Weinig vogels hebben zo’n verhaal en unieke levensgeschiedenis als de
wilde kalkoen (Meleagris gallopavo). Hoeveel soorten kunnen
bogen op het enthousiasme van een geëerd staatsman als Benjamin
Franklin? Voor de goede orde: hij heeft deze op de grond levende wilde
vogel nooit in het openbaar geprezen. Inzicht in het slaapplaatsgedrag
van de kalkoen onthult niettemin veel over dit gevogelte.
Soorten en ondersoorten
We kunnen beginnen met de soort en ondersoort om te bepalen op welk
uur van de dag deze vogels roesten. Er is nog een andere levende soort
naast de soort die we eerder hebben genoemd. De Ocellated Turkey
(Meleagris ocellata) is inheems in de bossen, wetlands en
savannen van Mexico en Centraal Amerika.
De wilde kalkoen leeft in heel Noord-Amerika, van Canada tot Mexico.
Interessant is dat hij werd geïntroduceerd in Nieuw-Zeeland, Australië
en de Hawaïaanse eilanden. Er zijn zes ondersoorten van de wilde kalkoen
die enkele aanwijzingen kunnen geven over zijn slaapplaatsgedrag. Elke
soort heeft een specifiek verspreidingsgebied en habitattype. Van noord
naar zuid zijn dat de volgende:
- Oostelijke Wilde Kalkoen (Meleagris gallopavo
silvestris) - Merriam’s Wilde Kalkoen ( g. merriami)
- Rio Grande Wilde Kalkoen ( g. intermedia)
- Florida wilde kalkoen ( g. osceola)
- Gould’s wilde kalkoen ( g. mexicana)
- Zuid-Mexicaanse wilde kalkoen ( g. gallopavo)
De oostelijke wilde kalkoen is de talrijkste van allemaal en komt
voor in het hele oostelijke deel van het land. Het is een omnivoor, die
zich voedt met een verscheidenheid van voedingsmiddelen, van eikels tot
vruchten en insecten.
Algemeen Gedrag
Alle soorten en ondersoorten kalkoenen zijn dagactief, wat betekent
dat zij overdag actief zijn. Deze vogels worden generalisten genoemd, en
dat is een passende beschrijving van hun algemene habitatvoorkeur en
foerageergewoonten. Ze leven op allerlei plaatsen, van moerasgebieden
tot landbouwvelden tot bergen. Dit opportunistische gedrag verklaart
waarom de populatie van de wilde kalkoen de laatste jaren explosief is
gegroeid.
Volgens de Internationale Unie voor het behoud van de natuur en de
natuurlijke hulpbronnen (IUCN) is de soort in de afgelopen 40 jaar met
maar liefst 18.700% in aantal toegenomen! Het helpt dat de wilde kalkoen
zich goed kan aanpassen en gewend is aan de omgang met mensen. Misschien
verklaart dat waarom sommige vogels zelfs agressief worden als ze met
mensen worden geconfronteerd.
Het was een scherpzinnige observatie van Benjamin Franklin, wiens
brief aan zijn dochter de wilde kalkoen beschreef als “…een vogel van
moed, die niet zou aarzelen om een grenadier van de Britse garde aan te
vallen, die het zou wagen zijn boerenerf binnen te dringen met een rode
jas aan”.
Leven als een prooisoort
Verscheidene roofdieren houden de wilde kalkoen in het oog, waaronder
slangen, coyotes, wasberen en zelfs Golden Eagles. Ook de mens staat op
die lijst, met de 2 miljoen jagers op deze hooglandwildvogel. Deze
status als prooisoort heeft een grote invloed op het gedrag van de
vogel, met inbegrip van de slaapplaats.
Hokgedrag
Het is vermeldenswaard dat de meeste roofdieren van de wilde kalkoen
ofwel crepusculaire of nachtdieren zijn. Of ze nu actief zijn bij
dageraad, schemering of nacht, ze jagen op tijden dat de kalkoenen dat
niet zijn. Dat maakt ze kwetsbaar. Vandaar dat kalkoenen in bomen slapen
om hun de beste overlevingskansen te geven.
Vergeet niet dat deze vogels grote dieren zijn, met een gewicht tot
24 pond of meer. Daarom moeten de bomen waarin ze roesten net zo stevig
zijn om ze te dragen. De grootte van een troep kalkoenen varieert
gedurende het jaar, van groepen vrijgezelle hanen tot vrouwtjes met hun
jongen tot zwermen parende vogels. Het punt is dat wilde kalkoenen in
groepen slapen om veilig te blijven.
De bomen die hen ondersteunen moeten hun gezamenlijke gewicht kunnen
dragen.
Samenkomen in groepen geeft wilde kalkoenen verschillende voordelen.
Hoewel ze van nature op hun hoede zijn, betekent het leven in groepen
dat meer ogen en oren alert zijn voor roofdieren. Deze vogels zien ‘s
nachts niet goed, waardoor sociaal zijn essentieel is om te overleven.
Het beïnvloedt ook hun gedrag. Soms zullen wilde kalkoenen zelfs hun
ruimte verdedigen, wat deze vogels ook ten goede komt.
Het gebruik van Roosts
Wilde kalkoenen gaan hoog in een boom zitten om veilig te zijn. Dat
helpt misschien niet veel tegen een jagende Grote Gehoornde Uil, maar
het is beter dan niets als je een prooisoort bent. Deze vogels gebruiken
bomen ook als bescherming tegen het weer. Hoewel ze ‘s nachts slapen,
kunnen ze ook in de bomen gaan zitten als de omstandigheden slecht
worden. Zoals de meeste dieren zoeken ze zelfs overdag dekking als dat
nodig is.
Tijdens de wintermaanden zijn naaldbomen meer gewild om in te roesten
vanwege de dekking die ze bieden. Wilde kalkoenen gebruiken echter vaak
dezelfde bomen als ze eenmaal een goede hebben gevonden. De jongen
zullen dit voorbeeld volgen en op dezelfde plaats gaan rusten.
Plaats en type
U zult vaak roestbomen zien in de buurt van een favoriete voederplek.
Je kunt zien welke boom de kalkoenen gebruiken door de grond onder de
boom te onderzoeken. Uitwerpselen en veren zijn een duidelijke
aanwijzing. Het zijn gewoontedieren, hun dagen beginnen met de dageraad
en veel geroep.
Laatste gedachten
Wilde kalkoenen gebruiken roestbomen in hun voordeel. Ze bieden een
ideale dekking, of het nu ‘s nachts is of bij slecht weer. De bomen
bieden een uitstekende camouflage om de kalkoenen de beste bescherming
te bieden wanneer ze het meest kwetsbaar zijn voor predatie.
: Piqsels