Geelkuifkaketoe – Persoonlijkheid, foto’s, voeding en verzorgingsgids

Geelkuifkaketoe – Persoonlijkheid, foto’s, voeding en
verzorgingsgids

De geelkuifkaketoe is een middelgrote witte kaketoe met een gele
kuif. Deze vogel, die ook wel de kleine zwavelkuifkaketoe wordt genoemd,
heeft een blauwwitte kale huid, grijze poten, een zwarte snavel, en zijn
vleugels en staart zijn geel aan de onderkant.

Deze zeldzame en bedreigde soort is sociaal en vliegt in grote
zwermen over beboste gebieden. Door zijn uiterlijk wordt deze vogel vaak
verward met de gelijkgekleurde zwavelkuifkaketoe, hoewel zij een
verschillend geografisch verspreidingsgebied hebben.

Als u overweegt deze vogel als huisdier aan te schaffen, volgen hier
de details over zijn temperament, fysieke verschijning, behoefte aan
beweging en dieetvereisten.

Soorten Overzicht

Gewone naam: Geelkuifkaketoe
Wetenschappelijke naam: Cacatua Sulphurea
Volwassen maat: 13-15 inches
Levensduur: 60 jaar

Oorsprong en Geschiedenis

De geelkuifkaketoe is inheems in de beboste en gecultiveerde gebieden
van Oost-Timor en op de Indonesische eilanden Sulawesi en de Kleine
Soenda’s. Deze vogels zijn ook geïntroduceerd in Hong Kong en andere
delen van de wereld. Nu zijn de vogels beperkt tot een paar
eilanden.

De populatie van deze vogelsoort heeft een enorme achteruitgang
gekend, die wordt geschat op meer dan 80% in de afgelopen 40 jaar.
Wegens de achteruitgang zijn geelkuifkaketoes geclassificeerd als
ernstig bedreigd. Er zijn nog slechts enkele overgebleven populaties van
verwante ondersoorten verspreid over Indonesië.

Omdat er nog maar heel weinig geelkuifkaketoes in het wild leven,
staan deze vogels bloot aan een groot aantal bedreigingen. Net als
andere dieren die op Indo-Pacifische eilanden voorkomen, worden zij
vooral bedreigd door de handel in huisdieren, het verlies van habitats,
niet-duurzame overexploitatie en fragmentatie.

Geelkuifkaketoes leven in bossen, bosranden, struikgewas en
gecultiveerde gebieden van zeeniveau tot ongeveer 1500 meter hoogte.

Temperament

Deze schattige vogels zijn nieuwsgierig en doen graag mee aan
activiteiten. Geelkuifkaketoes zijn actieve en energieke rassen. Het
zijn uitstekende huisdieren omdat ze zachtaardig en speels zijn, en soms
de neiging hebben schuw te zijn.

Als je deze kleine kaketoes houdt, moet je er rekening mee houden dat
ze graag op voorwerpen kauwen, hoewel ze niet zo destructief zijn als
andere kaketoes. Om ze bezig te houden, moet je ze voorzien van
speelgoed, hout of blokken waarop ze kunnen kauwen.

Deze vogels kunnen niet goed praten, maar ze kunnen wel een paar
leuke trucjes oppikken als ze getraind worden. U kunt ze ook in paartjes
houden; ze schieten goed op met soortgenoten, en het is geschikt voor
gezelschap. In tegenstelling tot de grotere witte kaketoes en
zwavelkuifvogels zijn deze vogelsoorten niet zo veeleisend of
bezitterig.

Jonge geelkuifkaketoes moeten al vroeg worden gesocialiseerd met
allerlei situaties, zoals speelgoed, nieuwe kooien, bezoekjes aan de
dierenarts, vreemden en poetsbeurten. Als dit op jonge leeftijd gebeurt,
zullen ze minder angstig en bang zijn.

