Emoes, struisvogels en andere loopvogels stellen ons idee van wat
deze dieren zijn op de proef. Wij denken dat ze kunnen vliegen. Het is
een vitale factor in het dieet van veel soorten. Denk maar aan kolibries
die schijnbaar in de lucht zweven en nectar uit bloemen halen, of aan de
muggenvanger die insecten meeneemt tijdens de vlucht. Hoe een dier zich
verplaatst maakt een groot verschil in wat het eet.
Het is hetzelfde geval met emoes. Er is ook een goede evolutionaire
reden voor die terug kan gaan tot de tijd van de dinosauriërs. Immers,
voor alle praktische doeleinden, zijn vogels zelf levende dinosaurussen.
Om te weten te komen wat emoes eten, moeten we beginnen met waar ze
leven en hoe ze in hun wereld navigeren.
Emu Land
Alle loopvogels leven op het zuidelijk halfrond, misschien meer door
toeval dan door iets anders. Wetenschappers veronderstellen dat hun
vroege voorouders 100 miljoen jaar geleden op het supercontinent
Gondwana leefden. Dat omvatte de huidige continenten Antarctica, India,
Australië, Afrika en Zuid-Amerika. Toen het supercontinent uiteenviel,
kwamen de vogels terecht op de plek waar ze nu leven.
Emoes leven op slechts één continent, Australië, dus dat zal een
belangrijke rol spelen in wat zij eten. Je zou denken dat op één plaats
zijn hen kwetsbaar zou maken. Dat is echter niet het geval. Volgens de
Internationale Unie voor het behoud van de natuur en de natuurlijke
hulpbronnen (IUCN) zijn ze een soort van de minste zorg, met een
geschatte populatie van maximaal 725.000 vogels.
Emoes leven in verschillende omgevingen in hun geboorteland. Je vindt
ze in graslanden, struikgewas en savannes. Hun voornaamste territoria
zijn de westelijke en oostelijke kusten. Niet-broedende populaties komen
voor in centraal Australië. Er zijn ook gebieden met uitgestorven vogels
waar ze vroeger leefden. Nu we weten waar ze leven, is de volgende
vraag: hoe komen ze aan hun voedsel?
Vluchtloos maar niet
immobiel
Je zou denken dat het feit dat ze niet kunnen vliegen Emus in het
nadeel zou maken. Niets is minder waar. We hebben het hier over de
grootste vogel van Australië, die tot 2 meter hoog kan worden en meer
dan 80 km/u kan lopen. Er is niet veel dat in de weg staat van deze
slechte jongen. Je vraagt je misschien af waarom emoes niet
vliegen. Het zal u misschien verbazen te vernemen dat ooit een vroege
voorouder gevlogen kan hebben.
Wetenschappers denken dat vogels en zoogdieren zich een slag in de
rondte hebben gewerkt om de nieuwe ecologische niches in te vullen toen
de dinosauriërs uitstierven. Sommige dieren, zoals de emoes, deden het
misschien goed genoeg om op de grond genoeg te eten te vinden en
verloren geleidelijk hun vermogen om te vliegen. Zelfs de fysieke
structuur van vogels zonder vliegvermogen verschilt van die van vogels
die wel de lucht in kunnen. Zij missen de kiel op hun borst die de
vliegspieren zou verankeren.
Bedenk dat we het ook hebben over een vogel die meer dan 100 pond kan
wegen. Hij zou verdomd grote vleugels nodig hebben om de lucht in te
gaan, zelfs als dat fysiek mogelijk zou zijn. Dat brengt ons bij de zo
belangrijke vraag van het dieet.
Dieet
Het blijkt dat emoes opportunistische generalisten zijn. In het kort,
ze eten alles wat ze door hun slokdarm kunnen krijgen. Dat
omvat insecten, zaden, vruchten, en zelfs kleine beestjes. Er is ook een
seizoensgebondenheid in hun dieet, wat niet onverwacht is bij alle
dieren. Vergeet niet dat de seizoenen in Australië het tegenovergestelde
zijn van de onze.
Het centrale deel van het land is heet en droog. Het noordelijke deel
heeft een mediterraan klimaat en savanne. De oostkust is oceanisch en
subtropisch. Australië heeft ook een nat seizoen. Al deze factoren
spelen een rol bij het dieet van de emoe. Deze vogels houden van acacia
zaden en zullen ervan genieten tot de moessons komen. Dan is het tijd
voor de sappige nieuwe plantenscheuten die na de regens te voorschijn
komen.
Tijdens de warmere maanden zijn er sprinkhanen, rupsen en hagedissen
om te eten. Later richt hun blik zich op vruchten en meer zaden. Emoes
kunnen ook kiezelstenen en grind eten om hen te helpen hun voedsel af te
breken en het beter te verteren in hun aangepaste slokdarm. De
dingen die ze eten zijn wat je zou vinden in hun inheemse habitat. Zij
leven niet in dichte bossen, zodat u deze voedingsmiddelen niet in hun
dieet zult vinden.
Ecologische uitdagingen
Emoes zijn fascinerend op verschillende punten. Hun voedingsgewoonten
zijn vaak een feest-of-voedsel situatie. Ze kunnen lange periodes zonder
eten. In de plaats daarvan vertrouwen ze op opgeslagen vet om hen door
de magere tijden te helpen. Ze drinken ook niet veel water, wat
contra-intuïtief lijkt omdat ze vaak op droge plaatsen leven. Maar als
ze water vinden, drinken ze veel in één keer.
Sociaal Gedrag en Dieet
Je zou kunnen denken dat emoes territoriaal zijn vanwege de schaarste
aan eet- en drinkwaren. Hoewel het meestal solitaire dieren zijn, zijn
ze ook sociaal. Ze vormen groepen en zoeken samen naar voedsel. Dit
heeft waarschijnlijk enige waarde om hen te beschermen tegen predatie
door dingo’s, haviken en arenden. Het helpt ook dat ze beide dagdieren
zijn en lichte slapers.
Laatste gedachten
Emoes zijn fascinerende schepsels die het beste halen uit het leven
in een benarde omgeving. Zij eten wat zij kunnen vinden en profiteren
van de waterpoel wanneer zij die vinden. Zij zijn de belichaming van
omnivoren, die alles eten van mieren tot schors tot zelfs mest. We
zouden kunnen zeggen dat het overlevers zijn. Ze zijn immers groot en
snel genoeg om de uitdagingen van de natuur aan te kunnen.
: christels,