<\/span><\/h3>\n(AVMA)<\/em><\/p>\nHieronder vallen dierenartsen die werkzaam zijn in de particuliere
\nsector, de academische wereld, het bedrijfsleven en bij de overheid,
\nalsmede dierenartsen van wie het soort werk onbekend was.<\/p>\n
<\/span>2.
\nMeer dan 75.000 dierenartsen zijn werkzaam in particuliere
\npraktijken.<\/span><\/h3>\n(AVMA)<\/em><\/p>\nDit omvat dierenartsenpraktijken voor gezelschapsdieren, exotische
\ndieren, paarden, vee en gemengde dieren. 62% van de dierenartsen in
\npriv\u00e9praktijken zijn vrouwen en 38% mannen.<\/p>\n
<\/span>3.
\nIets meer dan 17.000 veteranen werken in overheids- of
\nbedrijfsfuncties.<\/span><\/h3>\n(AVMA)<\/em><\/p>\nHet merendeel van deze dierenartsen (41%) is werkzaam bij hogescholen
\nof universiteiten. De op een na grootste groep (21%) werkt in een
\nindustri\u00eble functie. Deze categorie omvat ook dierenartsen die werken in
\nstaats-, lokale en federale overheidsfuncties.<\/p>\n
<\/span>4.
\nDe soorten dierenartsen vallen over het algemeen uiteen in 5
\nbasiscategorie\u00ebn: gezelschapsdieren, exotische dieren, voedsel en vee,
\nlaboratoria, en veterinaire specialisten.<\/span><\/h3>\n(St. George’s Universiteit)<\/em><\/p>\nDe meeste dierenartsen werken als gezelschapsdierenarts en verzorgen
\nhonden en katten. Dierenartsen voor grote dieren verzorgen de dieren
\nrechtstreeks en spelen ook een belangrijke rol in de voedselveiligheid.
\nDierenartsen die exotische dieren behandelen, werken in speciale
\npraktijken die alleen voor exotische dieren zijn bestemd, of zien
\nexotische dieren als onderdeel van hun praktijk voor gezelschapsdieren.
\nLaboratoriumdierenartsen werken voornamelijk in het onderzoek.
\nVeterinaire specialisten krijgen aanvullende opleiding en certificering
\nop specifieke gebieden van de diergeneeskunde.<\/p>\n
<\/span>5.
\nVerwacht wordt dat de werkgelegenheid voor dierenartsen de komende 10
\njaar met 17% zal toenemen.<\/span><\/h3>\n(BLS)<\/em><\/p>\nDe gemiddelde banengroei voor alle beroepen is 8%, wat betekent dat
\ndierenartsen naar verwachting ongeveer twee keer zo snel zullen groeien
\nals gemiddeld. In de periode 2020-2030 zullen er waarschijnlijk
\ngemiddeld 4.400 nieuwe vacatures voor dierenartsen per jaar bijkomen,
\nzowel als gevolg van de toegenomen vraag als van de pensionering van
\noudere dierenartsen.<\/p>\n
<\/span>6.
\nDe Amerikanen zullen in 2022 naar schatting ongeveer 32,3 miljard dollar
\nuitgeven aan diergeneeskundige zorg en producten.<\/span><\/h3>\n(APPA)<\/em><\/p>\nVerwacht wordt dat de Amerikanen in 2022 in totaal 109,6 miljard
\ndollar aan hun huisdieren zullen uitgeven. Diergeneeskundige zorg en
\nproducten zijn de tweede grootste uitgavenpost, na voeding en
\ntraktaties.<\/p>\n
<\/span>7. Er zijn 32
\nerkende veterinaire scholen in de V.S.<\/span><\/h3>\n(Princeton)<\/em><\/p>\nEr zijn scholen voor dierenartsen in 28 staten van de V.S. Een
\ndierenarts moet ten minste 4 jaar opleiding volgen aan een van deze
\nerkende scholen voor diergeneeskunde voordat hij met de praktijk kan
\nbeginnen.<\/p>\n
<\/span>Soorten
\nDierenartsen: Specifieke feiten en statistieken<\/span><\/h2>\n<\/span>8.
