<\/span><\/h2>\nJa, er bestaan soorten fretten in het wild. Er zijn momenteel 20
\nverschillende soorten over de hele wereld.<\/p>\n
Deze zijn echter niet hetzelfde als uw tamme fret. Alle soorten
\nhebben verschillende habitatvoorkeuren en voedselbronnen. Bijvoorbeeld,
\nde zwartvoet fret eet alleen prairiehonden.<\/p>\n
Dat gezegd hebbende, de huidige tamme frettensoort verschilt volledig
\nvan alle wilde soorten. Je zult geen wilde fret vinden die overeenkomt
\nmet de tamme fret die de meeste mensen kennen. De domesticatie van de
\nfret vond ongeveer 2.500 jaar geleden plaats. Niemand weet precies waar
\nde eerste tamme fret vandaan kwam.<\/p>\n
Sommige mensen beweren dat fretten aanvankelijk in Egypte
\ngedomesticeerd werden. Hiervoor bestaat echter geen bewijs. Momenteel
\nzijn er geen resten van een fret of hi\u00ebrogliefen voor een fret gevonden.
\nOok zijn er momenteel geen wilde fretten in het gebied.<\/p>\n
De Romeinen gebruikten fretten voor de jacht, dus toen waren ze
\ntenminste al gedomesticeerd.<\/p>\n
Tamme fretten komen tegenwoordig gewoonlijk niet meer in het wild
\nvoor. Zij zijn echter een invasieve soort in sommige gebieden waar geen
\nconcurrentie is voor prooidieren van vergelijkbare grootte. Zo zijn er
\nbijvoorbeeld gevestigde groepen op de Shetlandeilanden en in
\nNieuw-Zeeland. In veel gevallen vermengen deze fretten zich met
\nsoortgelijke soorten en worden hybriden.<\/p>\n
Fretten werden doelbewust in Nieuw-Zeeland ge\u00efntroduceerd om de
\nkonijnenpopulatie, een andere invasieve soort, onder controle te houden.
\nZe werden gepaard met Europese bunzingen om een soort te produceren die
\nhet best in het wild kon overleven.<\/p>\n
Uiteindelijk begonnen deze fretten te jagen op inheemse soorten. Ze
\nworden nu zelf als invasief beschouwd.<\/p>\n
Fretten zijn om deze reden in een paar landen verboden. Ze zijn nogal
\ngoed in het opzetten van wilde kolonies op plaatsen waar ze niet
\nthuishoren.<\/p>\n
Met andere woorden, tamme fretten komen gewoonlijk niet in het wild
\nvoor. Zij zijn ge\u00ebvolueerd doordat hun soort de laatste 2.500 jaar naast
\nde mens leefde. Ze komen alleen voor in gebieden waar ze zijn
\nge\u00efntroduceerd of waar ontsnapte huisdieren hebben weten te overleven.
\nAndere soorten fretten komen wel in het wild voor.<\/p>\n
<\/span>Zijn er wilde fretten in
\nNoord Amerika?<\/span><\/h2>\nJa, de zwartvoet fret is inheems in de Great Plains van
\nNoord-Amerika. Deze soort is echter bedreigd. Ooit dacht men dat ze
\nuitgestorven waren, maar in Wyoming werd een populatie van ongeveer 100
\nexemplaren gevonden.<\/p>\n
Sindsdien heeft het ras deel uitgemaakt van een paar fokprogramma’s.
\nIndividuen uit deze programma’s werden uitgezet in verschillende
\ngebieden in het westen, waar de prairiehondenpopulaties groot genoeg
\nwaren om hen te ondersteunen.<\/p>\n
Vandaag is hun verspreidingsgebied nog klein. Ze zijn langzaam
\ngeherintroduceerd in sommige delen van hun natuurlijke habitat. Ze komen
\nechter alleen voor in kleine gebieden. Door hun zeldzaamheid is het niet
\nwaarschijnlijk dat je er een in het wild ziet. Ze zijn een van de meest
\nbedreigde zoogdieren in Noord-Amerika.<\/p>\n
<\/span>Wat eten wilde fretten?<\/span><\/h2>\nDat hangt af van de soort. De tamme fret bestaat meestal alleen in
\ngevangenschap, dus hij heeft geen “wild” dieet. Maar in gebieden waar ze
\nkunnen overleven, jagen ze meestal op prooien van geschikte grootte.
\nKonijnen zijn een standaard optie, maar vogels en soortgelijke dieren
\nzijn ook heel gewoon.<\/p>\n
Andere soorten fretten eten verschillende prooidieren, afhankelijk
\nvan waar ze zich bevinden. De zwartvoetige fret eet bijvoorbeeld bijna
\nuitsluitend prairiehonden. Zijn populatie heeft geleden omdat er niet
\nlanger zo veel prairiehonden zijn om hen te ondersteunen.<\/p>\n
De Europese fret eet verschillend voedsel, afhankelijk van waar hij
\nzich bevindt. Ze hebben een vrij groot verspreidingsgebied dat vele
\nverschillende habitats doorkruist. Daarom zal hun dieet zeker
\nveranderen, afhankelijk van wat beschikbaar is.<\/p>\n
Gewoonlijk eten ze verschillende muisachtige knaagdieren en af en toe
\namfibie\u00ebn en vogels. In nattere gebieden is de waterwoelmuis een veel
\nvoorkomende prooi, en amfibie\u00ebn kunnen een groter deel van hun dieet
\nuitmaken. Tijdens de wintermaanden azen ze vaker op vogels, omdat andere
\ndieren dan moeilijk te vinden zijn. Kwartels, korhoenders en duiven
\nkomen vaak voor. Sommigen zijn zelfs bekend als prooidieren van tamme
\nkippen.<\/p>\n
De fret is in staat veel grotere prooien te doden dan de film. Daarom
\nzijn ze in staat konijnen neer te halen, hoewel die kleiner zijn.
\nSommigen zijn zelfs in staat ganzen te doden!<\/p>\n
Ongeacht de soort, zijn de meeste fretten opportunistische jagers. Ze
\njagen niet precies op iets in het bijzonder, maar eten alles wat
\nbeschikbaar komt. Er zijn slechts enkele gevallen waarin zij een
\nbepaalde prooi opzoeken, zoals paling in tijden van vorst. Het zijn
\nintelligente wezens, dus velen zullen zich herinneren waar ze eerder
\nbepaalde prooien hebben gevonden en zullen naar die plaats terugkeren om
\ner meer te vinden.<\/p>\n
De bunzing slaat zijn voedsel op in tijden van overvloed. Dit gebeurt
\nhet vaakst in de lente, wanneer kikkers en andere amfibie\u00ebn plotseling
\nin overvloed aanwezig zijn. Ze bewaren ze meestal begraven in hun holen
\nen eten ze later op.<\/p>\n
Soms zal de bunzing een dier niet direct doden. Het is niet ongewoon
\ndat ze kikkers verlammen en ze in hun holen bewaren voor latere
\nconsumptie. Omdat ze technisch gezien niet dood zijn, gaan ze wat langer
\nmee.<\/p>\n