort als huisdier, die wat gemakkelijker te houden is omdat ze minder
\nagressief zijn dan de roodborsttapuit.<\/p>\n
<\/span>Uiterlijk<\/strong><\/span><\/h3>\nVan bovenaf gezien hebben deze vogels een zwarte kop die eruitziet
\nals een masker rond hun ogen en snavel. Het maskereigenschap wordt nog
\nopvallender door de witte ringen rond hun zwarte of diepbruine ogen. Hun
\nsnavels zijn ook schitterend in een helder, opvallend rood.<\/p>\n
Onder dit alles zit een kraag van helder geel, snel vervagend in
\ngroen, die over de lengte van hun lichaam loopt. Soms kunnen hun
\nvleugels of staarten blauwe accenten hebben. Hun poten en voeten zijn
\ngrijs.<\/p>\n
<\/span>Habitat<\/strong><\/span><\/h3>\nDe zwartmaskerlieveheersbeestje is niet zo wijd verbreid als de
\nroodmaskerlieveheersbeestje. Hij komt alleen voor in het noordoosten van
\nTanzania. Hun ondersoorten zijn echter met enig succes ge\u00efntroduceerd in
\nKenia en Burundi.<\/p>\n
<\/span>Maat<\/strong><\/span><\/h3>\nDe mannetjes zijn bij deze soort iets groter dan de vrouwtjes. De
\nvogels wegen echter nog steeds niet meer dan 1,75 ons en zijn vaak nog
\nkleiner dan Rosy-Faced Lovebirds, met een maximum van ongeveer 2,3
\ninches.<\/p>\n
\n- Gerelateerd lezen<\/strong>: Gemaskerde (Yellow-Collared)
\nAgaporniden: Persoonlijkheid, foto’s, voeding en verzorgingsgids<\/li>\n<\/ul>\n<\/span>3. Fischer’s
\nAgapornis fischeri (Agapornis fischeri)<\/em><\/span><\/h2>\nFischer’s Agaporniden zijn de laatste van de gewone
\nhuisdierensoorten, maar ze vallen op door hun schitterende en zeer
\ngevarieerde verenkleedkleuren. Ze zijn populair vanwege hun uiterst
\nspeelse aard, maar ze hebben de neiging stiller te zijn dan andere
\npapegaai- of agapornissoorten. Ze zijn energiek en sociaal en kunnen
\nvaak heel goed een band scheppen.<\/p>\n
<\/span>Uiterlijk<\/strong><\/span><\/h3>\nDe Fischer’s Lovebird heeft een levendig groenblauw verenkleed met
\nlichte kleurveranderingen op de borst, vleugels en rug. Deze kleur gaat
\nover in goudgeel op hun nek en wordt geleidelijk oranje en bruin op de
\ntoppen van hun kop. Ze hebben donkeroranje snavels en witte ringen rond
\nhun ogen.<\/p>\n
<\/span>Habitat<\/strong><\/span><\/h3>\nDeze vogels komen alleen voor in Afrika’s kleine gebied langs de
\nzuidelijke gordel van het Victoriameer in Tanzania. Door de
\nklimaatverandering zijn sommige van hen naar Rwanda en Burundi
\ngetrokken.<\/p>\n
<\/span>Maat<\/strong><\/span><\/h3>\nDit is een van de kleinste agaporniden, die van kop tot staart
\nslechts 5 cm groot zijn en tussen 1,5 en 2 ons wegen.<\/p>\n
<\/span>4. Nyasa- of
\nLilian’s agaporniden (Agapornis lilianae)<\/em><\/span><\/h2>\nNyasa, of Lilian’s Agaporniden, kunnen soms in gevangenschap worden
\naangetroffen. Ze worden echter vaak alleen gehouden door kwekers of
\nverzamelaars, omdat ze zo moeilijk te kweken zijn. Zij zijn een van de
\npopulaties die in relatief gevaar verkeren om uit te sterven. Ze zijn
\neen van de minst bestudeerde soorten van de agaporniden, gedeeltelijk
\nomdat ze zeldzaam zijn.<\/p>\n
<\/span>Uiterlijk<\/strong><\/span><\/h3>\nDe Nyasa Agaporniden lijken vrij veel op de Fischer’s Agaporniden
\nmaar hebben veel zachtere kleuren. De voorkant van hun gezicht en de
\nbovenkant van hun kop hebben een rozerode of oranje tint. Dit gaat over
\nin lichtoranje en dan geel langs hun kop en op hun borst. De rest van
\nhun lichaam is helder groen, met enkele blauwe tinten op de vleugels. Ze
\nhebben een witte ring rond hun zwarte ogen en een fel oranje snavel.<\/p>\n
<\/span>Habitat<\/strong><\/span><\/h3>\nDeze vogels hebben een groter inheems gebied, maar veel minder en
\nkleinere groepen. Ze leven in gebieden van Malawi, Mozambique, Tanzania,
\nZambia en Zimbabwe.<\/p>\n
<\/span>Maat<\/strong><\/span><\/h3>\nDeze kleine tortelduifjes worden maar liefst 5,4 centimeter groot,
\nvan de top van hun kop tot hun staart. Ze hebben minder massa dan andere
\nsoorten, met een gewicht tussen 1 en 1,3 ons.<\/p>\n
<\/span>5.