\nOngeveer 75% van de dierenartsen werkt als gezelschapsdierenarts.<\/span><\/h3>\n(St. George’s Universiteit)<\/em><\/p>\nDierenartsen voor gezelschapsdieren zijn vergelijkbaar met de
\nhuisarts in de menselijke geneeskunde. Zij voeren welzijnscontroles en
\npreventieve geneeskunde uit, behandelen een verscheidenheid aan
\nverwondingen en ziekten, en voeren chirurgische basisprocedures uit. De
\nmeeste dierenartsen vallen in deze categorie.<\/p>\n
<\/span>9.
\nOngeveer 12.500 dierenartsen werken in praktijken voor grote dieren of
\ngemengde praktijken voor grote en kleine dieren.<\/span><\/h3>\n(AVMA)<\/em><\/p>\nDit omvat dierenartsen die alleen paarden zien, maar ook dierenartsen
\ndie pluimvee en vee verzorgen. Er is een tekort aan dit soort
\ndierenartsen in de plattelandsgebieden van het land, en naar verwachting
\nzal dit tekort in de komende 10 jaar nog groter worden.<\/p>\n
<\/span>10.
\nOngeveer 3.200 dierenartsen werken voor de federale overheid.<\/span><\/h3>\n(FDA)<\/em><\/p>\nFederale dierenartsen werken voor het Ministerie van Landbouw, voor
\nde FDA in voedselveiligheidswerk en geneesmiddelenontwikkeling, en het
\nleger. Zelfs sommige leden van het Congres zijn dierenartsen
\ngeweest!<\/p>\n
<\/span>11.
\nEr zijn 22 verschillende organisaties voor diergeneeskundige
\nspecialismen en 41 verschillende certificaten voor diergeneeskundige
\nspecialisten.<\/span><\/h3>\n(Tufts)<\/em><\/p>\nDierenartsen kunnen een aanvullende opleiding volgen op veel
\nverschillende gebieden, waaronder spoedeisende hulp en kritieke zorg,
\ntandheelkunde, chirurgie, radiologie, en gedragsgeneeskunde. Veterinaire
\nspecialisten werken hoofdzakelijk in gespecialiseerde veterinaire
\nziekenhuizen of geven les aan veterinaire scholen.<\/p>\n
<\/span>12.
\nHet American College of Veterinary Internal Medicine heeft de meeste
\nspecialisten: 3,121<\/span><\/h3>\n(AVMA)<\/em><\/p>\nDit specialisatiecollege certificeert verschillende veterinaire
\nspecialisten, waaronder diegenen die gespecialiseerd zijn in de
\nbehandeling van kanker, hart-, hersen- en wervelkolomaandoeningen, en
\nook in de interne geneeskunde zelf.<\/p>\n
<\/span>13.
\nOogheelkunde is het best betaalde diergeneeskundige specialisme.<\/span><\/h3>\n(DVM 360)<\/em><\/p>\nGemiddeld verdienen veterinaire specialisten meer dan dierenartsen
\nzonder gespecialiseerde opleiding. Van de veterinaire specialisten
\nworden oogartsen het meest betaald, gemiddeld zo’n $200.000+ per
\njaar.<\/p>\n
<\/span>14.
\nHet eerste diergeneeskundige specialisme was Veterinaire Pathologie, dat
\nin 1949 werd opgericht.<\/span><\/h3>\n(ACVP)<\/em><\/p>\nHet concept van veterinaire specialisten bestaat pas sinds het midden
\nvan de 20e eeuw. Veterinaire pathologen bestuderen ziekten en
\ngeneesmiddelen en ontwikkelen nieuwe onderzoeksmethoden en
\nbehandelingen.<\/p>\n
<\/span>15.
\nOm specialist te worden, moeten dierenartsen na de dierenartsopleiding
\nnog 3 tot 5 jaar aanvullende opleiding volgen.<\/span><\/h3>\n(Tufts)<\/em><\/p>\nElk diergeneeskundig specialisme heeft zijn eigen eisen voor
\nopleiding en certificering. In het algemeen doorlopen specialisten in de
\ndiergeneeskunde een stage (van 1-2 jaar) na hun dierenartsopleiding.
