<\/span><\/h3>\n(RSPB)<\/p>\n
Ooit waren wulpen veel voorkomende broedvogels in het Verenigd
\nKoninkrijk. In de 19eth<\/sup> eeuw broedden ze in 54 Britse
\ngraafschappen. Wrynecks hebben een specifieke habitat nodig en zijn voor
\nnestgelegenheid en bescherming afhankelijk van bomen. De intensivering
\nvan de landbouw heeft in heel het VK in snel tempo inheemse bosgebieden
\n– hun voornaamste broedgebieden – vernietigd.<\/p>\n<\/span>4.
\nBijna de helft van de inheemse vogels in het VK wordt met uitsterven
\nbedreigd.<\/span><\/h3>\n(NBN)<\/p>\n
Een angstaanjagende 41% – bijna de helft – van de inheemse
\nvogelsoorten in het VK is sinds de jaren 1970 in aantal
\nachteruitgegaan.<\/p>\n
<\/span>De
\n3 droevigste statistieken over hoe 1 op 10 inheemse Britse soorten met
\nuitsterven wordt bedreigd<\/span><\/h2>\n<\/span>5.
\nEen kwart van de inheemse zoogdierenpopulatie in het VK wordt met
\nuitsterven bedreigd.<\/span><\/h3>\n(Zoogdiervereniging)<\/p>\n
Uit de eerste offici\u00eble rode lijst voor Britse zoogdieren blijkt dat
\n11 van de 47 inheemse zoogdieren in het VK met uitsterven bedreigd zijn,
\nterwijl nog eens vijf soorten bijna bedreigd dreigen te worden. Inheemse
\nsoorten die met uitsterven worden bedreigd zijn onder meer de rode
\neekhoorn, de egel en de grootoorvleermuis. De belangrijkste redenen
\nhiervoor zijn het verlies van habitats door landbouw, uitheemse soorten
\nen menselijke aantasting.<\/p>\n
<\/span>6.
\nDe inheemse populatie van wilde dieren in het VK is sinds 1970 met
\ngemiddeld 60% gedaald.<\/span><\/h3>\n(NBN)<\/p>\n
De belangrijkste populaties van wilde dieren in het VK zijn sinds de
\njaren 1970 met gemiddeld 60% gedaald, waarbij het gebied dat bewoond
\nwordt door “prioritaire soorten” zoals hazen en egels met 27% is
\ngeslonken. De achteruitgang van de habitat- en soortenpopulaties lijkt
\nook niet te stoppen – 41% is afgenomen, terwijl slechts 26% is
\ntoegenomen.<\/p>\n
Onderzoekers onderzochten gegevens van bijna 7.00 soorten van de
\nlaatste 50 jaar om tot deze conclusie te komen en noemden de uitbreiding
\nvan de landbouw en de daaruit voortvloeiende toename van het gebruik van
\npesticiden als de belangrijkste boosdoener voor deze achteruitgang van
\nsoorten. Het gebruik van pesticiden is in het VK tussen 1990 en 2010 met
\n53% toegenomen. Hoewel door de overheid gesteunde wildvriendelijke
\nlandbouw de achteruitgang heeft helpen vertragen, is de impact van de
\nlandbouw er niet door gestopt of teruggedrongen.<\/p>\n
<\/span>7.
\nE\u00e9n op de zeven van de 8.400 inheemse wilde dieren, insecten en
\nschimmelsoorten in het VK dreigt volledig verloren te gaan.<\/span><\/h3>\n(De IUCN Rode Lijst van Bedreigde Soorten)<\/p>\n
Bedreigde soorten zijn niet beperkt tot vogels en andere kleine
\nzoogdieren; ook insecten en planten worden bedreigd. In het VK worden
\n440 planten, 232 schimmels en korstmossen, en 405 ongewervelde dieren
\nmet uitsterven bedreigd. Planten, insecten en schimmels spelen een
\nintegrale rol in het ecosysteem, en zonder de belangrijkste soorten zal
\ner zeker ook een afname zijn van de zoogdierenpopulaties.<\/p>\n
<\/span>De
\n3 cruciale statistieken over de afname van belangrijke Britse
\nsoorten<\/span><\/h2>\n<\/span>8.
\nHet aantal grootoorvleermuizen in het Verenigd Koninkrijk is slechts
\n1.000.<\/span><\/h3>\n(Arbtech Consulting)<\/p>\n
De populatie van de grijze grootoorvleermuis, een van de zeldzaamste
\nvleermuissoorten in het Verenigd Koninkrijk, is teruggelopen tot naar
\nschatting nog slechts 1.000 exemplaren, waardoor zij een van de meest
\nbedreigde zoogdieren in het Verenigd Koninkrijk is geworden. Dit is
\nvooral te wijten aan de inkrimping van hun voedsel- en
\nfoerageergebieden, samen met predatie door huiskatten.<\/p>\n
<\/span>9.
\nHet aantal egels in het Verenigd Koninkrijk is sinds 2007
\ngehalveerd.<\/span><\/h3>\n(The British Hedgehog Preservation Society)<\/p>\n
Egels zijn toegevoegd aan de Rode Lijst van de IUCN, en hun aantallen
\nzijn naar schatting met de helft gedaald sinds 2007. Dit wordt
\ngrotendeels toegeschreven aan het verlies van heggen in het Verenigd
\nKoninkrijk als gevolg van monocultuur, het verlies van insecten door
\npesticiden (het belangrijkste dieet van wilde egels bestaat uit
\ninsecten), en hun kwetsbaarheid voor het verkeer op de wegen.<\/p>\n
<\/span>10.
\nDe iconische Britse tortelduif is sinds 1970 met 97% in aantal
\nafgenomen.<\/span><\/h3>\n(Moleculaire Ecologie)<\/p>\n
De Britse tortelduif is de snelst achteruitgaande vogelsoort in het
\nVerenigd Koninkrijk. Hun aantal is gedaald van naar schatting 125.000
\nparen aan het eind van de jaren zestig tot minder dan 5.000 in 2016, een
\nafname van bijna 97%. Dit is grotendeels te wijten aan de vernietiging
\nvan habitats, waarbij Britse weiden en graslanden achteruitgaan als
\ngevolg van het gebruik van pesticiden in de landbouw. Schildpadden
\nhebben deze weiden met wilde bloemen nodig om zich te voeden en te
\nnestelen, en de vernietiging van deze gebieden heeft geleid tot een
\nalarmerende afname van de tortelduivenpopulaties.<\/p>\n