<\/span><\/h2>\nDe beste leeftijd om een teefje te fokken hangt grotendeels af van
\nhet ras. Sommige rassen zijn eerder klaar om gedekt te worden dan
\nandere. Met kleinere honden kan doorgaans eerder worden gefokt dan met
\ngrotere honden. Hoe sneller een ras volwassen is, hoe eerder ze klaar
\nzijn om mee te fokken.<\/p>\n
Met teefjes moet later worden gefokt dan met reuen. Zij moeten een
\nnest dragen en voor de pups zorgen, wat een veel grotere belasting is
\ndan wat de reuen moeten doorstaan.<\/p>\n
Met wijfjes moet worden gefokt als ze volwassen
\nzijn.<\/strong> De meeste worden loops voordat ze volgroeid zijn,
\nwaardoor ze technisch gezien vruchtbaar zijn. Indien zij echter te jong
\nworden gedekt, zal hun voedingsbehoefte aanzienlijk groter zijn en is de
\nkans op problemen groter.<\/p>\nJe wilt dat je teefje volgroeid is voordat ze probeert puppies te
\ndragen en te baren.<\/p>\n
De meeste fokkers raden aan met fokken te wachten tot de teef
\nminstens 18 maanden oud is. De meeste rassen zijn op dat moment
\nvolgroeid, waardoor de kans op complicaties beperkt is.<\/p>\n
Met veel zeer kleine rassen kan echter al na een jaar worden gefokt.
\nShih Tzus en soortgelijke kleine honden bereiken vaak hun volle grootte
\nrond 6-9 maanden. Als ze een jaar oud zijn, zijn deze rassen meer dan
\nklaar voor hun eerste nestje.<\/p>\n
Extreem grote honden moeten misschien wachten tot ze dichter bij de 2
\njaar zijn. Nogmaals, u wilt dat uw hond volgroeid is voordat u gaat
\nfokken. Wanneer dat voor uw hond is, is wanneer ze klaar is om te
\nfokken.<\/p>\n
Bij de meeste wijfjes daalt de vruchtbaarheid sterk na de leeftijd
\nvan 5 jaar. Tot op zekere hoogte hangt dit af van het ras. Bij grotere
\nhonden gaat de vruchtbaarheidsdaling meestal sneller dan bij jongere
\nhonden, die doorgaans ook een veel langere levensduur hebben.<\/p>\n
Kenmerkend zijn de tekenen van afnemende vruchtbaarheid. Een lager
\naantal pups in een worp is een duidelijk teken dat de vruchtbaarheid van
\nde teef afneemt. Soms zullen haar loopsheidcycli in aantal afnemen.<\/p>\n
<\/span>Beste leeftijd om een reu
\nte fokken<\/span><\/h2>\nWanneer je bepaalt wanneer je met een reu moet fokken, is het veel
\nminder ingewikkeld. Je hoeft je niet zoveel zorgen te maken over de
\nmogelijke gezondheidsrisico’s voor de reu, omdat hij niet degene is die
\nhet nest draagt.<\/p>\n
Reuen zijn gewoonlijk eerder geslachtsrijp dan hun vrouwelijke
\ntegenhangers. Kleinere rassen worden geslachtsrijp als ze ongeveer 5
\nmaanden oud zijn. Zeer grote rassen zijn soms echter pas geslachtsrijp
\nwanneer ze bijna 2 jaar oud zijn.<\/p>\n
Net als bij teven is het ras van de reu van groot belang.<\/p>\n
Als een reu eenmaal geslachtsrijp is, kun je hem technisch gezien
\nelke dag van de week dekken. Dit is echter niet aan te raden, omdat er
\nzoiets bestaat als te veel pups. Als \u00e9\u00e9n reu de meeste pups verwekt, kun
\nje later problemen krijgen met het vinden van paringspartners voor die
\npups.<\/p>\n
Reuen moeten gezond zijn voordat ze gaan fokken, omdat dit van
\ninvloed is op hun vruchtbaarheid. Onze honden zijn wat ze eten, dus het
\nvoeren van uw reu met voedsel van zeer hoge kwaliteit is essentieel.<\/p>\n
Hoewel de meeste mannetjes al vrij vroeg geslachtsrijp zijn, bereiken
\nze hun maximale vruchtbaarheid soms pas enkele maanden later. Het
\nlichaam heeft meestal wat tijd nodig om alles op een rijtje te zetten.
\nDe meeste mannetjes bereiken hun maximale geslachtsrijpheid rond de
\nleeftijd van 1 jaar.<\/p>\n
Reuen blijven de rest van hun leven vruchtbaar. Vaak is er geen
\nafname van de vruchtbaarheid zoals bij de meeste vrouwelijke honden,
\nmaar er komt een punt in hun leven waarop ze gewoon niet meer zo goed
\nkunnen presteren.<\/p>\n
Op zeer hoge leeftijd kunnen de beweeglijkheid en de
\nlevensvatbaarheid van het sperma van een hond aangetast zijn. Hierdoor
\nkan zijn vermogen om eicellen te bevruchten afnemen, ook al kan hij nog
\nwel een paring uitvoeren.<\/p>\n
Ouderdomsziekten zoals artritis kunnen ook van invloed zijn op het
\nvermogen van een reu om zich voort te planten.<\/p>\n
Grotere honden hebben deze achteruitgang meestal eerder. Zij hebben
\neen kortere levensduur en ontwikkelen meestal eerder
\ngezondheidsproblemen dan kleinere honden. Daarom kunnen kleinere rassen
\nvaak langer doorgaan met fokken dan oudere rassen.<\/p>\n