Pros

  • Ze zijn niet veeleisend en bezitterig.
  • Sociaal, speels, en houdt van activiteiten
  • Intelligent en kan nieuwe trucjes leren
  • Heeft een lange gemiddelde levensduur.

Minpunten

  • De sessies buiten de kooi moeten onder toezicht staan
  • Het kan te lawaaierig zijn voor een appartement

Spraak en Vocalisatie

In tegenstelling tot papegaaien, zijn kaketoes niet zo productief als
het op praten aankomt. Ze hebben echter wel een behoorlijk
spraakvermogen. Geelkuifkaketoes kunnen alle geluiden en woorden
nadoen.

Het vermogen van uw vogel om woordenschat in te halen hangt af van
hoeveel moeite u erin steekt. Hun spreekvaardigheid hangt af van de
soort en de hoeveelheid training die ze krijgen.

Denk eraan dat de geelkuifkaketoe eenmaal de woorden kan schreeuwen,
ze hebben het geleerd. Ze maken ook luide, krijsende stemmen. Hierdoor
zijn deze vogels niet geschikt voor het wonen in een appartement en
zorgen ze voor geluidsoverlast.

De doordringende kreet kan irritant zijn en problemen veroorzaken met
uw buren of bezoekers.

Geelkuif kaketoe
kleuren en markeringen

Kleine kaketoes zijn meestal kleine witte kaketoes met een gele
gebogen kuif. Ze zijn van de zwavelkuifkaketoe te onderscheiden door hun
grootte en de aanwezigheid van een grote gele oorvlek. De onderkant van
de vliegveren is meestal geel.

Deze kleur onder de vleugels en de felgekleurde kuif worden beschouwd
als een middel tot communicatie met de troepgenoten. Net als andere
vogels van dezelfde familie hebben deze papegaaien zygodactyle poten,
waarmee ze van de ene boomtak naar de andere kunnen springen.

De verzorging van de
Geelkuifkaketoe

Als u uw geelkuifkaketoe eenmaal in huis hebt, zijn hier enkele
dingen die u moet doen om voor uw vogel te zorgen.

Onderdak

Yello-crested kaketoes doen het goed in kooien van goede afmetingen.
Het zijn actieve vogels en daarom hebben ze een kooi nodig die groot
genoeg is om te kunnen spelen, vliegen en rondspringen. Net als andere
kaketoes hebben deze vogels een sterke kooi nodig, gemaakt van
smeedijzer of roestvrij staal; daardoor zijn ze goed bestand tegen de
taaie snavel van de kaketoe.

De horizontale spijldraden zijn essentieel voor uw kaketoe om te
kunnen bewegen door aan de zijkanten van de kooi te klimmen. Deze kooien
zullen veel kleiner zijn dan die voor een grotere vogel. Om de vogels
gestimuleerd te houden, moet u ze ook wat speelgoed en kauwspeeltjes
geven.

Vergeleken met grotere kaketoes zijn kleine kaketoes niet zulke
sterke kauwers. De meeste kunnen echter wel de vergrendelingen van de
kooi openen. Om te voorkomen dat uw vogel ontsnapt of er op het
verkeerde moment uitkomt, kan het nodig zijn om sloten of
ontsnappingsvrije vergrendelingen aan te brengen. U kunt ook een
buitenkooi plaatsen, zodat uw vogel in de frisse lucht en het zonlicht
kan spelen.

Bovendien zijn deze vogels erg sociaal; ze hebben dus gezelschap
nodig. Als u zelden thuis bent, kunt u het beste een tweede vogel nemen
om uw huisdier gezelschap te houden. Als u ze alleen laat, kunnen ze
zich gaan gedragen en kunnen ze erg destructief worden.

Grooming

Verzorging is heel belangrijk voor deze vogels. Net als andere
kaketoes produceren deze vogels vederstof uit hun speciale
poederdonsveren.

Dit fijne stof kan zich door uw hele huis verspreiden en mensen met
een dierenallergie aantasten. Om de verspreiding van dit stof tegen te
gaan, is het raadzaam uw vogel minstens één keer per week een bad te
geven.

