<\/span><\/h2>\nIn de Golfstaten is de nieuwste rage niet het hebben van een luxe
\nauto of een hemelse villa. In plaats daarvan is het om een katachtige te
\nhebben. Geen kat, meer een jachtluipaard, of zelfs een tijger of een
\nleeuw. De laatste jaren hebben deze dieren zich vermenigvuldigd in
\nlanden als Qatar, Koeweit, de Verenigde Arabische Emiraten of
\nSaoedi-Arabi\u00eb, en hun eigenaars aarzelen niet langer om zich met hun
\ntrofee\u00ebn bloot te geven op sociale netwerken. Dit is met name het geval
\nvoor jachtluipaarden, die tot de meest gewilde katachtachtigen
\nbehoren.<\/p>\n
Geconfronteerd met deze groeiende trend en de bijbehorende risico’s,
\nhebben verschillende landen onder druk van dierenbeschermingsgroepen
\nbesloten het houden, verkopen en fokken van exotische dieren te
\nverbieden. In de Verenigde Arabische Emiraten werd de wet in januari
\n2017 aangenomen, met vermelding van boetes tot 136.000
\ndollar<\/strong> en straffen tot 6 maanden gevangenisstraf. In Koeweit is
\nhet houden van exotische dieren ook verboden.<\/p>\nToch blijven controles zeldzaam, hadden veroordelingen al lang moeten
\nplaatsvinden en blijft de mode bestaan onder de rijksten.<\/p>\n
<\/span>Waarom
\neen jachtluipaard als huisdier houden een slecht idee is<\/span><\/h2>\n<\/span>1.
\nDe populatie van wilde jachtluipaarden neemt voortdurend af.<\/span><\/h3>\nHet jachtluipaard staat op de Rode Lijst van de Internationale Unie
\nvoor het behoud van de natuur (IUCN) in de categorie kwetsbaar,
\naangezien er nog ongeveer 6.700 volwassen exemplaren in het wild leven.
\nStropen is niet de enige bedreiging voor de soort, die ook te lijden
\nheeft onder conflicten met de mens – het jachtluipaard wordt nog steeds
\nvaak als een plaag beschouwd – en de vernietiging van zijn habitat. De
\ncheetah was vroeger wijdverspreid in Afrika en West-Azi\u00eb, maar is
\nverdwenen uit vele landen zoals India, Marokko en Nigeria.<\/p>\n
In Azi\u00eb is Iran het enige land waar je nog cheeta’s kunt vinden. In
\nAfrika zijn de belangrijkste populaties te vinden in Namibi\u00eb, Botswana
\nen Zimbabwe. Bovendien hebben de teruglopende populaties en het verlies
\nvan habitats de jachtluipaard blootgesteld aan een nog schadelijker
\nbedreiging – inteelt. Door de eeuwen heen heeft de voortplanting tussen
\nverwante individuen het genetisch erfgoed van de soort verder verzwakt,
\nwaardoor hij kwetsbaarder is geworden.<\/p>\n
<\/span>2. Cheetahs hebben
\nzeer speciale dieetwensen.<\/span><\/h3>\nZoals de meeste wilde dieren die als huisdier worden gehouden, worden
\njachtluipaarden vaak verkeerd gevoed en verzorgd.<\/p>\n
Over het algemeen hebben mensen die een jachtluipaard willen
\naanschaffen zeer weinig kennis van hun voedingsbehoeften. Zo’n
\nkatachtige is niet gemaakt om de hele dag rauw gevogelte te eten!
\nBovendien veroorzaakt dit onaangepaste dieet aanzienlijke
\ngezondheidsproblemen, zoals myelopathie (verlamming van de achterpoten)
\nen ruggenmergdegeneratie.<\/p>\n
<\/span>3. Cheeta’s vereisen
\nspecifieke voorzieningen.<\/span><\/h3>\nCheetahs hebben enorme opvangfaciliteiten nodig om gezond te blijven.
\nDeze katachtigen zijn biologisch gemaakt om te rennen, niet om aan de
\nleiband te worden gehouden en te worden opgesloten in kleine ruimten
\nwaar hun lichaamsbeweging vrijwel nihil is.<\/p>\n
<\/span>4.
