<\/span><\/h3>\nDe Franse draver werd gefokt voor de races en werd ontwikkeld in
\nNormandi\u00eb in de 19th<\/sup> eeuw. Het combineert de Norfolk Trotter
\nen Engelse Volbloed rassen. Over het algemeen kan dit ras elke effen
\nkleur hebben en is het een groot paard, dat meestal meer dan 17 handen
\nhoog is. Hoewel het ras hoofdzakelijk voor de races wordt gebruikt,
\nhaalt meer dan de helft het niet en wordt uiteindelijk gebruikt voor
\nrijlessen en training.<\/p>\n<\/span>2. Percheron<\/span><\/h3>\nAfkomstig uit de vallei van de rivier de Huisne in Frankrijk, is de
\nPercheron zwart of grijs en wordt hij beschouwd als een zeer intelligent
\nras. Het is een rustig paard dat niet bang is om hard te werken. Hoewel
\nhet ras ooit favoriet was als oorlogspaard, wordt het nu gebruikt in
\ncompetitieve evenementen en voor werk op het land. Het wordt ook gefokt
\nen als voedsel voor de mens gegeven.<\/p>\n
<\/span>3. Selle Francais<\/span><\/h3>\nDe Selle Francais, die over de hele wereld voorkomt, is een sportief
\npaard dat is gefokt uit de Norfolk Trotter en inheemse Franse rassen.
\nHet is typisch bruin of kastanjebruin van kleur, hoewel je zelden grijze
\nversies zult zien. Het ras wordt gebruikt voor paardenrennen, springen
\nen andere sportevenementen. De gemiddelde hoogte van dit ras ligt tussen
\nde 16 handen en 17,3 handen hoog.<\/p>\n
<\/span>4. Boulonnais Paard<\/span><\/h3>\nHet Boulonnais paard wordt vaak het “witte marmeren paard” genoemd
\nvanwege de aftekeningen van het trekpaardenras. Het ras is eeuwenoud en
\nhet is gefokt en gemodificeerd met Andalusische, Arabische en Spaanse
\nbarbierrassen. Het heeft een gemiddelde hoogte vari\u00ebrend van 15,1 tot
\n16,3 handen en is dus een bescheiden maat, en het komt het meest voor in
\ngrijs, maar kan ook in zwart en kastanje worden gezien. Het wordt
\ngebruikt voor springen, dressuur, eventing, en vlees.<\/p>\n
<\/span>5. Camargue Paard<\/span><\/h3>\nDe Camargue, die als een van de oudste rassen ter wereld wordt
\nbeschouwd, stamt af van het inmiddels uitgestorven Solutre paard. Het
\nras is grijs, heeft een zwarte huid, en staat 13 tot 14 handen, wat
\nbetekent dat het eigenlijk in de categorie van de pony valt. Het ras
\nkomt nog in het wild voor, maar wordt gebruikt voor landbouw en veeteelt
\nen voor lange-afstandsritten.<\/p>\n
<\/span>6. Auxois<\/span><\/h3>\nDe Auxois is een groot paardenras dat oorspronkelijk uit de
\noostelijke streken van Frankrijk komt en werd gefokt uit het Bourguignon
\npaard, dat nu uitgestorven is. Het wordt algemeen aangetroffen in vos,
\nroan en kastanje. Gebruikt voor landbouw, vlees en vrije tijd, kan de
\nAuxois uitgroeien tot een indrukwekkende hoogte van 15,5 tot 16,5
\nhanden.<\/p>\n
<\/span>7. Ardennais<\/span><\/h3>\nHet Ardenner paard is een andere afstammeling van het Solutre paard.
