Een keizersnede is een operatie waarbij een snede in de buik en de
baarmoeder wordt gemaakt en de baby, of pup, via deze snede ter wereld
wordt gebracht.
De keizersnede, of C-sectie, wordt gegeven in gevallen waar een
natuurlijke geboorte schadelijk zou zijn voor de pup of de moeder.
Hoewel het bij elk ras mogelijk is, vereisen sommige rassen deze vorm
van bevalling in bijna alle gevallen. De Boston Terrier en de Engelse en
Franse Bulldog staan erom bekend dat hun kop te groot is voor het
geboortekanaal. De pups zouden zonder keizersnede vast komen te zitten.
Een keizersnede kan ook nodig zijn vanwege lichamelijke en
gezondheidsproblemen van een specifieke hond, ongeacht het ras.
De ingreep komt vaak voor, en zowel bij een spoedkeizersnede als bij
een keizersnede zijn de overlevingskansen voor moeder en pup hoog,
hoewel er een hoger sterftecijfer bij de pups is bij een
spoedkeizersnede.
Hoewel deze operaties over het algemeen als veilig worden beschouwd,
kost het enige tijd om ervan te herstellen. Als huisdiereigenaar moet u
ervoor zorgen dat de moeder eet en drinkt. Misschien moet u de moeder
pijnstilling geven en helpen met de pups terwijl de moeder herstelt.
Inhoud
Wat is een keizersnede?
Een keizersnede is de bevalling van een pup via een snede in de buik
en de baarmoeder. De pups worden rechtstreeks uit de baarmoeder
verwijderd.
Een spoedkeizersnede wordt uitgevoerd wanneer er een lichamelijk
probleem is dat de natuurlijke geboorte van de pup heeft verhinderd.
De ingreep kan ook worden gepland en electief worden uitgevoerd. Een
electieve keizersnede wordt meestal uitgevoerd bij honden met bestaande
gezondheidsklachten, of bij honden van rassen met bepaalde fysieke
kenmerken die een veilige, natuurlijke geboorte in de weg zouden
staan.
Verkiesbare ingrepen worden meestal om de volgende redenen
uitgevoerd:
- Te grote hoofden - Sommige rassen hebben hoofden
die onevenredig groter zijn dan hun lichaam. Typische voorbeelden zijn
kleine rassen zoals de Boston Terrier. Andere rassen zijn de Engelse en
Franse Bulldog. Het hoofd van de pups wordt te groot geacht om door het
geboortekanaal te passen, en het natuurlijk werpen wordt niet als veilig
beschouwd. - Een te groot nest - Rassen als de Mastiff en de St.
Bernard staan bekend om hun grote nesten, vaak van wel 16 pups, maar
vaker van rond de 8 pups. Zulke grote nesten brengen het risico van
uitputting van de bevalling met zich mee, wat kan leiden tot ernstige
complicaties voor moeder en pups. Eigenaars kan worden aangeraden een
keizersnede te overwegen als wordt ontdekt dat een moeder een bijzonder
groot nest draagt. - Heupdysplasie - De Duitse Draadhaar Pointer is een
voorbeeld van een hondenras dat gevoelig is voor heupdysplasie en als
bij een drachtige moeder dit probleem wordt ontdekt, kan dat zeer
nadelig zijn voor de bevalling. Een keizersnede heeft de voorkeur omdat
het de heupen van de moeder beschermt en een veiligere bevalling van de
pups garandeert. - Nestbehoud - Het is niet ongewoon dat dieren die
een nest werpen er één of twee verliezen tijdens de werpfase en
onmiddellijk na de geboorte. Fokkers en eigenaars die de beste kans
willen hebben om het hele nest te behouden, kunnen voor deze procedure
kiezen. Dit komt vaker voor bij rassen zoals de Dandie Dinmont Terrier,
een zeldzaam ras, omdat hun eigenaars de lijn in stand willen houden en
willen voorkomen dat er werpen verloren gaan.
