<\/span><\/h3>\nHet Akhal-Teke is waarschijnlijk het bekendste paard op deze lijst,
\nvanwege hun prachtige vacht. Ze zijn er in voskleur, kastanjebruin,
\nzwart, grijs en cr\u00e8me. Cr\u00e8me is het meest populair omdat het de
\nglanzende, metaalachtige eigenschap die de vacht van dit paard heeft,
\nnaar voren brengt.<\/p>\n
Het Akhal-Teke is afkomstig uit Turkmenistan, waar het erkend is als
\nhet nationale paardenras. Ze werden duizenden jaren geleden ontwikkeld
\nals gevolg van de woestijnvorming in Centraal-Azi\u00eb, zodat nomadische
\nstammen snel lange afstanden konden afleggen. Ze zijn een van de oudste
\npaardenrassen die we vandaag de dag nog kennen.<\/p>\n
De Akhal-Teke wordt bedreigd door inteelt, ook al waren ze in
\nCentraal-Azi\u00eb jarenlang zeer geliefd.<\/p>\n
<\/span>5. Amerikaans Cr\u00e8me Trekpaard<\/span><\/h3>\nIn tegenstelling tot de meeste andere paardenrassen van vandaag,
\nheeft het American Cream paard maar \u00e9\u00e9n kleur: een mooie champagne-cr\u00e8me
\nkleurige vacht met amberkleurige ogen. Ze hebben een prachtige
\nuitstraling en zijn prachtige showpaarden als ze goed worden verzorgd.
\nZelfs met al deze schoonheid zijn ze nog steeds een bedreigd ras aan het
\nworden als gevolg van de mechanisatie in de landbouwindustrie.<\/p>\n
Deze paarden werden pas in de 20e eeuw ontwikkeld, wat een deel van
\nde reden voor hun neergang is. Hun korte geschiedenis rond de tijd dat
\nde landbouwindustrie grotendeels gemechaniseerd werd, leidde tot een
\nlage fok populariteit. Momenteel zijn er nog slechts 2.000 van deze
\npaarden over in de wereld, hoewel zij het enige trekpaardras zijn dat
\ninheems is in Amerika.<\/p>\n
<\/span>6. Caspian Horse<\/span><\/h3>\nHet Kaspische paard is een van de oudste rassen ter wereld. Hun
\ngelijkenis is gevonden in kunstwerken die dateren van ongeveer 3.000 v.
\nChr. Het ras komt oorspronkelijk uit Iran, waar ze momenteel als een
\nnationale schat worden beschouwd en zwaar worden beschermd. Ze hebben
\neen lenig en gespierd lichaam en wegen tussen 400 en 600 pond, met een
\nlengte van ongeveer 11 HH.<\/p>\n
Men dacht dat het Kaspische paard al zo’n 1300 jaar uitgestorven was.
\nIn 1965 deden onderzoekers echter een verbluffende ontdekking in de
\nwildernis van Noord-Iran. Sindsdien worden deze paarden op
\nplichtsgetrouwe wijze beschermd en bevorderd, en hun aantal neemt
\ngestaag toe. Er zijn er wereldwijd nog steeds minder dan 2.000, maar de
\ninspanningen om ze in stand te houden beloven dat er elk jaar meer
\nzullen zijn.<\/p>\n
<\/span>7. Suffolk Punch Horse<\/span><\/h3>\nPaarden worden al duizenden jaren gebruikt voor zware arbeid.
\nTrekpaarden zijn hierdoor ontstaan, en de Suffolk Punch was een van de
\neerste van deze sterke trekpaarden. Ze dateren uit de 18e eeuw, toen ze
\nin het Engelse graafschap Suffolk werden ontwikkeld om door de zware
\nkleigrond van het gebied te ploegen. Ze zijn gezond, volgzaam en hebben
\neen groot uithoudingsvermogen.<\/p>\n
Vanwege al deze eigenschappen werd het Suffolk Punch paard
\ngrotendeels ingezet in het leger tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na de
\noorlog werden ze vervangen door machines, en hun fokkerij raakte op de
\nachtergrond. Er zijn nog maar ongeveer 600 van hen in de V.S. en 200 in
\nhet V.K., waardoor ze in de kritisch bedreigde staat verkeren.<\/p>\n
<\/span>8. Hackney Paard<\/span><\/h3>\nHet Hackney paard is een trots en elegant ras. Het zijn atleten in
\nhart en nieren en ze staan bekend om hun ballerina-achtige kalmte in de
\nshowring. Ze presteren uitstekend in springen en dressuur en kunnen
\nlange tijd draven met een indrukwekkende snelheid.<\/p>\n
Het Hackney-paard werd in de 14e eeuw ontwikkeld in Norfolk,
\nEngeland. Ze waren bedoeld om de rijtuigen van de rijken en welgestelden
\nte trekken, en werden al snel een symbool van de meest welgestelde leden
\nvan de samenleving. In de 19e eeuw waren het gewoonlijk tuigpaarden,
\nmaar ze vielen uit de belangstelling omdat strengere eisen aan de
\npaarden het ras ongunstig maakten in de races.<\/p>\n
Aangezien zij niet langer een elegant of atletisch doel hebben, is
\nhun populatie tot een kritieke toestand gedaald. Er zijn nog minder dan
\n300 van deze paarden over in de wereld.<\/p>\n
<\/span>9. Eriskay Pony<\/span><\/h3>\nSluit je ogen en stel je voor dat de wind over de Schotse hoogvlakten
\nraast en dat er een paard op de top staat, terwijl de bries door zijn
\nhaar waait. Je stelt je waarschijnlijk iets voor dat in de buurt komt
\nvan de Eriskay pony.<\/p>\n
Ze waren eerst bekend als de Western Isle Pony, afkomstig van de
\nHebridische eilanden van Schotland. Ze hebben zich aangepast aan de
\nkoude, barre omstandigheden in het hoge noorden van het Verenigd
\nKoninkrijk en staan nog steeds bekend om hun algehele kalme
\ntemperament.<\/p>\n
Deze pony’s zijn belangrijk voor de eilandbewoners. Ze zijn jarenlang
\ngebruikt om hun manier van leven te bevorderen, door karren te trekken,
\nverzameld zeewier te dragen en kinderen naar school te brengen. Nu is
\nhun populariteit afgenomen omdat mensen snellere voertuigen hebben om
\ndeze klussen te klaren. Er zijn minder dan 300 van deze paarden
\nover.<\/p>\n
Gelukkig zijn ze uitstekend geschikt voor therapie met paarden en
\nmaken ze een comeback dankzij hun volgzame persoonlijkheid en de
\ninspanningen om ze in stand te houden.<\/p>\n
<\/span>10. Shire Paard<\/span><\/h3>\nHoewel we misschien aan Nieuw-Zeeland denken als we ons de Shire
\nvoorstellen, zijn deze paarden typisch Brits. Ze werden bejubeld als
\nhelden van de arbeidersklasse en werden gebruikt voor verschillende
\ntaken, zoals het werk op de boerderij, het ophalen van vuilnis, militair
\ngebruik en het trekken van de koninklijke koetsen.<\/p>\n
Shire paarden hebben een rustig temperament en een robuuste bouw. Ze
\nwaren de inspiratie voor “War Horse” in George Orwell’s boek, “Animal
\nFarm.” Helaas worden ze, ongeacht hun vroegere faam, momenteel als
\nernstig bedreigd beschouwd. Ze zijn nog niet beschermd in
\nGroot-Brittanni\u00eb en zouden binnen 10 jaar volledig kunnen verdwijnen als
\nze niet in stand worden gehouden.<\/p>\n