<\/span><\/h3>\nDe eerste paar dagen zijn spannend. Mama zal haar pups schoonhouden
\nen hun de nodige voeding geven via het voedsel. Ze zal ook het plassen
\nen poepen moeten stimuleren, wat ze doet door de geslachtsdelen te
\nlikken. Het is mogelijk om de pups te aaien, maar alleen als moeder daar
\nniet van overstuur raakt.<\/p>\n
Binnen de eerste 24 uur na de geboorte van de pups, moet u contact
\nopnemen met uw dierenarts en een afspraak maken. De dierenarts zal zich
\nervan vergewissen dat het goed gaat met moeder en pups en dat zij zich
\nontwikkelen zoals verwacht.<\/p>\n
Volg ze gedurende 7 dagen op de voet. De eerste 7 dagen moet u de
\nmoeder en het nest de hele dag en nacht in de gaten houden. Er kunnen
\nzich complicaties voordoen en ze kunnen snel optreden. Let op tekenen
\nvan ongemak en zorg ervoor dat moeder er steeds helderder en gezonder
\nuitziet, in plaats van steeds vermoeider.<\/p>\n
Geef regelmatige, kleine maaltijden. De eerste 24 uur is mama
\nmisschien niet ge\u00efnteresseerd in eten, maar u moet gezonde, kleine
\nmaaltijden aanbieden. De puppy’s zullen mama’s bron van vitaminen en
\nmineralen voortdurend uitputten en u moet deze aanvullen om ervoor te
\nzorgen dat alle honden aan hun voedingsbehoeften voldoen. Blijf moeder
\nin deze periode puppyvoer geven, omdat dit het hogere eiwit- en
\nvetgehalte heeft dat zij nodig heeft.<\/p>\n
Controleer haar spenen. Enige zwelling is te verwachten, maar u moet
\nde spenen van de moeder in de gaten houden om er zeker van te zijn dat
\ndeze minimaal zijn en dat de spenen van de moeder niet ge\u00efnfecteerd
\nraken. De melk moet wit zijn en een consistente textuur hebben. Als de
\nmelk verkleurd is of niet consistent lijkt, raadpleeg dan een
\ndierenarts.<\/p>\n
Hou anderen uit de buurt. Natuurlijk willen moeders hun pups
\nonmiddellijk beschermen. In het wild zijn moeder en pups dan het
\nkwetsbaarst, en zelfs de meest liefdevolle en aanhankelijke hond kan
\nzich beschermend opstellen tegenover haar pups als ze net geboren zijn.
\nZe kan toestaan dat u haar benadert en zelfs haar pups aait en
\nvasthoudt, en ze kan anderen toestaan dat te doen, maar als het haar
\nstress bezorgt of als ze tekenen van beschermende agressie vertoont,
\nmoet u voorkomen dat andere mensen en dieren te dicht bij het nest van
\nde moeder komen.<\/p>\n
Zorg voor regelmatige toiletpauzes. Moeder zal de eerste 24 uur
\nmisschien niet naar buiten willen en zal dat de eerste uren
\nwaarschijnlijk ook helemaal niet kunnen. Vervang bevuilde bodembedekking
\nen andere materialen, en probeer de moeder telkens een paar minuten bij
\nde pups weg te halen, zodat ze zich kan ontlasten als dat nodig is.<\/p>\n
<\/span>De komende weken<\/span><\/h3>\nHet duurt ongeveer 3-4 weken voordat een puppy volledig gespeend is.