\nVeel baby jachtluipaarden sterven nog voor ze hun bestemming
\nbereiken.<\/span><\/h3>\nVolgens schattingen van de NGO Cheetah Conservation Fund (CCF) worden
\nelk jaar ongeveer 300 baby-cheeta’s naar het Arabisch schiereiland
\ngesmokkeld om daar als huisdier te worden verkocht. Hoewel deze
\naantallen bescheiden lijken vergeleken met de tienduizenden olifanten
\ndie elk jaar worden afgeslacht, zijn ze in feite dramatisch voor de
\ncheetah populatie.<\/p>\n
Het jachtluipaardverkeer laat inderdaad heel wat kadavers achter op
\nzijn weg. Baby-cheeta’s kunnen worden gestolen wanneer zij twee weken
\noud zijn, en in deze gevallen zullen zij ofwel de reis niet overleven,
\nofwel later aan chronische aandoeningen lijden omdat zij van moedermelk
\nverstoken bleven. Vanaf het moment dat zij uit het wild worden gehaald,
\nis het risico aanwezig omdat zij niet in natuurlijke omstandigheden
\nzullen leven en niet het voedsel zullen krijgen dat zij nodig hebben. En
\njachtluipaarden zijn zeer kwetsbaar; hun gezondheid kan snel
\nverslechteren tot ze binnen enkele uren dood zijn.<\/p>\n
Zelfs indien zij de reisomstandigheden, ondanks het gebrek aan
\nvoedsel en water, overleven en op de markt komen, zal hun
\nlevensverwachting afhangen van hun eigenaar. Veel cheeta’s sterven na
\nenkele maanden, en de gemiddelde levensverwachting is \u00e9\u00e9n jaar. Velen
\neindigen met misvormde botten, neurologische degeneraties, of sterven
\naan virussen die zij hebben opgelopen van huiskatten.<\/p>\n
<\/span>5. Cheetahs
\nworden voor exorbitante prijzen verkocht.<\/span><\/h3>\nDe verkoop van cheetahs als huisdier is bijzonder lucratief. Kopers
\nzijn bereid tot 15.000 dollar<\/strong> te betalen om een van
\ndeze luxe huisdieren te verwerven. Maar, zoals eerder gezegd, ongeveer
\n80% van de baby jachtluipaarden sterft in het proces. In feite wordt
\ngeschat dat vijf van de zes baby cheetahs de reis niet overleven. Wie
\nzou, met deze gegevens in het achterhoofd, bereid zijn een jachtluipaard
\nte kopen en bij te dragen aan de illegale handel die elk jaar
\ntientallen, zo niet honderden, weerloze dieren het leven kost?<\/p>\n<\/span>6.
\nCheetahs in gevangenschap hebben meer te lijden onder ziekten dan hun
\nwilde soortgenoten.<\/span><\/h3>\nSommige mensen willen een jachtluipaard adopteren om deel te nemen
\naan de inspanningen voor het behoud van het ras. Zij denken ten onrechte
\ndat een jachtluipaard in gevangenschap zal worden “beschermd” tegen de
\ngevaren die hij in zijn wilde omgeving loopt. Helaas hebben in
\ngevangenschap gehouden jachtluipaarden meer kans om aan verschillende
\nziekten te lijden. Deze katachtigen zijn namelijk vatbaarder voor
\nziekten dan andere grote carnivoren, zelfs wanneer zij worden gehouden
\nin centra voor het behoud van wilde dieren, waar hun
\nlevensomstandigheden over het algemeen optimaal zijn en waar zij worden
\nverzorgd door biologen en dierenartsen.<\/p>\n
Ziekten die vaak voorkomen bij cheetahs in gevangenschap zijn:<\/p>\n
\n- Chronische stress<\/li>\n
- Gastritis<\/li>\n
- Feline herpesvirus<\/li>\n
- Feline Enteric Coronavirus<\/li>\n
- Infectieuze huid en orale slijmvliesaandoeningen<\/li>\n
- Schimmelziekte<\/li>\n
- Pancreatitis<\/li>\n
- Amylo\u00efdose<\/li>\n
- Leverziekte<\/li>\n
- Myelopathie<\/li>\n
- Nierziekte<\/li>\n<\/ul>\n
De meeste studies suggereren dat omgevingsfactoren, zoals in
\ngevangenschap veroorzaakte stress, even belangrijk of belangrijker zijn
\ndan genetische factoren bij het ontstaan van ziekten bij cheetahs in
\ngevangenschap.<\/p>\n
Waar komt het op neer? Cheeta’s zijn dieren met een kwetsbaardere
\ngezondheid dan hun andere katachtige neven. Daarom is het houden van
\njachtluipaarden in gevangenschap meestal niet bevorderlijk voor hun
\nvoortbestaan; het tegendeel is het geval.<\/p>\n