<\/span><\/h3>\nEen paartje van een vrouwtje en een mannetje beardie zal werken, maar
\nwees er zeker van dat ze paren en zich meer voortplanten dan je
\nmisschien zou willen. Hoewel dit paartje meestal naast elkaar leeft, is
\nhet van vitaal belang ze in het oog te houden, aangezien mannelijke
\nbeardies de neiging hebben vijandig te zijn wanneer ze op zoek zijn naar
\nparen.<\/p>\n
Het is niet ongewoon dat deze agressie tijdens de loopsheid het
\nbaardagaamvrouwtje verwondt. Het mannetje bijt in de nek of mond van het
\nvrouwtje om haar vast te pinnen en te voorkomen dat ze ontsnapt.<\/p>\n
Vrouwelijke beardies kunnen ongeveer 20 eieren per legsel leggen en
\n3-4 legsels per paring. Dit betekent dat je uiteindelijk meer dan 40-80
\neieren in de bak kunt hebben. Dus, als je het vrouwtje en het mannetje
\nkoppelt om te kweken, kun je je maar beter voorbereiden op het moment
\ndat de eieren uitkomen, anders zal het een hele schok zijn.<\/p>\n
Zorg er ook voor dat het vrouwtje ten minste twee jaar oud is
\nalvorens het met een mannetje in dezelfde bak te paren. Als ze paren
\nvoordat het vrouwtje geslachtsrijp is, kan dat complicaties voor de
\ngezondheid veroorzaken.<\/p>\n
Huisvest nooit twee mannelijke baardagamen in hetzelfde verblijf met
\neen vrouwelijke baardagaam, omdat dit kan leiden tot gevechten om haar.
\nOm deze reden moet je lang nadenken voordat je je vrouwelijke en
\nmannelijke baardagamen in dezelfde bak onderbrengt. Doe dit alleen als
\nje wilt dat ze zich voortplanten.<\/p>\n
<\/span>Twee babydraakjes samen<\/span><\/h3>\nBabybeardies kunnen enige tijd goed met elkaar opschieten in dezelfde
\nleefruimte, mits ze ongeveer even groot zijn.<\/p>\n
Jonge draken doen het zelfs veel beter als ze vanaf het moment dat ze
\nuit het ei kwamen samen werden grootgebracht dan wanneer het twee
\nvreemden zijn. Ze hebben echter de neiging om mettertijd territorialer
\nte worden en agressie te ontwikkelen naarmate ze ouder worden.<\/p>\n
Je mag baby beardies samen huisvesten. Het kan echter tijd zijn om ze
\nte scheiden zodra u agressie opmerkt.<\/p>\n
<\/span>Houd rekening met
\nde grootte van uw huisdier<\/span><\/h2>\nGrootte is belangrijk bij het paren van baardagamen. Ze kunnen beter
\ngescheiden worden als ze aanzienlijk in grootte verschillen.<\/p>\n
De grootte van een schepsel speelt een vitale rol in het dierenrijk,
\nen meestal zal het kleinste individu nooit aan de winnende hand zijn.
\nEen enorme draak die een leefruimte deelt met een kleine beardie kan
\nertoe leiden dat de grote volwassene de meer tengere huisgenoot verwondt
\nen doodt.<\/p>\n
Bovendien kan het gebeuren dat de grotere baardagaam al het voedsel
\ndat je hem geeft opeet, waardoor de kleine uiteindelijk van de honger
\nsterft. Helaas kan agressie en mishandeling zelfs voorkomen tussen baby
\nbaardagamen en hun moeder.<\/p>\n
Laat een babydraak dus nooit een verblijf delen met een volwassene,
\nzelfs niet als het de moeder is.<\/p>\n
Zorg ervoor dat u uw huisdieren goed in de gaten houdt als u besluit
\ndat ze samen moeten leven. Scheid ze onmiddellijk als \u00e9\u00e9n van hen
\nagressief gedrag vertoont, bijtsporen vertoont, of over het algemeen
\nongelukkig is en niet opbloeit.<\/p>\n
<\/span>Hoe je kunt
\nzien of een baardagaam gepest wordt<\/span><\/h2>\nDe tekenen van mogelijke intimidatie zullen u niet ontgaan wanneer
\ntwee beardies een leefruimte delen. Gelukkig tonen beardies hun
\ngevoelens altijd aan de hand van bepaalde karaktertrekken.<\/p>\n
Bijvoorbeeld, een ongemakkelijke en gestoorde baardagaam kan zich
\nvertonen:<\/p>\n