\nHij is ongeveer 16 handen hoog en wordt meestal gebruikt voor de
\nvleesproductie. Ze zijn gemakkelijk te voeden, waardoor ze gemakkelijk
\nte fokken zijn en de boeren ze als een geweldig ras beschouwen. Ze zijn
\ner in voskleur, grijs, kastanjebruin en roan.<\/p>\n
<\/span>8. Trait du Nord<\/span><\/h3>\nDit trekpaardenras was ooit bekend als de Ardennais de type Nord en
\nwerd ontwikkeld in Noord-Frankrijk en West-Belgi\u00eb. Het gespierde ras
\nwordt gewoonlijk aangetroffen in roan- of kastanjekleuren, wordt
\ngebruikt in de landbouw en de vleesproductie, en kan ook worden
\naangetroffen als houthakkerspaarden die ladingen trekken. Het ras kan
\neen stokmaat van 16,5 meter bereiken.<\/p>\n
<\/span>9. Bretonse Paard<\/span><\/h3>\nDe Bretoen, nog een trekpaard, komt uit de regio Bretagne in
\nFrankrijk en is een sterk en beweeglijk dier. Het ras kan voor
\nverschillende taken worden gebruikt, afhankelijk van het exacte type
\nBreton dat het is. De kleinste, de Corlay Breton, wordt gebruikt voor
\nlichte taken. De Postier wordt gebruikt voor het werk op de boerderij en
\nis de middelmaat van de Bretons. De zware Breton wordt vandaag de dag
\nnog steeds gebruikt voor zwaar trekwerk. Hij wordt tussen de 15 en 16
\nhanden hoog.<\/p>\n
<\/span>10. Poitevin Horse<\/span><\/h3>\nHet bedreigde Poitevinpaard is afkomstig uit de regio Poitou in
\nWest-Frankrijk. Het is ontstaan door kruising van verschillende rassen
\ndie tussen de 15e th<\/sup>en de 17eth<\/sup> eeuw in de regio
\nwerden ingevoerd. Tien jaar geleden waren er nog maar 300 fokpaarden
\nover. Ze worden 15,5 tot 16,2 handen hoog, en de overgebleven exemplaren
\nvan dit ras worden gebruikt voor vrijetijds- en fokdoeleinden.<\/p>\n<\/span>11. Anglo-Normandisch Paard<\/span><\/h3>\nAfkomstig uit Noord-Frankrijk, combineert het Anglo-Normandische
\npaard Russische en Britse drafpaarden. Ze komen voor in vos, vos, blauw,
\ngrijs, roan, en andere kleuren en aftekeningen. Hij wordt het meest
\ngebruikt in de landbouw, waarbij de kleinere paarden eenvoudigere taken
\nkrijgen en de grote dieren het moeilijke trekwerk. De Anglo-Normandi\u00ebr
\nkan tussen de 15 en 16,5 handen hoog worden.<\/p>\n
<\/span>12. Norman Cob<\/span><\/h3>\nHet middelgrote lichte trekpaard, de Norman Cob, is afkomstig uit de
\nNormandische streek en, hoewel het paard aanvankelijk populair was om
\nzijn bereidheid tot werken, wordt het nu gebruikt voor recreatieve en
\nvrijetijdsdoeleinden, alsook voor de vleesproductie. Hij wordt 15 tot
\n16,3 handen hoog.<\/p>\n
Misschien bent u ook ge\u00efnteresseerd in: Waarom bedekken
\nmensen de ogen van paarden? 3 redenen waarom<\/strong><\/p>\n<\/span>13. Auvergne<\/span><\/h3>\nDe Auvergne, afkomstig uit Midden-Frankrijk, heeft in de loop van
\nzijn leven verschillende kruisingen ondergaan. Wat ooit een klein
\nrijpaard was, werd een oorlogspaard. Vervolgens werd het populair als
\ntransportmiddel, toen het groter was gefokt, en in de jaren zeventig was
\nhet bijna uitgestorven. Het is nog steeds zeer bedreigd en men denkt dat
\ner vandaag nog maar ongeveer 200 exemplaren van het ras over zijn.<\/p>\n