<\/span><\/h2>\nHoewel er in heel Afrika wilde struisvogelpopulaties zijn, worden
\nstruisvogels al eeuwenlang gekweekt. In 1860 verscheen de eerste
\ncommerci\u00eble struisvogelboerderij in Zuid-Afrika. Deze boerderij oogstte
\nuitsluitend veren.<\/p>\n
Uiteindelijk verschenen er meer boerderijen en werden de struisvogels
\nook uitgevoerd naar andere landen, waaronder Argentini\u00eb, Australi\u00eb,
\nNieuw-Zeeland en de VS. Tot dan toe werden struisvogels alleen gekweekt
\nvoor hun veren.<\/p>\n
Daarom liep de struisvogelteelt sterk terug met de Eerste en Tweede
\nWereldoorlog, toen de vraag naar veren bijna overbodig werd. Er kwam
\nechter een heropleving nadat struisvogels begonnen te worden geoogst
\nvoor hun vlees en huiden.<\/p>\n
Tegenwoordig bevinden de meeste struisvogelboerderijen zich in
\nZuid-Afrika. Er is echter \u00e9\u00e9n Masa\u00ef struisvogelboerderij in Kenia, die
\neenvoudig bekend staat als Massai Ostrich Farm. Deze boerderij
\nproduceert Masai-struisvogelvlees, -eieren en -huiden. Ook wordt het vet
\ngesmolten om Masai-struisvogelolie te ontwikkelen.<\/p>\n<\/span>Instandhoudingsinspanningen
\nvan de Masai struisvogel<\/span><\/h2>\nHoewel de Masai-struisvogel door de Internationale Unie voor het
\nbehoud van de natuur (IUCN) de status “Least Concern” wordt toegekend,
\nzijn de populaties wilde struisvogels in de loop der jaren
\nafgenomen.<\/p>\n
E\u00e9n reden voor de achteruitgang is de toegenomen menselijke
\ninteractie. Mensen jagen op wilde struisvogels voor hun vlees, veren en
\nhuiden. Naarmate de menselijke bevolking toeneemt, botsen de grenzen
\ntussen menselijke en struisvogelterritoria en worden veel
\nstruisvogelhabitats vernietigd. Dit leidt ook tot concurrentie met
\nandere territoriale dieren.<\/p>\n
Hoewel ze niet bedreigd zijn, spelen deze vogels een belangrijke rol
\nin het ecosysteem. Struisvogels foerageren naar planten en bessen, wat
\nde groei van nieuwe vegetatie ten goede komt. Ze houden ook sprinkhanen
\nen andere insectenpopulaties onder controle.<\/p>\n
Er zijn verschillende beschermingsorganisaties opgericht om
\nstruisvogels te beschermen en te verdedigen, waaronder de African
\nWildlife Foundation. Het is belangrijk dat de inspanningen voor het
\nbehoud van de struisvogel standhouden, zodat deze vogels kunnen blijven
\ngedijen en een cruciale rol kunnen blijven spelen in de Afrikaanse
\necosystemen.<\/p>\n
<\/span>Top 10 unieke
\nfeiten over Masai struisvogels<\/span><\/h2>\n\n- Masai-struisvogels hebben maar twee tenen aan elke voet, en hun
\nvoeten zijn bedekt met schubben.<\/li>\n - De hersenen van een volwassen Masai-struisvogel zijn maar zo groot
\nals een kippenei.<\/li>\n - Hoewel hun hersenen klein zijn, hebben Masai struisvogels grote ogen
\ndie \u2154 van hun gezicht in beslag nemen. Ze hebben een uitstekend
\ngezichtsvermogen en kunnen zelfs scherpstellen op voorwerpen recht onder
\nhun snavel.<\/li>\n - De veren van de Masai-struisvogels zijn zo ge\u00ebvolueerd dat ze zowel
\nin een warm als in een koud klimaat kunnen overleven.<\/li>\n - Tijdens de paartijd worden de nek en de poten van de mannelijke
\nMasai-struisvogel rozer van kleur om hem aantrekkelijker te maken voor
\nvrouwelijke struisvogels.<\/li>\n - Vrouwelijke Masai-struisvogels in een kudde delen een
\ngemeenschappelijk nest. Als er te veel eieren in een nest liggen, kan
\nhet dominante wijfje de eieren van de andere wijfjes herkennen en zal ze
\neruit schoppen om haar eigen eieren te beschermen.<\/li>\n - Masai struisvogeleieren zijn ongeveer zo groot als een grapefruit,
\nen ze zijn favoriet voedsel voor roofdieren, waaronder leeuwen,
\njakhalzen, en hyena’s.<\/li>\n - Pasgeboren Masai struisvogel kuikens zijn ongeveer even groot als
\neen tamme kip.<\/li>\n - Het domesticeren van Masai-struisvogels werd populairder in de jaren
\nnegentig vanwege hun grote omvang en de kwaliteit van hun vlees en
\nleer.<\/li>\n - Masai-struisvogels hebben geen tanden, dus eten ze kleine steentjes,
\nook wel spiermaagstenen genoemd, om hun voedsel in de maag te helpen
\nvermalen.<\/li>\n<\/ul>\n