<\/span><\/h3>\nDe Ierse Rood-Witte Setter is vrij gelijkaardig aan andere Ierse
\nSetters. Echter, deze hond wordt meer gebruikt als een werk pistool hond
\nvandaag de dag, waardoor ze enigszins verschillen van andere rassen. Ze
\nhebben minder kans op gezondheidsproblemen en zijn over het algemeen
\nveerkrachtiger. Het zijn uiterst praktische dieren.<\/p>\n
Ze worden gebruikt voor de jacht op jachtwild, vooral op vogels die
\nniet schrikken of vliegen om roofdieren te ontwijken. Dit ras is
\nwaarschijnlijk al vroeg op het toneel verschenen, maar in de
\n19eth<\/sup> eeuw zijn ze bijna uitgestorven. Vandaag worden ze nog
\nsteeds beschouwd als een kwetsbaar ras, maar ze zijn aan een comeback
\nbegonnen.<\/p>\nZe staan bekend als geweldige gezinshonden vanwege hun toewijding en
\naanhankelijke gedrag. Ze zijn behoorlijk intelligent en reageren snel op
\ntraining, wat ze tot geweldige jachthonden maakt. Ze hebben wel een hoge
\nenergiebehoefte, dus ze werken het best in actieve gezinnen.<\/p>\n
Ierse rode en witte Setters zijn vatbaar voor een paar verschillende
\naandoeningen. E\u00e9n ervan is canine leucocyte adhesion deficiency, waarbij
\nhet immuunsysteem faalt. Deze honden halen meestal hun eerste verjaardag
\nniet, omdat ze ongelooflijk vatbaar zijn voor infecties. De ziekte van
\nVon Willebrand is een andere aandoening waar ze vatbaar voor zijn. Als
\nstollingsstoornis kan het bloed van honden die aan deze genetische
\naandoening lijden, niet goed stollen. De hond kan uit kleine wondjes
\ngaan bloeden.<\/p>\n
<\/span>3. Ierse Setter<\/span><\/h3>\nDe Ierse Setter is een van de meer populaire hondenrassen die zijn
\nontstaan in Ierland. Oorspronkelijk gebruikt als jachthond, zijn deze
\nhonden tegenwoordig vooral show- en gezinshonden. Ze schieten goed op
\nmet kinderen en andere honden, vaak enthousiast om vreemden aan de deur
\nte ontmoeten. Velen kunnen goed overweg met katten, als ze maar van
\njongs af aan worden ge\u00efntroduceerd. Voor kleine kinderen kunnen ze
\nechter wat te hyper zijn. Dit ras wordt gekenmerkt door hun grote
\ngenegenheid voor hun gezin.<\/p>\n
Als werkhonden zijn ze vrij actief. Ze hebben veel activiteit en
\nlange wandelingen nodig. Ze vinden het leuk om een taak te krijgen. Een
\ngebrek aan activiteit leidt tot een verveelde hond, wat vaak leidt tot
\ndestructief gedrag. Het zijn geen honden die lange tijd alleen gelaten
\nkunnen worden, omdat ze het meest gedijen bij menselijk gezelschap.<\/p>\n
Het is over het algemeen een relatief gezond ras. Ze zijn gevoelig
\nvoor een paar gezondheidsproblemen, waaronder heupdysplasie,
\nprogressieve retinale atrofie en epilepsie.<\/p>\n
<\/span>4. Ierse Terrier<\/span><\/h3>\nDit bruine en schattige ras is waarschijnlijk een van de oudste
\nTerriers in de wereld. Ze zijn een van de vele terri\u00ebrrassen die
\noorspronkelijk uit Ierland komen. Ze zijn populair in heel Ierland en
\nhet V.K. en dat al sinds de jaren 1800.<\/p>\n
Het is een actief, compact ras dat zich aan bijna elke leefsituatie
\nkan aanpassen. Ze kunnen gemakkelijk in de stad leven als aan hun
\nbewegingsbehoeften wordt voldaan. Ze zijn ook geschikt voor landelijke
\ngebieden. Hun rode vacht beschermt ze tegen allerlei verschillende
\nweersomstandigheden.<\/p>\n
Als intelligente honden hebben ze veel stimulatie nodig. Ze kunnen
\nhet goed doen in veel hondensporten, waaronder behendigheid met de hond.
