<\/span><\/h3>\nLichaamstaal is van vitaal belang wanneer honden met elkaar praten.
\nHet grootste deel van hun communicatie zal worden gepresenteerd via
\nvisuele signalen. Dit is vergelijkbaar met mensen, hoewel wij woorden
\nvaak het belangrijkst vinden.<\/p>\n
Er bestaan veel misvattingen over de communicatie van honden, vooral
\nals het gaat om lichaamstaal.<\/p>\n
Zo zijn dominantie en onderdanig gedrag bij honden (en wolven, wat
\ndat betreft) van harte weerlegd. Deze theorie is zelfs weerlegd door de
\nman die het voor het eerst presenteerde. Daarom valt honden lichaamstaal
\nniet in de dominante of onderdanige categorie\u00ebn.<\/p>\n
Hier volgt een kort overzicht van de verschillende vormen van visuele
\ncommunicatie die honden met andere honden hebben.<\/p>\n
Waar een hond zijn kop naar wijst, is meestal waar hij heen wil. Als
\neen hond zijn snuit direct naar een ander richt, kan dat een teken van
\nagressie zijn. Anderzijds kan het wegdraaien van hun hoofd aangeven dat
\nze vriendelijk zijn.<\/p>\n
Veel honden begroeten anderen met hun hoofd lichtjes schuin naar \u00e9\u00e9n
\nkant.<\/p>\n
Dat gezegd hebbende, een hond die recht tegenover een andere hond
\nstaat, hoeft niet per se agressief te zijn.<\/p>\n
Iedereen weet dat een grommende hond geen blije hond is. De vorm van
\nde bek kan echter ook op andere manieren belangrijk zijn.<\/p>\n
Hijgen kan een teken van ontspanning zijn. Een losse kaak geeft vaak
\naan dat de hond ontspannen en tevreden is. Hijgen kan echter ook een
\nteken van stress zijn.<\/p>\n
Naast snauwen vertonen sommige honden ook “glimlachen”, wat kan
\nworden beschouwd als het tegenovergestelde van snauwen. Het is een
\nsociaal signaal, ook al worden de tanden technisch getoond.<\/p>\n
Honden geeuwen om wakker te blijven, net als mensen. Ze kunnen echter
\nook geeuwen als ze gestrest zijn.<\/p>\n
Een passieve hond kan geeuwen om aan te geven dat hij probeert een
\nagressieve hond onschadelijk te maken. Meestal wordt dit gevolgd door
\nhet dier dat zijn kop wegdraait.<\/p>\n
Waar een hond naar kijkt is belangrijk. Oogcontact is geen teken van
\nagressie. Echter, een hond kan een ander “negeren” om een potentieel
\nagressieve situatie te bezweren. Als een hond een ander niet aankijkt,
\nkan dat een teken zijn dat hij zich niet op zijn gemak voelt.<\/p>\n
Als een hond ergens naar staart, is hij ge\u00efnteresseerd en onzeker. De
\nogen van een ontspannen hond zullen met gemak rond bewegen. Dit gedrag
\nis vergelijkbaar met dat bij mensen.<\/p>\n
De staart van een hond is een vitaal teken. Een stijve staart duidt
\nmeestal op agressie of onbehagen. Als de staart recht vooruit staat, is
\ndat waarschijnlijk een teken van agressie. Een staart die stijf tussen
\nde poten geklemd zit, kan op angst gebaseerd zijn.<\/p>\n
Een kwispelende staart betekent niet noodzakelijk dat de hond
\ngelukkig is. Honden kunnen ook met hun staart kwispelen als ze onzeker
\nzijn over de situatie.<\/p>\n
Honden die met hun staart lichtjes naar links zwaaien zijn onzeker en
\nkunnen mogelijk bang zijn voor de situatie. Zij die lichtjes naar rechts
\nzwaaien voelen zich op hun gemak.<\/p>\n
\n- Gerelateerd lezen<\/strong>: Waarom jagen honden achter hun
\nstaart aan? 6 redenen voor dit gedrag<\/li>\n<\/ul>\nOren zijn een ander belangrijk teken bij honden om in de gaten te
\nhouden. De vorm van de oren van een hond kan echter een rol spelen in
\nhoe deze communicatie werkt. Sommige honden zijn door hun ras niet in
\nstaat hun oren op een bepaalde manier te bewegen.<\/p>\n
Als de oren van uw hond kunstmatig zijn aangepast, kan dat hun
\ncommunicatie nog meer be\u00efnvloeden.<\/p>\n
Opstaande oren zijn vaak een teken van alertheid. Oren die stijf zijn
\nmaar naar achteren zijn getrokken, kunnen een teken van agressie of
\nangst zijn. Honden zullen hun oren vaak plat leggen in afwachting van
\neen conflict, omdat ze niet willen dat de andere hond in hun oren
\nbijt.<\/p>\n
Naar beneden getrokken hondenoren zijn echter vaak een kalmerend
\nteken. Dit is de uitdrukking die honden vaak aannemen bij het ontmoeten
\nvan nieuwe mensen, bijvoorbeeld.<\/p>\n
Er zijn veel manieren waarop honden met hun lichaam kunnen
\ncommuniceren. Een borstelige vacht duidt vaak op agressie,
\nbijvoorbeeld.<\/p>\n
Een hond kan rechtop gaan staan als hij agressief en opgewonden is.
