<\/span><\/h2>\nEgels zijn nachtdieren. Overdag slapen ze en ‘s nachts verbergen en
\nsocialiseren ze zich. In het wild zijn het opportunistische eters. Ze
\neten vegetatie en gevallen fruit, maar ze doen zich ook tegoed aan een
\nverscheidenheid van insecten, waaronder kevers, wormen en rupsen.<\/p>\n
Ze komen algemeen voor in heel Europa, alsook in het Midden-Oosten,
\nAfrika en Centraal-Azi\u00eb. Ze komen niet voor in Australi\u00eb of de Verenigde
\nStaten, hoewel dit laatste land ooit een inheemse egelsoort had die nu
\nals uitgestorven wordt beschouwd.<\/p>\n
Een egel kan in \u00e9\u00e9n nacht meer dan een kilometer afleggen, op zoek
\nnaar voedsel. Hoewel ze meestal lopen of schuifelen, kunnen ze ook
\nrennen en zijn ze goede zwemmers.<\/p>\n
Ze worden in het water geholpen door hun stekels. De stekels van
\negels zijn gemaakt van keratine, dezelfde stof als onze nagels. Ze zijn
\nhol, wat betekent dat ze scherp genoeg zijn om roofdieren af te
\nschrikken, maar licht genoeg voor een varken om gemakkelijk te dragen.
\nDeze met lucht gevulde stekels kunnen dienen als drijfmiddel, en als een
\negel moe wordt van te ver zwemmen, zal hij zich omdraaien en de stekels
\nhem laten drijven terwijl hij weer energie opdoet.<\/p>\n
<\/span>Uw vijver veilig maken<\/span><\/h2>\nHoewel ze in het water op zoek gaan naar voedsel, en goed kunnen
\nzwemmen, verdrinken veel egels toch. Dat komt niet omdat ze niet kunnen
\nzwemmen, maar omdat ze vast komen te zitten in een watermassa die geen
\ngemakkelijke uitweg biedt: er is geen helling waar ze uit kunnen lopen.
\nBovendien, als ze worden aangetrokken door de geur van voedsel aan de
\nandere kant van een vijver of zelfs een meer, springen ze erin zonder na
\nte denken of ze er wel weer uit kunnen komen.<\/p>\n
De meeste natuurlijke vijvers, rivieren, meren en andere watermassa’s
\nhebben een uitweg: een aarden helling of rotsen waar ze op kunnen
\nklauteren. Zwembaden en sommige door de mens aangelegde vijvers hebben
\ndeze uitgangen niet.<\/p>\n
Zelfs de natuurlijke drijfkracht van de stekels van een egel houdt
\nhet dier maar zo lang drijvende. Als een egel ‘s nachts vast komt te
\nzitten in een zwembad, is de kans groot dat hij geen energie meer heeft
\nen zijn kop onder water raakt.<\/p>\n
<\/span>Maak een veilige
\nbadplaats voor uw egel<\/span><\/h2>\nOmdat vijvers en plassen een probleem vormen, moet u
\nvoorzorgsmaatregelen nemen om ze zo veilig mogelijk te maken voor uw
\nbezoekende wilde dieren.<\/p>\n
Voorzorgsmaatregelen badzone<\/p>\n
\n- Bied een natuurlijke uitgang – Een wilde vijver heeft meestal een
\nondiepere kant. Overweeg een natuurlijke helling met aarde of stenen. De
\negel kan zo gemakkelijk de vijver uitlopen en op het droge komen, nadat
\nhij zich heeft ontdaan van insecten.<\/li>\n - Stenen, potten en planken – Plaats een paar grote stenen of
\nomgekeerde potten aan de rand van het water. Zorg ervoor dat ze net
\nboven het water uitsteken en dat een egel van het wateroppervlak op het
\ndroge kan stappen.<\/li>\n - Een egelladder kopen – Een egelladder kan gemaakt zijn van hout,
\nsteen of een ander materiaal. Hij reikt meestal tot op de bodem van de
\nvijver en heeft, in plaats van een verticale ladder, een helling of
\ntreden die van het water naar het land leiden.<\/li>\n - Dek uw zwembad af – Zwembaden zijn een groot probleem voor egels.
\nHet water zit enkele centimeters onder de grond, het zwembad heeft
\nverticale wanden, en er is zelfs een overhangend stuk bestrating. Zelfs
\nde meest behendige egel zal niet in staat zijn om naar de veiligheid te
\nklimmen. Plaats een zwembadafdekking als er veel egelbezoekers zijn. Ze
\nzouden er dan uit moeten kunnen klimmen, of zullen in ieder geval langer
\nkunnen volhouden tot er hulp komt.<\/li>\n - Gebruik geen chemicali\u00ebn – Vermijd het gebruik van vijver- en
\nzwembadchemicali\u00ebn die schadelijk kunnen zijn voor egels. Dit is hoe dan
\nook een goede gewoonte bij vijvers, als u dieren wilt aantrekken en niet
\nwilt dat ze lijden.<\/li>\n<\/ul>\n