Er zijn verschillende paardenrassen in alle vormen, kleuren en maten,
die elk een specifiek doel dienen. Toch, temidden van de hevige
concurrentie, blijft het Mongoolse paardenras een constante favoriet
onder de hedendaagse paardenliefhebbers.
Het hebben van dit paardenras kan een enorm lonende ervaring zijn.
Het dwingt je uit je comfortzone door je aan te moedigen avontuurlijk te
zijn en verrijkt het leven van je gezin.
Maar dan moet je wel een gepassioneerd persoon zijn om er een te
houden, want deze dieren vereisen discipline en vaardigheid. Het zou
helpen als je een grondige kennis hebt van dit paardenras voordat je de
taak op je neemt om er een te vinden.
Korte feiten over
het Mongoolse paardenras
| Soortnaam: | Equus Ferus Caballus |
|---|---|
| Familie: | Paardachtigen |
| Zorgniveau: | Zelfstandig en vereist minimale aandacht |
| Temperament: | Dociel, vriendelijk, loyaal, kalm, betrouwbaar |
| Kleurvorm: | Dun, shun, bruin, zwart, grijs, roan, beige, wit, palomino |
| Levensduur: | 20-40 jaar |
| Maat: | 48 inch tot 56 inch groot, 550-800 pond zwaar |
| Dieet: | Gras, boomschors, minder water |
| Habitat: | Omheiningen van 1-12 vierkante mijl |
Overzicht Mongoolse
paardenrassen
Het Mongoolse paard is het inheemse paardenras van Mongolië en een
van de inheemse rassen van China. Volgens deskundigen behoort dit dier
tot de oudste paardensoorten en heeft het oeroude bloedlijnen, zoals
blijkt uit tekenen als een ononderbroken lijn langs de ruggengraat en
zebrastrepen op hun benen.
Dit paard, dat ook wel het paard van Przewalski of de Takhi wordt
genoemd, is sinds de tijd van Genghis Khan in de 13e eeuw onveranderd
gebleven. De Mongolen vereerden het omdat de Mongoolse leider, Genghis
Khan, er dankzij zijn uitzonderlijke kracht in slaagde een Chinees rijk
te veroveren en het naar Europa te brengen.
Deze dieren overleefden met weinig voedsel en water en hadden een
groot uithoudingsvermogen, waardoor soldaten ruimschoots de tijd hadden
om de vijand te verschalken. Vandaag dienen ze als voedsel, worden ze
gebruikt in paardenraces en als rij- en transportdieren, vooral door
nomaden. Ze zijn ook waardevol voor hun haar.
Als gevolg van zijn lange geschiedenis en zijn succes in het leger,
hebben fokkers deze paarden gebruikt om andere paarden in heel Azië en
Europa te beïnvloeden en te ontwikkelen. De fokkers hebben getracht de
Mongoolse paarden te kruisen met de Arabische paarden om ze wat meer
hoogte te geven, ze groter en sneller te maken.
Interessant is dat de paardenrassenorganisaties het Mongoolse
paardenras nog niet hebben erkend, ondanks het feit dat het al heel lang
bestaat. Ze horen echter wel bij de Mongolen, die ze met een “hands-off”
techniek op een semi-wilde manier grootbrengen. De Mongolen laten ze
vrij en zonder toezicht rondlopen.
Hoeveel kosten de
Mongoolse paardenrassen?
Mongolen fokten dit paard niet voor commerciële doeleinden. Daarom
kan het vrij moeilijk zijn om een Mongoolse nomade te vinden die zijn
paard wil verkopen. Maar omdat deze paarden bijna niets kosten om groot
te brengen, zijn het geen luxeartikelen in Mongolië.
Mongoolse paarden kunnen tussen de $300 en $500
kosten, voornamelijk vanwege hun tolerantie, atletisch
karakter, en afhankelijk van het aantal onderscheidingen. Het goede ding
is, dat ze geen duur onderhoud, voedsel of verzorging nodig hebben en
kunnen overleven op wat de natuur biedt.
Typisch gedrag en
temperament
De Przewalski is een rustig, onafhankelijk, volgzaam paard, maar
aanhankelijk, vriendelijk, kalm, betrouwbaar en trouw als het eenmaal
aan zijn eigenaar gewend is. Mongoolse paarden hebben de neiging sociale
dieren te zijn naar hun soortgenoten toe en leven het liefst in kuddes.
Ze hebben ook een prooi-instinct en kunnen zich zo defensief opstellen
als ze gevaar bespeuren.
