<\/span><\/h3>\nPoolse kippen zijn een van de meest geliefde exotische kippensoorten.
\nJe kunt deze vogel onmiddellijk onderscheiden door de kuif van veren die
\nbijna zijn hele kop bedekt.<\/p>\n
Deze kippensoort is klein en heeft zachte veren, witte oorlellen,
\nrode halskwabben, en een rode V-vormige kam die soms verloren gaat in
\nzijn bevederde kop. Sommige van deze kippen hebben ook een baard.<\/p>\n
Hoewel de oorsprong onduidelijk blijft, plaatsen sommige historische
\nschilderijen ze in de jaren 1600. Historici geloven dat ze uit Spanje
\nkwamen voordat ze in Nederland werden vervoerd en gestandaardiseerd en
\nin 1830 in Noord-Amerika aankwamen.<\/p>\n
Het oorspronkelijke idee om deze vogel te kweken was de productie van
\nwitte eieren. Maar deze ongewoon schuwe, keurige en mooie kip met een
\n“pom-pom” kapsel is tegenwoordig een belangrijke siervogel.<\/p>\n
Ze hebben een zachtaardig en kalm karakter dat hen kwetsbaar maakt
\nvoor pestkoppen en roofdieren in de lucht, vanwege hun kuif. Deze kuif
\nrust op een benige uitsteeksel dat uit zijn schedel ontspringt.<\/p>\n
<\/span>2. Cochin Kippen<\/span><\/h3>\nHet lijdt geen twijfel dat het Cochin kippenras de inspiratiebron is
\ngeweest voor de moderne rage van het houden van kippen als huisdier,
\ndankzij hun vriendelijke aard en hun enorme bellen pluis en veren. De
\nCochin kippensoort kwam in het midden van de jaren 1800 vanuit Shanghai,
\nChina, naar Groot-Brittanni\u00eb.<\/p>\n
De Chinezen ontwikkelden de Cochin voor het vlees en de eieren; maar
\nzijn grote en mooie indruk en de wollige sierveren trokken de
\npluimveefanaten over de streep die hem als huisdier hielden. De Cochin
\nis bedekt met veren, helemaal tot aan zijn tenen. Hij heeft een kleine
\nkop, een kleine lage staart, grote ogen en een fors gewicht tot 5
\nkg.<\/p>\n
Het is ook bestand tegen koude temperaturen, dankzij zijn stevige
\nveren die hem warm houden. Maar dit ras is geen grote producent, het
\nlegt kleine bruine eieren.<\/p>\n
<\/span>3. Marans<\/span><\/h3>\nDe Marans is ontstaan in de buurt van de stad Marans in Poitou
\nCharente aan het eind van de jaren 1800. Het is een van de zeldzaamste
\nexotische rassen in Amerika, maar ongelooflijk beroemd om het leggen van
\ndonkerbruine eieren die voor exorbitante prijzen worden verkocht.<\/p>\n
Deze vriendelijke kippen kunnen zowel in kooien als in scharrelkooien
\ngedijen, en doen het goed in kuddes van gemengde rassen. Er zijn twee
\nsoorten Marans: Franse Marans en Engelse Marans. De Franse hebben hun
\npoten en voeten bedekt met veren, terwijl de Engelse rassen geen veren
\nop hun poten hebben.<\/p>\n
Ze zijn middelgroot tot groot, minder pluizig, en hebben korte,
\nsmalle, en stijve veren. Ze hebben ook rode oorlellen en rechte enkele
\nkammen.<\/p>\n
<\/span>4. Sumatra Kippen<\/span><\/h3>\nHet Sumatra-kippenras kwam in 1847 naar de V.S. en Europa vanuit zijn
\ngeboorteplaats, de Sumatra-eilanden in Indonesi\u00eb. Voordat deze soort de
\nhuidige siervogel werd, kwam ze in het westen aan als vechthaan, voor
\namusementsdoeleinden.<\/p>\n
Het was ideaal voor deze activiteit omdat het zich aanpaste aan het
\nleven in het wild, wat het ras geschikt maakte voor hanengevechten. Het
\nis een van de oudste rassen die in 1883 werd erkend in de Amerikaanse
\nStandaard van Volmaaktheid.<\/p>\n
Sumatraanse kippen zijn prachtig, met een prachtig verenkleed, een
\nkleine felrode erwtenkam, kleine zigeunerkleurige oorlellen, en bijna
\nonbestaande halskwabben. Ze hebben ook een sierlijk ruggestel van
\nglanzende groenzwarte veren, zwarte poten en een gele huid.<\/p>\n
<\/span>5. Houdan kippen<\/span><\/h3>\nDe Houdan-kippen zijn oude Franse soorten, genoemd naar een Franse
\nstad, Houdan. De Houdan kwam in 1865 in Noord-Amerika aan en werd in
\n1874 opgenomen in de Amerikaanse Standaard van Volmaaktheid. Het
\ncombineert verschillende onderscheidende kenmerken die het ras een
\n“poofy” karakter geven, net als zijn neef Crevecoeur en de kuif van het
\nPoolse ras en de V-vormige kam op de kop.<\/p>\n
Wat de gevlekte Houdans onderscheidt, zijn de baarden en de vijf
\ntenen. Ze hebben ook kleine oorlellen en halskwabben die zich verbergen
\ntussen de gevederde kuif op het hoofd. Het is een licht ras met een
\ngevlekt patroon (zwart met witte vlekken), zeer volgzaam maar een
\nuitstekende witte eierlegster.<\/p>\n