\nHet lichaam laten zakken heeft het tegenovergestelde effect en kan
\naangeven dat de hond bang is. Een gehurkte houding wordt meestal de
\n“speelbuiging” genoemd en geeft aan dat de hond wil spelen.<\/p>\n
<\/span>2. Vocaal<\/span><\/h3>\nHonden kunnen ook communiceren door middel van een reeks
\nstemgeluiden. Deze vallen uiteen in twee categorie\u00ebn: lange- en
\nkorte-afstandsgeluiden. Dit is vergelijkbaar met de geluiden die coyotes
\nen wolven gebruiken.<\/p>\n
Blaffen komt in veel verschillende vormen voor. De hond kan snel
\nblaffen om verrassing of angst aan te geven. Voortdurend, traag blaffen
\nis vaak agressiever – de hond weet dat de dreiging er is, en dat vinden
\nze niet leuk.<\/p>\n
Veel honden kunnen ook blij zijn met blaffen, bijvoorbeeld als ze
\niemand zien die ze kennen.<\/p>\n
Grommen is meestal agressief, maar niet altijd. Grommen met een
\nhogere toon kan een teken van verrassing zijn. Het lijkt meer op een
\ngrom dan op een diepe grom. Sommige honden kunnen ook grommen als ze
\nspelen, maar dit is meestal ook een hogere toon.<\/p>\n
Huilen komt bij de meeste honden voor. Het kan erop wijzen dat de
\nhond zich verveelt of ge\u00efsoleerd is. De meeste honden janken als ze
\neenzaam zijn, maar veel honden doen het ook gewoon voor de lol.<\/p>\n
Janken kan van alles betekenen. Mensen interpreteren ze meestal als
\nangstig, maar ze kunnen ook op iets anders wijzen. Zo kan een lage jank
\nbijvoorbeeld een teken van opwinding zijn.<\/p>\n
Hijgen kan voor honden een manier zijn om hun lichaamstemperatuur te
\nreguleren. Ze kunnen het echter ook doen als ze gestrest of opgewonden
\nzijn.<\/p>\n
Speel niesjes komen vaak voor tijdens het spelen. Het zijn geen echte
\nniesbuien.<\/p>\n
\n- Zie ook: 17 Rustige hondenrassen die niet veel blaffen (met
\nfoto’s)<\/li>\n<\/ul>\n<\/span>3. Olfactory<\/span><\/h3>\nHonden hebben gevoelige neuzen. Ze communiceren vaak met behulp van
\nferomonen, die mensen niet kunnen ruiken. Verschillende geuren worden
\ngeproduceerd wanneer de hond bang of boos is.<\/p>\n
Feromonen kunnen ook het geslacht en de leeftijd aangeven. Als een
\nteefje loops is, zal haar geur veranderen. Zwangere honden ruiken ook
\nanders.<\/p>\n
Deze feromonen worden voornamelijk geproduceerd in urine, wat de hond
\nhelpt te weten te komen wat anderen in hun omgeving voelen. Dit is ook
\nde reden waarom honden aan elkaars achterste snuffelen als ze elkaar
\nontmoeten – het helpt hen te weten te komen wat de huidige status van de
\nandere hond is.<\/p>\n
\n- Gerelateerd lezen: 8 geuren die uw hond niet kan weerstaan (sommige
\nzullen u verbazen)<\/li>\n<\/ul>\n<\/span>Conclusie<\/span><\/h2>\nHonden communiceren op veel manieren hetzelfde als mensen.
\nLichaamstaal speelt een belangrijke rol, net als bij mensen.<\/p>\n
Ook vocale signalen kunnen wijzen op de emoties van een hond. Deze
\nzijn echter zeldzamer en minder belangrijk dan visuele signalen. Voor
\nhonden komen vocale signalen op de tweede plaats na lichaamstaal. Ze
\ncommuniceren niet een breed scala van gedachten en worden niet zo vaak
\ngebruikt.<\/p>\n
Een hond gebruikt altijd lichaamstaal, terwijl vocale signalen alleen
\nworden gebruikt wanneer dat nodig is.<\/p>\n
Honden produceren ook voortdurend feromonen. Mensen kunnen deze
\ngeuren niet ruiken. Honden gebruiken ze echter om allerlei soorten
\ninformatie door te geven. Zo kan een hond het geslacht en de leeftijd
\nvan een andere hond alleen al aan zijn geur aflezen.<\/p>\n
Mensen hebben toegang tot zowel de visuele als de auditieve taal die
\nhun honden uitzenden. We kunnen leren deze signalen te lezen om onze
\nhonden beter te begrijpen. Feromonen liggen echter buiten ons bereik
\nomdat we ze niet kunnen ruiken.<\/p>\n
Hondencommunicatie kan van hond tot hond verschillen. Hun oren kunnen
\neen belangrijke rol spelen, bijvoorbeeld. Maar een Duitse herder zal
\nzijn oren anders gebruiken dan een Beagle.<\/p>\n
Sommige honden zijn ook beter in communicatie dan andere. Hoewel veel
\ndaarvan aangeboren is, maakt oefening ook perfect. Een hond die niet
\ngesocialiseerd is kan moeite hebben met communiceren, daarom zijn ze
\nvaak agressiever en angstiger. Ze begrijpen niet wat de andere hond
\nzegt.<\/p>\n
Leren over lichaamstaal van honden is essentieel voor alle
\nhondeneigenaars. Meer bepaald moet u leren hoe uw hond communiceert, wat
\nalleen kan door op hem te letten.<\/p>\n
Verwante lezen:<\/strong><\/p>\n\n- Hoe zorg je voor je hond: Onze top 22 tips<\/li>\n<\/ul>\n