Postoperatief herstel
De keizersnede wordt beschouwd als een zware operatie. Hoe
gemakkelijk de moeder herstelt van de ingreep hangt af van een heleboel
factoren, waaronder of het een electieve of een spoedoperatie was. Als
de keizersnede een spoedprocedure was, zal het langer duren voordat een
hond herstelt die al enkele uren aan het bevallen was voordat de
operatie werd uitgevoerd.
Anesthesie herstel
De moeder zal een verdoving hebben gekregen. Ervan uitgaande dat ze
geen allergische of negatieve reactie op het verdovingsmiddel heeft, zou
ze hier snel van moeten herstellen, zodra het medicijn uit haar lichaam
is verdwenen. Normaal gesproken zal ze volledig hersteld zijn van de
narcose tegen de tijd dat ze ontslagen wordt en naar huis wordt
gestuurd. Het kan echter 6 uur of langer duren voordat de drugs volledig
zijn uitgewerkt, en als uw hond nog onder invloed is als ze weer naar
huis gaat, moet u haar goed in de gaten houden om ervoor te zorgen dat
ze niet slecht reageert, omvalt of letsel oploopt. Als ze bij haar
puppys is, moet u er ook op letten dat ze niet over haar puppys heen
rolt en zich bezeert.
Eten en drinken
Het is hoogst onwaarschijnlijk dat ze de eerste paar uur zal willen
eten of drinken, maar daarna kan ze weer geïnteresseerd zijn in eten en
water. Bied kleine hoeveelheden van beide aan om de 20 minuten of zo,
tot 24 uur voorbij zijn.
Als je haar te snel te veel eten of water geeft, kan dat tot
overgeven leiden.
Zorg ervoor dat u na 24 uur een hoogwaardige voeding geeft en
verwacht dat de moeder ongeveer 1,5 keer zoveel eet als normaal. Deze
hoeveelheid zal blijven toenemen tot ze ongeveer driemaal haar
gebruikelijke hoeveelheid eet, tijdens de derde week van de
borstvoeding.
Verpleging
Laat moeder niet alleen met haar pups tot ze volledig hersteld is van
de narcose en belangstelling toont voor haar babys. Zodra dit gebeurt,
kunt u helpen door de pups en moeder aan elkaar voor te stellen. Moedig
moeder aan om stil te liggen, geef haar emotionele steun, en leg de pups
dan voorzichtig bij haar tepels. Meestal zullen de pups zich vanzelf
vastklikken, maar misschien moet u de moeder aanmoedigen om borstvoeding
te geven door de speen te masseren. Dit zou de puppy moeten aanmoedigen
om te gaan zogen.
Afbeelding door: wanida tubtawee,
Bloody Discharge
Het is normaal dat de moeder tot een week na de bevalling een
bloederige vaginale afscheiding heeft. Hoewel de afscheiding
aanvankelijk vrij hevig kan zijn, zal deze in de loop van de eerste week
meestal afnemen en op dag zeven stoppen. Als de afscheiding niet stopt,
van kleur verandert of begint te stinken, moet u contact opnemen met uw
dierenarts om te controleren op andere tekenen van infectie.
Steek verwijderen
Er zijn verschillende soorten hechtingen die na een keizersnede
worden gebruikt. Oplosbare of absorbeerbare hechtingen lossen vanzelf op
en hoeven niet te worden verwijderd. De hechtingen die wel moeten worden
verwijderd, zijn meestal goed zichtbaar en moeten ongeveer 2 weken na de
operatie worden verwijderd. Nietjes moeten ook na deze periode worden
verwijderd.
Keizersnede Post-Op Care
Een keizersnede is een soort grote operatie waarbij een dierenarts
pups ter wereld kan brengen via een snede in de baarmoeder en de buik.
Zowel noodsecties als electieve keizersnedes worden toegepast, waarbij
de laatste succesvoller en minder gevaarlijk blijkt te zijn. In beide
gevallen zijn er stappen die u kunt ondernemen om moeder en pups te
helpen herstellen van deze invasieve techniek. Zorg er vooral voor dat
de babys borstvoeding krijgen, dat mama eet en drinkt en dat er geen
tekenen van infectie zijn na de operatie.
Door: namaki,