\nZelfs na deze tijd is het werk van de moeder nog lang niet gedaan. Ze
\nzal doorgaan met het socialiseren en trainen van haar pups, en de baby’s
\nmogen niet bij hun moeder worden weggehaald tot ze ongeveer 10 weken
\nzijn. In deze periode moet u mama en haar nest met kleintjes nog steeds
\neen beetje ondersteunen.<\/p>\n
Let op tekenen van eclampsie. Eclampsie, ook bekend als melkkoorts,
\ntreedt op in de eerste maand na de geboorte en kan misvorming van de
\nledematen, stuiptrekkingen en zelfs de dood tot gevolg hebben. Als uw
\nhond symptomen van melkkoorts vertoont, moet u onmiddellijk de hulp van
\neen dierenarts inroepen. Symptomen zijn angst, trillen, temperatuur en
\nverwijde pupillen.<\/p>\n
Controleer de temperatuur dagelijks. De temperatuur van een hond ligt
\nnormaal tussen 101 en 102,5 graden Fahrenheit. Een pas bevallen moeder
\nzal een paar dagen een temperatuur tot 104 graden F hebben voordat het
\nweer normaal wordt. Als de temperatuur langer hoog blijft of een piek
\nvertoont, moet u een dierenarts raadplegen.<\/p>\n
<\/span>Voedsel<\/span><\/h2>\nU moet uw hond altijd vers en overvloedig water geven, maar dit is
\nvooral belangrijk wanneer ze borstvoeding geeft. Het water zorgt voor
\neen constante en gezonde aanvoer van verse melk. Zorg ervoor dat het
\nwater gemakkelijk te bereiken is en vervang het regelmatig indien
\nnodig.<\/p>\n
Het is gebruikelijk om een zogende moeder puppyvoer te geven.
\nPuppyvoer bevat veel voedingsstoffen en eiwitten die puppy’s nodig
\nhebben. Door deze voedingsstoffen aan de moeder te geven, kan zij ze
\ndoorgeven via de melk die zij geeft.<\/p>\n
<\/span>Moet ik
\npostnatale veterinaire controles krijgen?<\/span><\/h2>\nAls er complicaties optreden tijdens de dracht van een hond, moet u
\nde hulp van een dierenarts inroepen. Dit zal nodig zijn als u denkt dat
\ner pups of placenta’s zijn die niet zijn geboren.<\/p>\n
Als alles goed is gegaan en de pups veilig en gezond ter wereld zijn
\ngekomen, moet u toch een postpartum controle regelen, die meestal binnen
\n48 uur na de bevalling plaatsvindt. Houd de gezondheid van uw hond zelf
\nin de gaten, zodat u verslag kunt uitbrengen over gedrag en lichamelijke
\nkenmerken, en zodat uw dierenarts kan controleren op zaken als een
\nverhoogde of verlaagde temperatuur.<\/p>\n
<\/span>Produceert mama genoeg melk?<\/span><\/h3>\nColostrum is de naam die gegeven wordt aan de eerste melk die een
\nteef geeft voor haar nest. Het zit vol met antilichamen en helpt de pups
\nte beschermen tegen ziekten en aandoeningen. Als de moeder niet
\nproduceert, en u hebt voor voldoende vocht gezorgd in de vorm van water
\nof kippenbouillon, moet u uw dierenarts raadplegen die u misschien een
\nbiestsupplement kan geven.<\/p>\n
U moet ook controleren of moeder genoeg melk geeft voor al haar
\npups.<\/p>\n
Puppy’s huilen, maar als ze voortdurend huilen, kunnen ze honger
\nhebben. Leg de kleinste bij de achterspenen, en als u merkt dat \u00e9\u00e9n of
\nenkele pups voortdurend minder krijgen dan de rest van het nest, praat
\ndan met uw dierenarts over aanvulling met flessenmelk om te zorgen voor
\ngoede voeding voor alle pups.<\/p>\n
Puppy’s moeten elke week in gewicht verdubbelen. Als ze niet snel
\ngenoeg aankomen, is dat een ander teken dat ze niet de hoeveelheid melk
\nkrijgen die ze nodig hebben.<\/p>\n
Als de moeder niet genoeg melk produceert, kan het zijn dat u moet
\nbijvoeden met commerci\u00eble puppymelk. Het is ook mogelijk om een
\nsupplement te maken met kokosmelk, maar u moet eerst overleggen met uw
\ndierenarts.<\/p>\n
<\/span>Vaginale afscheiding<\/span><\/h3>\nIn de weken na de bevalling kunt u enige vaginale afscheiding
\nverwachten. Deze is roodbruin van kleur en kan tot 3 weken aanhouden.
