<\/span><\/h2>\nHet is momenteel niet bekend waarom deze vrucht giftig is voor
\nhonden, en tot op heden is geen specifieke giftige stof in druiven en
\nrozijnen ge\u00efdentificeerd. Er zijn geen verbanden bekend tussen het soort
\ndruif of rozijn, het gebruik van bestrijdingsmiddelen, het soort
\nlandbouw (bv. biologisch) en de ernst van de giftigheid. Het is ook
\nonduidelijk of de schil van de druif of het vruchtvlees de bron van de
\ntoxiciteit is.<\/p>\n
Volgens VCA Hospitals zijn er theorie\u00ebn dat rozijnen en druiven
\ngiftig zijn door een stof die wordt geproduceerd door schimmel op de
\nvrucht, of omdat druiven van nature een aspirine-achtige stof bevatten
\ndie bekend staat als salicylaat, waardoor de bloedtoevoer naar de nieren
\nvermindert. Een andere theorie is dat het de wijnsteenzuur in druiven is
\ndie de schuldige is.<\/p>\n<\/span>Hoeveel
\ndruiven en rozijnen kunnen honden eten voordat ze ziek worden?<\/span><\/h2>\nHelaas is er geen bewezen toxische dosis voor rozijnen en druiven.
\nBovendien is het niet duidelijk of er een dosis-afhankelijk verband
\nbestaat tussen het aantal rozijnen en druiven dat wordt gegeten en de
\nernst van de symptomen, hoewel honden meer kans hebben op toxische
\neffecten bij het eten van grote hoeveelheden fruit. Verschillende honden
\nlijken ook een individuele gevoeligheid voor rozijnen en druiven te
\nhebben – sommige honden kunnen een kleine hoeveelheid fruit eten zonder
\nziek te worden, terwijl andere een vergiftiging oplopen na het eten van
\nslechts een paar rozijnen of druiven.<\/p>\n
Volgens Clinician’s Brief is de laagste gerapporteerde dosis fruit
\ndie nierfalen veroorzaakt 0,05 ounces druif per pond lichaamsgewicht
\n(3,11 g\/kg), en 0,3 ounces druiven per pond lichaamsgewicht (19,85
\ng\/kg). Gemiddeld weegt een druif 0,18 tot 2 ounce.<\/p>\n
Klinische verschijnselen zijn waarschijnlijker bij het eten
\nvan gedroogde vruchten<\/strong>, omdat vaak grotere hoeveelheden
\ngedroogde vruchten worden gegeten en omdat rozijnen geconcentreerder
\nzijn dan druiven. Er is helaas geen manier om de gevoeligheid van een
\nhond voor het fruit te voorspellen.<\/p>\nDaarom moet elke inname van rozijnen of druiven, ongeacht de
\nhoeveelheid, als een noodgeval worden behandeld omdat dit tot acute
\nnierschade kan leiden.<\/p>\n
<\/span>Wat
\nzijn de symptomen van rozijnen en druiven vergiftiging?<\/span><\/h2>\nKlinische symptomen ontwikkelen zich gewoonlijk binnen 24 uur na
\ninname. Het vroegste en meest voorkomende teken van rozijnen- en
\ndruivenvergiftiging is braken. Gebrek aan eetlust, weinig energie,
\nbuikpijn en diarree komen ook vaak voor. Niet alle honden ontwikkelen
\nacute nierschade, maar zij die dat wel doen, ontwikkelen doorgaans
\nsymptomen die verband houden met nierschade tussen 24-48 uur na inname.
\nTekenen van acute nierschade zijn uitdroging, overmatige dorst en
\novermatig urineren. Honden met acute nierschade kunnen ook een
\nkenmerkende ammoniakgeur in hun adem ontwikkelen. Honden met acute
\nnierschade krijgen ook een hoge bloeddruk. De nieren kunnen helemaal
\nstoppen met functioneren en geen urine meer produceren, waardoor de
\nafvalproducten die gewoonlijk door de nieren worden gefilterd, zich in
\nhet systeem ophopen. Aangetaste honden kunnen uiteindelijk toevallen
\nkrijgen en het bewustzijn verliezen. Als de ziekte niet wordt behandeld,
\nkan vergiftiging met rozijnen en druiven tot de dood leiden.<\/p>\n
<\/span>Wat moet
\nik doen als mijn hond rozijnen of druiven eet?<\/span><\/h2>\nAls u vermoedt dat uw hond rozijnen of druiven heeft gegeten, heeft
\nhij of zij dringend diergeneeskundige hulp nodig. Zoals eerder gezegd,
\nmoet elke opname van rozijnen of druiven, ongeacht de hoeveelheid, als
\neen noodgeval worden behandeld omdat dit kan leiden tot acute nierschade
\nen uiteindelijk de dood. Hoe eerder uw hond wordt behandeld, hoe beter
\nde prognose.<\/p>\n
<\/span>Hoe
\nwordt rozijnen en druiven vergiftiging gediagnosticeerd?<\/span><\/h2>\nHelaas zijn de tekenen van rozijnen- en druifvergiftiging niet
\nspecifiek en lijken de symptomen op die van een aantal andere
\naandoeningen, zoals gastro-intestinale aandoeningen, en elke andere
\nziekte die acuut nierletsel veroorzaakt. De diagnose wordt gesteld op
\nbasis van een bekende geschiedenis van inname van rozijnen of voedsel
\ndat rozijnen bevat. Rozijnen en druiven kunnen ook in het braaksel van
\nde hond te zien zijn.<\/p>\n
\n- Zie ook: 17 Menselijke voedingsmiddelen die veilig zijn voor
\nhonden om te eten17<\/strong> Menselijke voedingsmiddelen die veilig zijn
\nvoor honden om te eten<\/li>\n<\/ul>\n<\/span>Wat
\nis de behandeling voor rozijnen en druiven vergiftiging?<\/span><\/h2>\nEr bestaat geen specifiek tegengif voor vergiftiging door rozijnen en
\ndruiven. De behandeling is gericht op het blokkeren van de absorptie van
\nhet gif en het ondersteunen van de nieren van de hond om schade te
\nvoorkomen of te beperken. Indien vroeg genoeg ontdekt, zal de hond
\nmoeten braken (probeer dit niet zelf) om te proberen de maag te legen
\nvan alle rozijnen en druiven die kunnen zijn gegeten. Actieve kool zal
\nworden toegediend om verdere absorptie van het gif te voorkomen. Daarna
\nis een agressieve behandeling met intraveneuze vloeistoffen nodig om de
\nnieren te ondersteunen. Ook kan het nodig zijn andere soorten medicatie
\ntoe te dienen, zoals die welke misselijkheid helpen voorkomen en hoge
\nbloeddruk onder controle houden.<\/p>\n
De nierfunctie van aangetaste honden moet nauwlettend in de gaten
\nworden gehouden door middel van seri\u00eble bloedonderzoeken. Ook de
\nelektrolytenniveaus moeten worden gecontroleerd. Aan de hand van deze
\ntests kan de dierenarts bepalen of de hond op de behandeling reageert en
\nof de nierfunctie niet verslechtert. Honden moeten mogelijk enkele dagen
\nin het ziekenhuis worden opgenomen na inname van rozijnen en
\ndruiven.<\/p>\n