\nZwartwanglieveheersbeestjes (Agapornis nigrigenis)<\/em><\/span><\/h2>\nDe Zwartwanglievevogel moet niet verward worden met de
\nZwartmaskerlievevogel. Aanvankelijk werd gedacht dat zij een ondersoort
\nwaren van de Nyasa-lieflievevogel, maar sindsdien zijn zij erkend als
\neen afzonderlijke soort.<\/p>\n
<\/span>Uiterlijk<\/strong><\/span><\/h3>\nDeze vogels zijn voornamelijk bedekt met een donkergroen verenkleed
\nop hun vleugels en limoengroen op hun onderzijde. Dit verkleurt naar
\nlichtbruin op de borst en dan naar oranje. De bovenkant van hun kop en
\nrond hun snavel is donkerbruin met witte cirkels rond hun ogen. Ze
\nhebben helderrode snavels.<\/p>\n
<\/span>Habitat<\/strong><\/span><\/h3>\nZwartwang Agaporniden komen oorspronkelijk uit het zuidwesten van
\nZambia. Sommige zijn waargenomen in Zimbabwe, Namibi\u00eb en Botswana als ze
\nmigreren naar waterbronnen.<\/p>\n
<\/span>Maat<\/strong><\/span><\/h3>\nDeze vogels zijn gemiddeld 5,5 centimeter lang en wegen op hun
\nzwaarst ongeveer 1,4 ons.<\/p>\n
Verwante lezen: Hoe de lichaamstaal van agaporniden te lezen
\n(met foto’s)<\/strong><\/p>\n<\/span>7.
\nZwartvleugelige of Abessijnse tortelduif (Agapornis
\ntaranta)<\/em><\/span><\/h2>\nDe Abessijnse Agaporniden zien er heel anders uit dan de andere
\nhierboven genoemde agaporniden. Ze zijn zeldzaam om overal te vinden,
\nhoewel ze de laatste jaren weer wat aan populariteit winnen als
\nhuisdier.<\/p>\n
<\/span>Uiterlijk<\/strong><\/span><\/h3>\nDeze vogels hebben een helderrode snavel en kop en hebben geen ringen
\nrond hun ogen. Van de top van hun kop tot de onderkant van hun staart
\nhebben ze levendige groentinten. De enige uitzondering is hun zwarte
\nondervleugel. Soms zijn de vrouwtjes helemaal groen zonder enige zwarte
\nof rode tint op hun lichaam.<\/p>\n
<\/span>Habitat<\/strong><\/span><\/h3>\nDe Abessijnse Agaporniden zijn inheems in de bergachtige streken van
\nEthiopi\u00eb en Eritrea.<\/p>\n
<\/span>Maat<\/strong><\/span><\/h3>\nDeze vogels zijn meestal groter dan de andere soorten agaporniden. Ze
\nzijn normaal 6-7 inches lang en wegen gemiddeld 1,7 ons.<\/p>\n
<\/span>8.
\nMadagaskar of Grijskoppige tortelduif (Agapornis cana)<\/em><\/span><\/h2>\nDe Madagaskarlapekster is inheems in Madagaskar en komt ook voor op
\nenkele naburige eilanden. Ze worden momenteel niet in gevangenschap
\ngehouden.<\/p>\n
<\/span>Uiterlijk<\/strong><\/span><\/h3>\nMannetjes en vrouwtjes hebben verschillende kleurpatronen bij deze
\ntortelduifsoort. Vrouwtjes zijn volledig bedekt met een groen verenkleed
\nmet enkele donkerder tinten op hun vleugels en langs hun rug. Soms is
\nhet lichter op hun borst.<\/p>\n
De mannetjes zijn volledig bedekt met een lichtgrijze kleur, die
\nbijna gebroken wit lijkt.<\/p>\n
<\/span>Habitat<\/strong><\/span><\/h3>\nDeze vogels komen oorspronkelijk van het eiland Madagaskar en leven
\nin een regenwoudomgeving omdat ze veel water nodig hebben om te
\noverleven. Ze zijn ook te vinden op enkele naburige eilanden.<\/p>\n
<\/span>Maat<\/strong><\/span><\/h3>\nDe Madagaskar Agaporniden zijn de kleinste agaporniden van alle
\nsoorten. Ze zijn niet langer dan 5 cm en wegen tussen 1 en 1,25 ons.<\/p>\n