\nAls de afscheiding roder wordt of in volume toeneemt, moet u echter de
\ndokter bellen.<\/p>\n
Als uw hond tijdens een keizersnede is gesteriliseerd, mag er na de
\nbevalling geen vaginale afscheiding zijn.<\/p>\n
<\/span>Koorts<\/span><\/h3>\nHonden hebben een temperatuur tussen 101 en 102,5 graden F, maar deze
\nkan oplopen tot ongeveer 104,5 graden F na de bevalling. Houd de
\ntemperatuur van uw hond in de gaten en let op plotselinge veranderingen
\nof verhogingen van de temperatuur. Temperatuurveranderingen zijn een
\ngoed teken van progressie of regressie en kunnen gepaard gaan met andere
\ntekenen van koorts als de moeder onwel is.<\/p>\n
<\/span>Voorwaarden om naar te
\nkijken<\/span><\/h2>\nBij het monitoren van moeder, zijn er bepaalde voorwaarden waar je
\nnaar moet zoeken:<\/p>\n
\n- Metritis<\/strong> – Dit is een infectie van de baarmoeder en
\nwordt veroorzaakt door een bacteri\u00eble infectie. Metritis treedt meestal
\nop in de eerste week na de bevalling en kan onvruchtbaarheid, septische
\nshock en zelfs de dood veroorzaken als het niet wordt behandeld.
\nSymptomen zijn een gezwollen buik, vaginale afscheiding die slecht ruikt
\nen vermengd is met bloed of een donkergroene kleur. Uw hond kan haar
\npups ook negeren en depressief worden door deze aandoening en het komt
\nhet meest voor na een moeilijke bevalling. Meestal wordt een monster van
\nde afscheiding genomen en getest. Voor de behandeling kan het nodig zijn
\nuw hond in het ziekenhuis op te nemen om het elektrolytgehalte te
\ncorrigeren.<\/li>\n- Acute Mastitis<\/strong> – Mastitis is een ontsteking van de
\nmelkklier. Deze aandoening wordt veroorzaakt door een bacteri\u00eble
\ninfectie en komt meestal voor bij zogende honden. Het meest voorkomende
\nsymptoom is pijn of ongemak rond de speen, maar andere symptomen zijn
\nlusteloosheid en uitdroging bij de moeder. Puppy’s kunnen ook ondervoed
\nraken omdat ze niet alle melk kunnen krijgen die ze nodig hebben. De
\nbehandeling varieert naar gelang van het type mastitis, maar kan het
\nonthouden van water of voedsel en het toedienen van antibiotica
\ninhouden.<\/li>\n- Eclampsie<\/strong> – Eclampsie komt voor bij zogende moeders
\nen is een enorme daling van het calciumgehalte. Deze aandoening treedt
\nmeestal op in de eerste 4 weken, omdat ze dan de meeste melk produceert.
\nHoewel de eerste symptomen moeilijk te herkennen zijn, kan deze
\naandoening ertoe leiden dat de moeder niet meer kan lopen. Ze kan ook
\nspasmen en stuiptrekkingen krijgen. Als eclampsie eenmaal begint, gaat
\nhet snel vooruit en is zeer snel hulp nodig. De behandeling omvat de
\nspoedige toediening van calcium aan de hond.<\/li>\n- Agalactia<\/strong> – Agalactia betekent letterlijk het
\nonvermogen om melk te produceren, en is een probleem bij zogende
\nmoeders. Het kan worden veroorzaakt door mastitis, maar ook door andere
\nziekten en aandoeningen. De melkproductie daalt snel en kan volledig
\nstoppen, en de behandeling vereist de behandeling van de onderliggende
\naandoening en het geven van een aanvullende voeding. Als de
\nmelkproductie niet meteen toeneemt, kan het nodig zijn de pups bij te
\nvoeden om ervoor te zorgen dat ze gezond blijven en de voedingsstoffen
\nbinnenkrijgen die ze nodig hebben.<\/li>\n<\/ul>\n