Een regelmatig bad of douche is van vitaal belang voor het behoud van
de huidconditie en het verenkleed van de vogel. Na het bad kunt u ze
drogen in een warme kamer, buiten in de zon, of met een föhn. Zo blijft
uw vogel altijd schoon.

U moet ook de nagels en de vleugels van uw vogels knippen wanneer dat
nodig is. Bij de vleugels moet erop worden gelet dat de veren niet
overmatig worden geknipt.

Concentreer je bij het knippen op de primaire vliegveren, zodat de
vogel over de grond kan glijden. Geelkuifkaketoes die het grootste deel
van hun vleugels verliezen, hebben de neiging te vallen en zich te
verwonden.

Veel voorkomende
gezondheidsproblemen

Geelkuifkaketoes zijn vatbaar voor gezondheidsproblemen die bij de
meeste kaketoe soorten van dezelfde grootte voorkomen. Het plannen van
een routinecontrole bij uw dierenarts zal het risico op
gezondheidscomplicaties minimaliseren en vroege opsporing mogelijk
maken.

Laten we eens kijken naar enkele van de meest voorkomende ziekten
waaraan deze vogels lijden.

Psittacine snavel en
veer ziekte

PBFD werd voor het eerst vastgesteld bij verschillende kaketoesoorten
in het begin van de jaren 1970. De aandoening wordt gekenmerkt door
abnormale ontwikkeling en verlies van veren, misvormde snavels en
uiteindelijk de dood.

Deze virale ziekte is zeer besmettelijk en kan worden opgespoord met
DNA-sondes. De symptomen bij uw vogel zijn onder meer losse veren,
donkere vlekken op de veren, snavelbeschadigingen en systemische
infecties.

Momenteel is er geen effectieve therapie voor dit virus. Vogels die
besmet raken, worden vatbaar voor ernstige chronische aandoeningen.
Echter, met de juiste ondersteunende zorg, kunnen ze jaren overleven.
Als uw geelkuifkaketoe deze infectie heeft, kunt u hem het beste
afgezonderd houden van andere vogels om verspreiding te voorkomen.

Veren plukken

Veren plukken bij de meeste vogels is een frustrerende ervaring voor
vogelbezitters. Uw geelkuif kaketoe kan dit gedrag om verschillende
redenen vertonen.

Om de diagnose te kunnen stellen, moet de dierenarts een analyse
maken van het dieet, de huisvesting, het typische speelgoed en de
blootstelling van de vogel aan andere dieren. Ook kan het nodig zijn
verschillende bloedonderzoeken uit te voeren en monsters van de veren en
huidschilfers te analyseren. Afhankelijk van de omvang van de aandoening
kunnen ze ook een radiografie, echografie of endoscopie uitvoeren.

Het plukken van de veren kan te wijten zijn aan uitwendige
parasieten, schimmeldermatitis, lever- en nieraandoeningen,
darminfecties, gifstoffen, onvoldoende vachtverzorging of psychologische
problemen. Na een volledige analyse kan de dierenarts advies geven over
de beste behandeling.

Chlamydiose

Het bacterie-achtige organisme Chlamydia psittaci veroorzaakt deze
aandoening. Het is ook bekend als psittacosis, papegaaienkoorts, en
ornithosis. Deze aandoening kan zich verspreiden naar mensen; daarom is
het essentieel om uw vogel te vermijden als u een gevoelig
immuniteitssysteem hebt.

De bacterie verspreidt zich meestal via de uitwerpselen of de
ademhalingsorganen van een besmette vogel naar de mens. Een vogel raakt
besmet door het binnenkrijgen van besmet materiaal of door het inademen
van de bacterie. De symptomen waarop men moet letten zijn verminderde
eetlust, gewichtsverlies, infecties van de luchtwegen en afscheiding uit
de ogen en neusgaten.

