Veel voorkomende problemen met de voortplanting bij honden: Symptomen & Behandeling

Veel voorkomende problemen met de voortplanting bij honden: Symptomen
& Behandeling

De beslissing om met uw hond te fokken is een serieuze onderneming,
ongeacht of u een reu of een teef hebt. De risico’s zijn natuurlijk
groter voor de laatste, met de mogelijkheid van problemen tijdens de
geboorte. Wij raden u ten sterkste aan uw pup te laten onderzoeken
voordat u plannen maakt. Er kunnen al bepaalde aandoeningen bestaan die
uw beslissing kunnen beïnvloeden.

Sommige rassen zijn vatbaarder voor bepaalde problemen dan andere.
Leeftijd is een andere risicofactor. De beste manieren om
voortplantingsproblemen te voorkomen zijn regelmatige diergeneeskundige
zorg en een gezonde voeding die geschikt is voor de levensfase en de
grootte van uw huisdier. We raden aan om deze zaken enkele maanden voor
het fokken van uw hond in orde te brengen.

We zouden nalatig zijn als we een veel voorkomend misverstand niet
zouden weerleggen, namelijk dat alle teefjes één nest moeten krijgen.
Het is niet nodig voor de gezondheid van uw huisdier. Evenzo is het niet
vanzelfsprekend dat uw huisdier gesteriliseerd of gecastreerd wordt.
Sommige rassen, zoals Golden Retrievers, zijn meer vatbaar voor het
ontwikkelen van gewrichtsaandoeningen als hun geslacht wordt veranderd.
Voor een goed resultaat is samenwerking met een dierenarts echter
noodzakelijk.

Problemen met de
vrouwelijke voortplanting

Zwangerschap is riskant voor poezen, zelfs bij de gezondste
huisdieren. Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van mogelijke
problemen, van genetica tot bacteriële infecties tot complicaties na de
geboorte. Sommige kunnen vóór het fokken worden opgespoord. Andere
treden op zonder waarschuwing. Als je de achtergrond van je huisdier
kent, kun je sommige problemen opsporen. We raden ten sterkste aan om
vóór de fok een gezondheidsonderzoek uit te voeren.

  • Valse
    zwangerschap

Een schijnzwangerschap bootst de symptomen van een echte na met alle
tekenen die je zou verwachten. Uw hond zal aankomen. Hij kan er zelfs
uitzien en doen alsof hij zwanger is. Sommige huisdieren gaan tot het
uiterste door moeder te spelen voor hun speelgoed. Bevestigen of het een
echte of schijnzwangerschap is, is eenvoudig met een röntgenfoto.
Meestal lost het zich binnen drie weken vanzelf op.

  • Stille Warmte

Deze term beschrijft een teef die niet de uiterlijke tekenen van
loopsheid of oestrus vertoont. Er is geen bloeding of zwelling van de
vulva zoals je normaal ziet tijdens de typische 14-daagse cyclus.
Verschillende dingen kunnen deze aandoening veroorzaken, waardoor een
onderzoek noodzakelijk is om de juiste behandeling te starten.

Beeld : Yana Tinker,

  • Folliculaire
    Cysten

Een duidelijk teken van deze aandoening is een langdurige loopsheid
die de 21 dagen overschrijdt. De cysten ontwikkelen zich als met
vloeistof of halfvloeistof gevulde zakjes in de eierstokken van de teef.
Ovulatie is onwaarschijnlijk. Een zwangerschap is echter nog mogelijk
door het opwekken ervan. Het zal waarschijnlijk de enige zwangerschap
van uw huisdier zijn. Helaas is de typische behandeling de castratie van
de hond.

  • Primaire
    persisterende anestrus

Deze aandoening treedt op als een huisdier al 2 jaar geen eerste
bronst meer heeft gehad. De oorzaken variëren van hormonale
onevenwichtigheden tot ondervoeding en sommige auto-immuunziekten. Uw
dierenarts zal bloedonderzoek en hormoontesten uitvoeren om een oorzaak
te bepalen. Hij kan een echografie laten maken om te kijken of er iets
lichamelijks aan de hand is. Deze tests zullen de koers van de
behandeling bepalen.

Bekijk dit bericht op Instagram

Een bericht gedeeld door Myths & Legends Huskies
(@myths_and_legends_huskies)

  • Abortus

Sommige huisdieren zijn in staat om zwanger te worden, maar dragen
het nest niet tot het einde. Veel voorkomende oorzaken zijn
suikerziekte, hormonale onevenwichtigheden, of infecties, zoals
Brucellosis. Laboratoriumonderzoek zal de nodige informatie verschaffen
voor een diagnose en behandeling.