De merries zijn beschermend tegenover hun jongen en worden agressief,
vooral tijdens de eerste 6 tot 8 maanden. Net als andere paarden
hinniken de Takhis om te communiceren, en zij kunnen dit doen wanneer
zij gestrest zijn of om andere paarden te waarschuwen voor
roofdieren.
Verschijning en variëteiten
Ziet er uit.
Het Mongoolse paard is een aantrekkelijk halfwild ras met een
uiterlijk dat uniek is ten opzichte van de andere paardenrassen. Een van
de onderscheidende kenmerken is zijn ponyachtige kleine gestalte. Het is
klein en gedrongen, staat tussen de 48 en 56 centimeter, en weegt tussen
de 550 en 800 pond.
Dit ras heeft ook een uitwendige omtrek van het pijpbeen van ongeveer
8 inches. U kunt hem gemakkelijk herkennen aan zijn korte poten die een
relatief groot hoofd dragen, een korte hals, een Romeinse neus, en een
gedrongen bouw.
In tegenstelling tot zijn grootte is het Przewalskipaard gehard,
sterk, taai, met een goed uithoudingsvermogen en een wilde energie. Zijn
benen hebben ongelooflijke gewrichten en harde hoeven die niet
regelmatig hoeven te worden bekapt en zelden last hebben van
voetrot.
Ondanks hun tengere gestalte kunnen deze dieren bijna 10 km aan een
stuk galopperen, hoewel ze iets langzamer zijn dan andere paarden. Ze
galopperen tijdens het bewegen en vertonen af en toe een tred waarbij
het lijkt alsof ze over ijs glijden. Interessant is dat de Mongoolse
paarden, net als hun neef de Zebra, beschikken over rechtopstaande manen
en lange dikke staarten zonder voorharen.
Jas
Het Mongoolse paardenras heeft een ongelooflijk dikke wintervacht die
extreme hitte en kou kan verdragen. Ze hebben ook waardevol haar dat
mensen gebruiken om vioolstrijkstokken, touwen, ornamenten en
vioolsnaren van te maken.
Kleur
Deze paarden zijn er in verschillende kleuren, omdat de Mongolen ze
fokken volgens de kleuren die zij het liefst hebben. Ze zijn
verkrijgbaar in de kleuren bruin, wit, grijs, roan, zwart, bay, shun,
beige, dun, en palomino. Wat bij allen opvalt is de lichtere onderbuik
en de donkere rug die contrasteert met hun witte snuit.
Hoe voor Mongoolse
paardenrassen te zorgen
Hoewel Mongoolse paarden halfwild zijn en misschien niet zo veel
middelen en genegenheid nodig hebben als andere rassen, hebben ze toch
verzorging nodig. Onthoud echter altijd dat ze meestal hun wilde gedrag
behouden als ze individueel worden verzorgd. Dus, hoe zorg je voor deze
oersterke dieren?
Behuizing
Als u van plan bent dit dier op een kleine boerderij te houden,
bewaar het dan in een open stal die het toch beschermt tegen wind,
roofdieren en regen. Bovendien hebben ze veel ruimte nodig, zodat ze
vrij kunnen rondlopen zonder gehinderd te worden door menselijke
barrières.
Aangezien zij altijd in beweging zijn, moet de omheining tussen 1 en
12 vierkante mijl bedragen, aangezien zij in één dag meer dan 13 mijl
kunnen afleggen. Maar dan, voorjaarsstormen en zware sneeuwval kunnen
deze paarden gewicht doen verliezen tijdens de winter. Om deze reden
moet je ze zowel in de winter als in de zomer verzorgen.
In de winter bijvoorbeeld moet de leefruimte de dieren overdag vrije
weidegang bieden. Zij moeten ook ‘s middags vrijwillig naar hun hokken
kunnen terugkeren om aan de extreme kou te ontsnappen.
Beddengoed
Het mooie is dat je geen luxe bodembedekking nodig hebt voor deze
dieren. Maar hun bodembedekking moet nog steeds gunstig zijn, met
voldoende weekcapaciteit. U kunt droog hooi, houtkrullen, of stro
gebruiken als bodembedekking voor een Mongools paard.
Klimaat
Deze paardenrassen hebben een geheim wapen – een zware wintervacht
die hen helpt extreme temperaturen van -30 graden Celsius te weerstaan.
Gedomesticeerde Mongoolse paarden zouden zich echter meer op hun gemak
voelen bij buitentemperaturen van 10 graden Celsius.
Kunnen
Mongoolse paardenrassen goed opschieten met andere huisdieren?
