Malassezia Dermatitis (schimmelinfecties) bij de hond: oorzaken, behandeling, preventie

Malassezia Dermatitis (schimmelinfecties) bij de hond: oorzaken,
behandeling, preventie

Malassezia dermatitis is een veel voorkomende huidaandoening die ook
wel bekend staat als gistdermatitis. Het wordt veroorzaakt door de
schimmel Malassezia pachydermatis, die normaal is om op de huid
te hebben. Problemen ontstaan pas wanneer de schimmel overmatig groeit
en leidt tot ontsteking van de huid, beter bekend als dermatitis. Deze
aandoening kan uw hond behoorlijk jeuken en vereist een langdurige
behandeling, hoewel de meeste honden prima zullen herstellen en de jeuk
in de eerste week van de behandeling zou moeten afnemen.

Hoe krijgen honden
Malassezia Dermatitis?

De schimmel Malassezia komt voor op de huid van honden, en onder
normale omstandigheden veroorzaakt hij nooit een probleem. Als het
immuunsysteem echter een klap krijgt, kan deze schimmel de kans grijpen
die het verzwakte immuunsysteem biedt voor infectie. Hierdoor kan de
schimmel zich vermenigvuldigen, waardoor een gistinfectie ontstaat.
Infecties van deze aard staan bekend als opportunistische infecties.

Soms kan het immuunsysteem onderdrukt zijn door medicijnen die de
hond gebruikt, zoals corticosteroïden. Andere honden kunnen een
gebrekkig immuunsysteem hebben waardoor ze een schimmelinfectie niet
goed kunnen bestrijden. Gelukkig is schimmelinfectie niet besmettelijk,
dus het is ook niet iets wat uw hond van een ander heeft opgelopen of
kan doorgeven.

Bepaalde hondenrassen lijken meer last te hebben van gistdermatitis
dan andere.

Rassen die geacht worden het meeste risico te lopen op deze
aandoening zijn onder andere:

  • Teckels
  • Australische Terriers
  • Basset Hounds
  • West Highland White Terrier
  • Chihuahuas
  • Cocker Spaniels
  • Shih Tzus
  • Engelse Setters
  • Silky Terriers
  • Shetland Sheepdogs
  • Boksers
  • Lhasa Apso
  • Maltezer Terriers
  • Poedels

Veel
voorkomende symptomen van Yeast Dermatitis

Als u de symptomen van gistdermatitis kent, kunt u de aandoening in
een vroeg stadium opsporen en een behandeling starten.

De meest voorkomende tekenen van deze aandoening zijn:

  • Jeuk
  • Rode huid
  • De hond verspreidt een muffe geur
  • Verhoogd donker pigment in de huid
  • Chronische oorontstekingen
  • De huid wordt dik
  • Korstige, schilferige huid met schubben

Diagnose van Malassezia
Dermatitis

Uw dierenarts kan deze huidaandoening diagnosticeren door een
huidmonster te nemen en dit onder een microscoop te onderzoeken.

Er zijn verschillende manieren om dit huidmonster te nemen,
zoals:

  • Huidbiopsie – Dit is de meest invasieve optie, maar
    het biedt ook de meest volledige diagnostische informatie. Voor een
    huidbiopsie wordt een biopsie punch gebruikt om een klein stukje huid af
    te nemen.
  • Wattenstaafje – Een vochtig wattenstaafje wordt
    tegen de huid gewreven om gist voor onderzoek te verzamelen.
  • Afdruk Uitstrijkje – Een microscoopglaasje wordt
    direct tegen de huid van de hond gedrukt om gistmonsters te
    verzamelen.
  • Voorbereiding met acetaattape – Een stuk
    doorzichtig plakband wordt op de huid geplakt. De gistmonsters kleven
    aan de tape bij verwijdering.
  • Schrapen van de huid – Met een scherp mes wordt de
    bovenste huidlaag afgeschraapt, samen met de gistmonsters die zullen
    worden onderzocht.

Behandeling van Yeast
Dermatitis

Afhankelijk van de ernst van de dermatitisinfectie kan uw hond een
behandeling krijgen in de vorm van orale geneesmiddelen, lokale
behandelingen, of een combinatie van beide.

Orale medicatie

Orale geneesmiddelen worden meestal gebruikt voor de meest ernstige
en repetitieve gevallen van Malassezia dermatitis. Antibiotica kunnen
ook nodig zijn om bacteriële huidinfecties te behandelen die vaak
gepaard gaan met dermatitis. De behandeling met orale medicatie duurt
enkele maanden. Bij dergelijke medicijnen moet het bloed van uw hond
goed in de gaten worden gehouden, omdat ze ernstige bijwerkingen kunnen
hebben.

Topische
Behandelingen

Medicinale shampoos worden vaak gebruikt als plaatselijke behandeling
voor schimmeldermatitis. Als uw hond een bijzonder vette huid heeft, kan
het nodig zijn hem te wassen met een shampoo met benzoylperoxide of
seleniumsulfide erin om het vet eraf te krijgen, voordat u een bad neemt
met een antischimmelshampoo met ketoconazol, chloorhexidine of miconazol
als actief bestanddeel.

Wanneer u zich wast met een antischimmelshampoo, is het van
essentieel belang dat u de shampoo 10 minuten of langer op de huid laat
zitten. De behandeling moet tweemaal per week worden herhaald gedurende
12 weken, afhankelijk van de ernst en het voortduren van de
infectie.

Conclusie

Gistdermatitis of Malassezia dermatitis zoals het wetenschappelijk
wordt genoemd, is een schimmelinfectie van de huid die optreedt wanneer
het immuunsysteem van de hond wordt aangetast. De ernst van de
aandoening kan variëren van mild tot extreem en bepaalde rassen lijken
er meer last van te hebben dan andere. De behandeling kan bestaan uit
orale medicatie of antischimmelshampoos, hoewel honden met ernstige
schimmelinfecties waarschijnlijk beide nodig zullen hebben. De
aandoening is goed te behandelen, maar als ze niet wordt behandeld, kan
ze de levenskwaliteit van uw hond ernstig aantasten.

: Kittima05,