<\/span>6. Crevecoeur Kippen<\/span><\/h3>\nDe Crevecoeur-hoender is een van de oudste en bedreigde exotische
\nstandaardrassen van Frankrijk. Er is weinig informatie over het ras,
\nalleen dat zijn wortels in een kleine stad in Normandi\u00eb in Frankrijk
\nliggen.<\/p>\n
Ze blinken vandaag uit als rustige huisdieren en zachtaardige
\nmetgezellen die kunnen worden opgesloten. De Crevecoeur is een vrij
\nbehoorlijke vacht en kan zich aan verschillende klimaten aanpassen.<\/p>\n
Hij is effen zwart met een V-vormige kam, een kuif en baarden op zijn
\nkop, korte poten en een goed geproportioneerd lichaam. Hoewel het
\nvleeskippen zijn, waren het vleesvogels met fijn vlees, kleine botten,
\neen behoorlijke hoeveelheid vlees en een uitstekende smaak.<\/p>\n
<\/span>7. Sultan Kippen<\/span><\/h3>\nHet Sultan-kippenras is een sierhoen met wortels in Turkije. Ze
\npassen in de tentoonstellingscategorie vanwege hun poezelige veren op
\nhun kop, V-vormige kam, lange staarten, baarden, kleine felrode
\nhalskwabben, en oorlellen die in de pluizige bevedering schuilgaan.<\/p>\n
Interessant is dat deze kleine prachtige vogel vijf tenen heeft in
\nplaats van de gebruikelijke vier, met overvloedige bevedering op elke
\nvoet. Het gezicht van de sultan is rood en verschijnt in drie kleuren
\nwit, zwart en blauw. Ze zijn altijd klaar voor shows omwille van hun
\nuitgebreide kledij en hun kalme, “tamme” aard.<\/p>\n
<\/span>8. Witgezichte Zwarte Spaanse
\nKippen<\/span><\/h3>\nDe met uitsterven bedreigde Zwartwitte Spaanse Kippen waren een van
\nde vroegste kippenrassen die vanuit Spanje via de Caribische eilanden
\nnaar Amerika kwamen. Deze vorstelijke vogel lijkt op een clown met een
\nmaf gezicht.<\/p>\n
White-Faced Black Spanish is een groen-zwart ras, met een duidelijk
\nsneeuwwit gezicht en witte overontwikkelde oorlellen die het gezicht
\nlijken te overheersen. De rode V-vormige kam en halskwabben contrasteren
\nmet de groenzwarte veren. Het is een luidruchtige en actieve soort en ze
\nleggen witte eieren.<\/p>\n
<\/span>9. Silkie<\/span><\/h3>\nSilkies zijn een oud ras met Chinese wortels dat wellicht teruggaat
\ntot 206 v. Chr., zoals in de Chinese kalender, en dat in 1874 werd
\nerkend in de American Poultry Association. Het is een eigenaardig
\nuitziende vogel die in verschillende opzichten verschilt van een
\n“gewone” kip.<\/p>\n
Tijdens hun eerste dagen in Europa dacht het publiek aan Silkies als
\nbuitenaardse wezens of als nakomelingen van kippen en konijnen. Net als
\neen Poolse kip hebben ze een gekuifde kop en een vreemd kapsel. Hun
\nveren missen haakjes om ze bijeen te houden (barbicels), waardoor ze
\npluizig en los zijn.<\/p>\n
Zij hebben een zwarte huid en botten en ovaalvormige helder
\nturkooizen oorlellen. Zij hebben een korte rug en snavels, brede
\nborsten, donkere ogen, en een breed en stevig lichaam<\/p>\n
<\/span>10. Serama<\/span><\/h3>\nSerama’s staan bekend als de kleinste kip ter wereld en als een van
\nde duurste rassen. Hoewel het een betrekkelijke nieuwkomer is in de
\nwesterse wereld – het kwam in 2000 naar Amerika – is het al sinds de
\njaren 1600 in Maleisi\u00eb aanwezig.<\/p>\n
Serama’s zijn kleine kippen maar dapper en onbevreesd, waarschijnlijk
\nde reden waarom ze de naam “Serama” kregen, de titel van een van de
\nThaise koningen. Ze zijn er in verschillende kleuren, hebben een
\nrechtopstaande V-vormige houding met rechte staartveren.<\/p>\n
De Serama’s lijken altijd alert en op de uitkijk te staan, met de
\npersoonlijkheid van een speelgoedsoldaat. Hoewel ze klein zijn, zijn ze
\ngespierd, met hoog opgetrokken schouders, een volle borst die tot
\nvoorbij het hoofd reikt, en loodrechte vleugels die de grond raken.<\/p>\n
<\/span>11. Plymouth Rock Kip<\/span><\/h3>\nJe kunt het Plymouth Rock kippenras herkennen aan hun opvallende
\nzwart-witte strepen. Het is Amerika’s meest geliefde kippenras, te
\nvinden op de meeste kleine boerderijen en hofsteden.<\/p>\n
Ze zijn groot, doen het goed in gematigde en koude klimaten, en
\nworden gehouden voor het vlees en de eieren. Deze soort is afkomstig uit
\nMassachusetts en verscheen voor het eerst op een pluimveetentoonstelling
\nin Boston in 1849.<\/p>\n
Plymouth Rocks zijn winterharde vogels, ze zijn rustig en actief, en
\nkunnen worden gekooid, hoewel ze het best werken als ze vrij rondlopen.