Mongoolse paarden voelen zich meer op hun gemak in kuddes, waar ze
voor elkaar kunnen zorgen. Daarom moeten eigenaars zorgen voor
paardenpartners voor hun paarden in gevangenschap. Voor het overige zijn
deze dieren sociaal en hebben zij de reputatie nauwe betrekkingen aan te
gaan met andere dieren die dezelfde persoonlijkheid vertonen als zij,
zoals katten en kippen.
Zij kunnen ook gemeenschappelijke grond delen met andere dieren zoals
schapen, geiten en kamelen. Het is echter normaal dat de Mongoolse
rassen bang zijn voor roofdieren zoals honden. De aanwezigheid van een
hond kan een paard doen schrikken vanwege het natuurlijke prooi-instinct
van het paard.
Wat te voeren aan uw
Mongoolse paardenras
Het goede is dat Mongoolse paardenrassen gewend zijn aan een
“hands-off” behandeling en training. Omdat ze zich meestal niet
herkennen in een speciale behandeling, hoef je ze misschien ook geen
speciaal voer te geven, zoals graan, hooi of groenten.
Je kunt ze niets anders te eten geven dan gras en heel weinig water –
iets wat ze uitgezocht hebben toen ze de eeuwenoude barre terreinen
trotseerden. Mongoolse paarden kunnen in de winter jagen voor hun
voedsel, grazen op steppen, of met hun tenen onder de sneeuw gaan om aan
gras te komen. Maar door het weinige voedsel kunnen ze tot 30% gewicht
verliezen en in de zomer weer aankomen om te overleven.
Het gezond houden
van uw Mongoolse paardenras
Hoewel Mongoolse paarden over zelfvoorzienendheid beschikken en voor
zichzelf kunnen zorgen, kunnen een paar gunsten zoals beter voer, betere
omheiningen, liefde en genegenheid hen gelukkig en gezond houden. Zo kun
je bijvoorbeeld af en toe een poetsbeurt plannen, niet alleen voor het
welzijn van je paard, maar ook om een band op te bouwen.
U kunt de dichte vacht onderhouden door de manen te kammen om vuil en
dode haren te verwijderen. Of reinig en trim de hoeven met een hoefpluk
en controleer op infecties en verwondingen, ook al hebben ze zelden last
van hoefrot.
Naast de verzorging moet u hun voeding verbeteren door het gras en de
boomschors aan te vullen met hooi, wortelen en granen. Zorg er ook voor
dat hun leefruimte schoon en droog is en geef ze toegang tot
diergeneeskundige verzorging.
Fokken
Deze paarden zijn semi-wild, en net als andere wilde paarden paren ze
in het voorjaar. Paardeneigenaars kunnen echter geplande paringen en
selectief fokken toepassen op gedomesticeerde Mongoolse paarden.
U kunt het vrouwelijke paard helpen tochtig te worden door het “onder
het licht” te zetten. Dit betekent dat je ervoor kunt zorgen dat hun
leefruimte tijdens de winter tot 16 uur lang voldoende verlichting heeft
om een langere dag te simuleren. Op die manier wordt de merrie sneller
loops en zal ze sneller naar de man verlangen dan in het wild het geval
zou zijn.
Net als bij andere paarden geven de wijfjes het mannetje een teken
door te plassen terwijl ze hun staart optillen en de vulva blootleggen.
De hengst ruikt dan aan haar urine om te weten of ze klaar is om te
paren.
De Mongoolse vrouwelijke paarden zijn klaar om te bevallen wanneer
zij drie jaar oud zijn en hebben een draagtijd van 11 tot 12 maanden.
Mongoolse merries zijn geharde dieren en bevallen zonder hulp of
toezicht van mensen.
Gerelateerd: 13 Aziatische paardenrassen en wat je over ze
moet weten
Zijn Mongoolse
paardenrassen geschikt voor U?
Paardeneigenaars hebben een enorme hoeveelheid zorg en vaardigheid
nodig om hun dieren te laten overleven en gedijen. Maar dat is niet het
geval met Mongoolse paardenrassen.
Hoewel het ironisch lijkt dat de levensstijl van gedomesticeerde
Mongoolse paarden niet voldoet aan de criteria van een gedomesticeerd
huisdier, zijn deze rassen over het algemeen tevreden huisdieren om te
houden. Ze verdragen extreme omstandigheden en hebben niet veel
aandacht, voedsel of medische verzorging nodig zoals andere
paardenrassen. Beter nog, je hoeft geen mooie behuizingen voor ze te
bouwen.
De enige rol die u hoeft te spelen is hen te beschermen tegen
roofdieren en extreme kou en hen voldoende ruimte te geven om te
bewegen. Deze paarden kunnen 20-40 jaar oud worden, ondanks hun
semi-ferale levensstijl.
: Yerbolat Shadrakhov,