  • Vaginitis

Deze term beschrijft een bacteriële infectie van de vagina van de
hond. Het veroorzaakt een immuunreactie met de typische symptomen van
afscheiding, roodheid en zwelling. Een teef zal copulatie vermijden als
het pijnlijk is. Uw dierenarts zal de behandeling met antibiotica
beginnen door eerst het type bacterie vast te stellen via
laboratoriumonderzoek en een lichamelijk onderzoek.

Het is vermeldenswaard dat ook andere dingen deze aandoening kunnen
veroorzaken, zoals virussen of zelfs kanker. Het komt vaak voor bij
puppies voor hun eerste oestrus. Vaak lost het zichzelf op bij deze
huisdieren.

Bekijk dit bericht op Instagram

Een bericht gedeeld door @lili_and_titus_basenjis

  • Moeilijke
    geboorte

Dystocie, of moeilijke geboorte, is een van de risicofactoren van de
dracht die zowel de moeder als de pups schade kan berokkenen. Fysieke
factoren kunnen dit veroorzaken. Dat is een van de redenen waarom wij
het fokken van grotere reuen met kleinere teven afraden. Alleen al de
grootte van het hoofd van een pup kan een langdurige bevalling
veroorzaken. Sommige rassen zijn ook vatbaar voor deze aandoening, zoals
Boxers.

De teef vertoont duidelijke tekenen van angst, met overmatig likken,
afscheiding en pijn. Tussenkomst van een dierenarts is noodzakelijk. Zij
kunnen kiezen voor een conservatieve aanpak met medicatie voordat zij
hun toevlucht nemen tot een invasieve operatie.

  • Achtergebleven
    placenta

Deze aandoening treedt op wanneer de moeder na de geboorte niet de
hele placenta uitdrijft. Het is een belangrijke risicofactor voor
bacteriële infecties die uiteindelijk ook de overlevingskansen van de
pups kunnen aantasten. De behandeling bestaat uit het toedienen van
medicijnen om de placenta uit te drijven en, indien nodig, antibiotica.
Uw dierenarts kan ook castratie aanbevelen.

Bekijk dit bericht op Instagram

Een bericht gedeeld door Paul Squires (@charmundly)

  • Baarmoederverzakking

Het duidelijkste teken van een baarmoederverzakking is een zichtbare
massa die uit de vagina van uw huisdier steekt na de bevalling.
Dierenartsen beoordelen ze op basis van de zichtbare hoeveelheid. De
eerste zorg is of het de plasbuis van uw hond blokkeert en zijn vermogen
om te plassen beïnvloedt. In dat geval is er sprake van een medische
noodsituatie.

Uw dierenarts zal milde gevallen met hormonen behandelen, zodat ze
zichzelf kunnen oplossen. Ernstigere gevallen vereisen een operatie en
nazorg. Het kan ook zijn dat u uw hond moet steriliseren om verdere
problemen te voorkomen.

  • Metritis

Metritis is een bacteriële aandoening van de baarmoeder die wordt
veroorzaakt door risicofactoren van een moeilijke geboorte, zoals een
achtergebleven placenta. Het veroorzaakt ontstekingsverschijnselen,
waaronder koorts en lusteloosheid, als het niet wordt behandeld. Het
vormt ook een risico voor de pups als de teef te pijnlijk is om voor
haar jongen te zorgen.

De behandeling omvat een definitieve diagnose van de bacterie,
gevolgd door antibiotica en ondersteunende zorg voor de teef. Uw
dierenarts zal ook de onderliggende oorzaak behandelen.

Bekijk dit bericht op Instagram

Een bericht gedeeld door Prinses Luna 🌙
(@luna_labrador_labradoodle)

  • Mastitis

Mastitis of ontsteking van de melkklieren komt voor na de geboorte.
Het gaat om een bacteriële infectie die wordt veroorzaakt door fysieke
beschadiging van de spenen door de pups of door een onreine
leefomgeving. De symptomen zijn typisch voor wat je zou zien in
gelijkaardige omstandigheden. Ze omvatten roodheid, zwelling en warmte.
Het kan ernstig worden als het niet wordt behandeld.