\nZe zijn echter niet zo hyperactief als sommige andere rassen. Ze kunnen
\nzich in huis gemakkelijk ontspannen nadat ze een tijdje hebben
\nrondgerend. Dat gezegd hebbende, kunnen ze vrij snel van 0 naar 100
\ngaan. Ze zijn goed met mensen en hebben een groot gevoel van
\nloyaliteit.<\/p>\n
Dit ras is over het algemeen gezond en kan tot 14 jaar oud worden. Ze
\nhebben geen oog- of ademhalingsproblemen, dankzij zorgvuldig fokken. Hun
\nverhoudingen zijn niet overdreven zoals bij andere rassen, wat ertoe
\nleidt dat ze gezonder zijn dan de meeste andere rassen. Ze zijn ook niet
\ngevoelig voor voedselallergie\u00ebn, en door hun geringe grootte komt
\nheupdysplasie weinig voor.<\/p>\n
<\/span>5. Ierse Water Spani\u00ebl<\/span><\/h3>\nDe Ierse Water Spaniel is de langste van de Spaniels. Het is een
\nstevig ras met dichte krullen. Ze verharen weinig en hebben een unieke
\npaarsachtige tint die bij geen enkel ander ras voorkomt. Hoewel ze op
\npoedels lijken, hoeft hun vacht weinig tot niet getrimd te worden. Ze
\nzijn gebouwd om te zwemmen en hebben zelfs voeten met zwemvliezen.<\/p>\n
Dit is een actief en energiek ras. Ze werden oorspronkelijk gebruikt
\nom vogels te apporteren, dus vaak brengen ze voorwerpen zonder omhaal
\nterug. Ze hebben een natuurlijk instinct om hun mensen te behagen en
\ndoen het om die reden vaak goed in de training. Ze zijn vrij intelligent
\nen vereisen mentale stimulatie, maar dit kan gemakkelijk worden bereikt
\ndoor training.<\/p>\n
Vroege socialisatie is essentieel voor dit ras. Anders kunnen ze
\nangstig worden voor vreemden en andere dieren. Met de juiste
\nsocialisatie zijn ze respectvol voor kinderen en andere huisdieren. Ze
\nzijn niet agressief, maar hun blaf kan woest klinken.<\/p>\n
Ondanks hoe hun vacht er uitziet, heeft het weinig onderhoud nodig.
\nAf en toe kammen om vuil en afval te verwijderen is alles wat nodig is.
\nSommige eigenaren kiezen ervoor om hun Ierse Water Spaniels af en toe te
\nlaten trimmen, maar ze hoeven niet uitgebreid getrimd te worden zoals
\nPoedels.<\/p>\n
<\/span>6. Ierse wolfshond<\/span><\/h3>\nDe Ierse wolfshond is waarschijnlijk een van de bekendste
\nhondenrassen ter wereld. Het zijn extreem grote honden die tot 155 pond
\nkunnen wegen. Velen van hen zijn zo groot als sommige volwassen mensen.
\nZe werden in het verleden gebruikt om op wolven te jagen en om huizen en
\nvee te beschermen tegen roofdieren. Het zijn ook snelle windhonden die
\ngrote prooien kunnen verslaan.<\/p>\n
Deze hondachtigen staan bekend om hun grote verscheidenheid aan
\neigenaardigheden. Ze hebben een enorme vari\u00ebteit aan verschillende
\npersoonlijkheden. Het is vaak moeilijk te weten wat je in huis haalt met
\ndit hondenras. In huis gedragen ze zich meestal goed. De meeste zijn
\nintrovert en gereserveerd. Ze zijn niet agressief tegenover vreemden,
\nmaar zullen waarschijnlijk ook niet hun best doen om vriendschap met hen
\nte sluiten. Deze zachtaardige dieren zijn vaak rustig en op
\nzichzelf.<\/p>\n
Het zijn geen waakhonden, hoewel ze wel mensen zullen bewaken. Ze
\nzijn niet territoriaal, dus ze hebben geen hekel aan mensen die op hun
\nterrein komen. Ze zijn onafhankelijk, maar zullen vaak naar hun baas
\nluisteren. Ze hechten zich nogal aan hun mensen, dus ze zijn niet de
\nmeest aanpasbare hond die er is. Ze doen het niet goed bij
\nherplaatsing.<\/p>\n
Deze rassen hebben een relatief korte levensduur, waarschijnlijk als
\ngevolg van hun grote omvang. Ze leven gewoonlijk gemiddeld 7 jaar.
\nCardiomyopathie en botkanker zijn veel voorkomende doodsoorzaken. Veel
\nvan deze honden sterven aan botkanker voordat ze de tien jaar hebben
\nbereikt. Neutratie geeft de hond een hoger risico op botkanker en wordt
\nmeestal niet aanbevolen totdat de hond ten minste volgroeid is.<\/p>\n
Zij kunnen worden aangepast aan het leven in de voorsteden en in de
\nstad, aangezien zij slechts een middelmatige activiteit vereisen.<\/p>\n
<\/span>7. Kerry Beagle<\/span><\/h3>\nDe Kerry Beagle is de enige speurhond die in Ierland is ontwikkeld.
\nZe hebben echter weinig gemeen met Beagles, wat soms voor verwarring
\nzorgt. Het is onduidelijk waarom de term “Beagle” werd gebruikt.<\/p>\n
Het zijn roedelhonden die het met vrijwel iedereen goed kunnen
\nvinden. Ze hebben een sterk jachtinstinct, dus een omheinde tuin is
\nabsoluut noodzakelijk om te voorkomen dat ze verdwalen. Ze hebben veel
\nbeweging nodig en zullen meerdere wandelingen moeten maken. Rondrennen
\nis een goede manier voor ze om in beweging te komen, maar ze zijn niet
\nte vertrouwen als ze niet aangelijnd zijn, tenzij ze zich achter een
\nveilige omheining bevinden. Ze zijn geneigd om op geursporen te gaan en
\nte verdwalen.<\/p>\n
Dit ras gaat waarschijnlijk terug tot ten minste de 16eth<\/sup>
\neeuw. Gedetailleerde stambomen gaan terug tot 1794, dus het ras was op
\ndat moment al goed ingeburgerd. In de jaren 1800 nam het ras in aantal
\naf, maar sindsdien zijn ze weer in opmars. Oorspronkelijk werden ze
\ngebruikt om op herten te jagen. Tegenwoordig worden ze echter ook
\ngebruikt voor het vangen van vossen en hazen.<\/p>\n