\nHet zijn goede eierproducenten, die het hele jaar door grote bruine
\neieren leggen.<\/p>\n
<\/span>12. Sebright kippen<\/span><\/h3>\nDe Sebright Kip is een siervogel met Britse wortels. Het is een echte
\nkriel en het enige hoenderras dat naar een individu is genoemd. Sir John
\nSaunders Sebright ontwikkelde dit ras in het begin van de jaren 1800,
\nmet de bedoeling er een tentoonstellingsvogel van te maken – iets wat
\nhet tot op heden nog steeds doet.<\/p>\n
Pluimveefans houden van hem vanwege zijn meer “hen-achtige”
\nkenmerken. Hij heeft een klein lichaam, een lieve persoonlijkheid, een
\nkorte rug en een trotse borst. De staart is wijd uitgespreid en staat in
\neen bijna opwaartse hoek, met grote en slordige vleugels.<\/p>\n
Ze komen voor in de kleuren goud en zilver, met de paarsrode of
\nturkooizen oorlel en blauwe poten. Ze kunnen ook vliegen, zijn sociaal,
\nactief en vriendelijk, maar kunnen beter opgesloten worden vanwege hun
\nvliegcapaciteiten.<\/p>\n
<\/span>13. Onagadori<\/span><\/h3>\nDe Onagadori- wat “eervol gevogelte” betekent – is een zeldzaam
\nlangstaartras van Japanse oorsprong. Ze worden zeer gewaardeerd in de
\nJapanse cultuur, de reden waarom ze zo zeldzaam zijn.<\/p>\n
Het handelsmerk van dit ras is zijn staart, die wel 10 meter lang kan
\nworden – de langste staart onder de vogels. Ze hebben zwarte veren met
\nzilveren en witte strepen over hun kop, borsten, rug en poten, met witte
\noorlellen, middelgrote halskwabben, en een kam. Ze leggen weinig eieren,
\nhebben een volgzaam temperament, en worden vooral voor tentoonstellingen
\ngebruikt.<\/p>\n
<\/span>14. Shamo<\/span><\/h3>\nDe Shamo-kipsoort is een hardbevederd ras dat in Japan is ontwikkeld,
\nmaar met wortels in Thailand. De Japanners ontwikkelden dit ras
\nvoornamelijk voor hanengevechten en smokkelden ze voor hetzelfde doel
\noverzee.<\/p>\n
Het is zo bedreigd in Japan dat de Japanse regering het sinds 1941
\nonder wettelijke bescherming heeft geplaatst. Dit ras kwam naar de V.S.
\ntijdens WO 11 nadat soldaten de eieren hadden gesmokkeld. Het werd
\nuiteindelijk populair in Zuid-Amerika en gebruikt als siervogel.<\/p>\n
Het is de op \u00e9\u00e9n na langste kippensoort, met een grote, lange en
\nbijna verticale lichaamsbouw – 3 voet na het Maleise kippenras. Het zijn
\nintelligente en kalme kippen, hoewel de hanen territoriaal en een
\nbullebak kunnen zijn tegenover anderen.<\/p>\n
<\/span>15. Phoenix Kippen<\/span><\/h3>\nDe Phoenix-kip is een oud sierras van Duitse oorsprong, dat aan het
\neind van de 19e eeuw is gecre\u00eberd door de National German Poultry
\nAssociation. Dit kippenras werd in 1965 opgenomen in de Amerikaanse
\nStandaard voor Volmaaktheid.<\/p>\n
Dit hoenderras valt op door zijn uitzonderlijk lange staart die meer
\ndan 90 cm kan meten. Deze vogels zijn een kruising van verschillende
\nlangstaartige Japanse kippensoorten en andere vogelrassen. Ze hebben
\nleisteenkleurige poten, een goudgele “zonachtige” huid, met een
\nhorizontale en iets hoge staart, waardoor ze decoratieve eigenschappen
\nhebben.<\/p>\n
De Phoenix is een actief ras, schuw en zachtaardig en gedijt goed in
\neen scharrelsysteem. Het is ook een goede legger van cr\u00e8mekleurige
\neieren en kan uitstekend vechten.<\/p>\n