De behandeling bestaat meestal uit antibiotica en ondersteunende zorg
met warme kompressen. Uw dierenarts kan u ook aanraden de pups te voeren
om uw huisdier de kans te geven te genezen.

  • Onvruchtbaarheid

U moet onvruchtbaarheid vermoeden als uw hond er na verschillende
fokpogingen niet in is geslaagd zwanger te worden. Dit kan verschillende
oorzaken hebben, van genetica tot infecties en onregelmatige cycli. Het
kan ook gewoon slechte timing zijn. Een teef kan pas zwanger worden na
de ##ste dag van de oestrus. Uw dierenarts zal beginnen met een
lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek om de oorzaak en behandeling te
bepalen.

Problemen met de
mannelijke voortplanting

Ook reuen lopen het risico op bepaalde voortplantingsproblemen, zelfs
als u niet met ze fokt. In tegenstelling tot problemen bij teven, hebben
veel van deze problemen helemaal niets te maken met het paren. Sommige
zijn kortdurende aandoeningen veroorzaakt door ziekteverwekkers of
ziekteverwekkende organismen. Andere zijn genetisch bepaald en vereisen
andere behandelingen.

  • Cryptorchidisme

Cryptorchidisme is een aandoening waarbij één of beide testikels niet
vanuit de buikholte in het scrotum indalen. Het treedt gewoonlijk op
tegen de tijd dat de hond geslachtsrijp is. Hoewel een hond nog steeds
kan paren met een teef met een testikel, zullen fokkers deze dieren
meestal niet fokken omdat het een genetische aandoening is.

Als beide niet zijn ingedaald, is de reu steriel. Kleinere speelgoed-
en dwergrassen zijn het meest vatbaar voor deze aandoening. Er is ook
een verhoogd risico op teelbalkanker bij deze dieren.

Beeld : atiger,

  • Phimosis

Het klassieke teken van phimosis is dat de penis van de hond niet uit
de voorhuid tevoorschijn komt. Hoewel de pup normaal paringsgedrag
vertoont, kan hij niet paren met de teef. Dit kan verschillende oorzaken
hebben, van bacteriële infecties tot verwondingen en genetica. Als u
niet van plan bent met uw hond te fokken, hoeft u hem niet te
behandelen, al kunt u wel overwegen hem te castreren.

  • Balanoposthitis

Balanoposthitis is een infectie die zowel de voorhuid als de penis
aantast. Symptomen zijn onder andere overmatig koppelen, afscheiding uit
de penis, en ontsteking. Verschillende dingen kunnen de oorzaak zijn,
zoals phimosis, verwonding en allergieën. De behandeling is voornamelijk
ondersteunend, met regelmatige verzorging van het gebied en indien nodig
antibiotica.

  • Orchitis

Orchitis is een algemene term die een ontsteking van de testikels
beschrijft. Bacteriële infecties en verwondingen zijn veel voorkomende
oorzaken. De behandeling omvat meestal sedatie vanwege de daaruit
voortvloeiende pijn. De onderliggende oorzaak wordt aangepakt, indien
nodig met antibiotica. Soms wordt het chronisch, waardoor een huisdier
onvruchtbaar wordt. Helaas is de prognose in deze gevallen slecht.

  • Paraphimosis

Paraphimosis is het tegenovergestelde van phimosis, waarbij de penis
na de paring terug kan keren in de voorhuid. In tegenstelling tot deze
laatste aandoening is dit een medische noodsituatie die onmiddellijke
behandeling vereist. Het duurt vaak lang, en in ernstigere gevallen is
een operatie noodzakelijk.

Laatste gedachten

Het is van essentieel belang de risico’s te overwegen alvorens met uw
hond te fokken. Immers, sommige voortplantingsproblemen bestaan zowel
bij vrouwelijke als bij mannelijke huisdieren, zoals u hebt gezien.
Helaas blijven vele onopgemerkt totdat u die beslissing heeft genomen.
Interessant is dat castratie of sterilisatie vaak deel uitmaakt van de
behandelingsplannen voor verschillende van deze aandoeningen.

De boodschap is dat regelmatige diergeneeskundige zorg van cruciaal
belang is voor de gezondheid van uw beste vriend, of u nu wel of niet
met hem wilt fokken. Het is het beste wat u kunt doen om een goede
kwaliteit van leven voor uw huisdier te garanderen.

Gerelateerde lectuur:

  • Hoe weet je dat een hond klaar is om te paren
  • Hondenmishandeling: Alles wat je moet weten!

: Jan Steiner,