\nDaarna volgen zij een residentie in hun gekozen specialiteit, meestal
\n3-4 jaar lang. Na de stage moeten zij slagen voor een moeilijk
\ncertificeringsexamen alvorens officieel de titel van
\ndierenarts-specialist te verdienen.<\/p>\n
<\/span>De
\nkosten van het dierenarts zijn: Financieel, lichamelijk, en
\nemotioneel<\/span><\/h2>\n<\/span>16.
\nHet gemiddelde loon voor dierenartsen is $99.250 per jaar.<\/span><\/h3>\n(BLS)<\/em><\/p>\nDe hoogst betalende staat voor dierenartsen in 2020 was New Jersey
\nmet $128.430 per jaar. De laagstbetalende was Oklahoma, op $ 79.130. De
\nlonen vari\u00ebren ook naargelang dierenartsen in landelijke gebieden of
\nsteden werken, en naargelang de grootte en het type
\ndierenartsenpraktijk.<\/p>\n
<\/span>17.
\nDe gemiddelde kosten van 4 jaar dierenartsopleiding bedragen $200.000
\nvoor scholen in de staat en $275.000 voor scholen buiten de staat.<\/span><\/h3>\n(VIN)<\/em><\/p>\nIn 2020 meldden afgestudeerden van de dierenartsopleiding dat ze
\nalleen al voor de dierenartsopleiding gemiddeld bijna 200.000 dollar
\nschuld hadden. Dit is exclusief het geld dat ze al verschuldigd waren
\naan het collegegeld. Nieuwe dierenartsen kunnen beginnen met twee keer
\nzoveel te betalen als ze elk jaar verdienen.<\/p>\n
<\/span>18. De
\nmeeste dierenartsen werken meer dan 40 uur per week.<\/span><\/h3>\n(BLS)<\/em><\/p>\nDierenarts zijn is zelden een baan van 9 tot 17 uur. Dierenartsen
\nwerken vaak met lange, onregelmatige roosters. Velen moeten ook
\nnoodgevallen zien buiten de normale werktijden. Dierenartsen moeten ook
\nvaak in het weekend en op feestdagen werken, vooral degenen die in
\nspoedklinieken werken.<\/p>\n
<\/span>19.
\nEr raken meer dierenartsen gewond op het werk dan brandweerlui of
\npolitieagenten.<\/span><\/h3>\n(AAHA)<\/em><\/p>\nDierenartsen lopen het risico gebeten, geschopt of gekrabd te worden
\ndoor hun pati\u00ebnten. Ze worden ook blootgesteld aan straling van
\nr\u00f6ntgenstralen en gevaarlijke medicijnen zoals chemotherapie. Veel
\nziekten kunnen ook overgaan van hun dierlijke pati\u00ebnten op de
\ndierenarts. Bovendien kunnen dierenartsen fysieke pijn lijden door lange
\nuren op hun benen te staan, door te buigen over operatie- en
\nonderzoekstafels, en door grote en onhandelbare pati\u00ebnten op te tillen
\nof in bedwang te houden.<\/p>\n
<\/span>20.
\nDierenartsen plegen vaker zelfmoord dan de bevolking in het
\nalgemeen.<\/span><\/h3>\n(JAVMA)<\/em><\/p>\nUit een studie bleek dat zowel mannelijke als vrouwelijke
\ndierenartsen meer kans hadden om zelfmoord te plegen dan de algemene
\nbevolking. Werk- en financi\u00eble stress zijn hoog onder dierenartsen.
\nBovendien hebben dierenartsen meer kans om toegang te krijgen tot
\ndodelijke medicijnen.<\/p>\n
<\/span>FAQs: Soorten dierenartsen<\/span><\/h2>\n<\/span>Ik wil
\ndierenarts worden. Waar moet ik beginnen?<\/span><\/h3>\nZoals we hebben besproken, is dierenarts worden een aanzienlijke
\ninvestering van zowel tijd als geld.<\/p>\n
Potenti\u00eble toekomstige dierenartsen moeten proberen zo veel mogelijk
\nvertrouwd te raken met het beroep. Vraag je plaatselijke dierenarts of
\nje hem mag schaduwen of dat je zelfs een baan in zijn praktijk kunt
\nkrijgen.<\/p>\n
Elke dierenartsschool stelt andere eisen aan toelating. De meeste
\nvereisen een mix van academische lessen en praktische ervaring.
\nToelating tot de dierenartsschool is zeer concurrerend.<\/p>\n