Obesitas

Net als andere vogels zijn de geelkuifkaketoes vatbaar voor
zwaarlijvigheid. Dit gebeurt wanneer het dieet niet genoeg groenten en
fruit bevat. Om te voorkomen dat uw vogel te zwaar wordt, moet hij ook
dagelijks voldoende lichaamsbeweging krijgen.

Dieet en voeding

In hun natuurlijke omgeving voeden geelkuifkaketoes zich met zaden,
graan en insecten die ze uit bomen plukken. In gevangenschap hebben ze
echter een gevarieerd dieet nodig met hoogwaardige vogelbrokken,
groenten en vers fruit.

Wanneer u uw vogel voert, moeten de pellets 50% van het dieet
uitmaken, terwijl verse groenten, fruit en granen de rest moeten vormen.
Als traktatie kunt u uw vogel zaden en zaadmengsels geven. Deze moeten
af en toe aan uw vogel worden gevoerd, omdat ze veel vet bevatten.
Hetzelfde geldt voor noten.

Volwassen en jonge dwergkaketoes zijn kieskeurige eters en gebruiken
hun calorieën efficiënt. Zorg er daarom voor dat het voedsel dat ze eten
voedzaam is. Uw vogels hebben geen vitaminesupplementen nodig als ze een
samengestelde voeding krijgen.

Bij voeding is het het beste om de voedselinname in de gaten te
houden om zwaarlijvigheid te voorkomen. Als u uw huisdier te veel eten
geeft, kan dat leiden tot zwaarlijvigheid, kieskeurigheid, verspilling
en het weggooien van voedsel. Verschillende vogelgrootten hebben
verschillende voedselbehoeften.

Geelkuifkaketoes bijvoorbeeld zijn klein, en u zult moeten inschatten
hoeveel ze eten of weggooien. Als uw vogel een goed gewicht behoudt, is
het voederschema in orde.

Oefening

Deze vogels hebben wat ruimte nodig om te bewegen. U moet zorgen voor
kooien die groot genoeg zijn, voorzien van ladders en zitstokken zodat
de vogel kan rondspringen en spelen.

Het zou ook het beste zijn als u de vogel één keer per dag buiten de
kooi zou laten. Om hun veiligheid te garanderen, moet deze sessie onder
toezicht gebeuren om te voorkomen dat ze naar buiten vliegen of
gevaarlijke voorwerpen tegenkomen.

U kunt de vogel dagelijks drie tot vier uur geven om buiten de kooi
te spelen. Zorg er tijdens deze periode voor dat het raam is
beveiligd.

Zorg ervoor dat uw geelkuifkaketoe in de kooi kauwspeeltjes heeft,
zoals boomtakken, zachthouten speeltjes, plantaardig gelooid leer,
touwspeeltjes en karton. Als u hangspeelgoed toevoegt, controleer dan of
het goed vastzit en veilig is, zodat het niet tot verwurging kan
leiden.

Waar kan ik
een Geelkuifkaketoe adopteren of kopen?

Net als de zwavelkuifkaketoe kost deze vogel ongeveer $500-$2.000.
Kaketoes zijn erg populaire vogels; daarom is het gemakkelijk om ze bij
een gerenommeerde kweker te vinden. De prijs bij de kweker hangt af van
de leeftijd van de vogel, de persoonlijkheid, en de reputatie van de
kweker.

Voordat u een vogel neemt van een kweker, zorg ervoor dat u
informatie krijgt over het kweken en de specifieke vogel. U kunt nog een
stap verder gaan en een rondleiding door de faciliteit nemen om te
bevestigen dat de vogels adequaat worden verzorgd in schone kooien en
goed gevoed zijn. Bovendien moet u een achtergrondonderzoek doen om te
weten of uw vogel mogelijke medische aandoeningen heeft.

Behalve bij de fokker kunt u ook een geelkuifkaketoe kopen bij een
opvangcentrum of online bij individuele verkopers. Deze alternatieven
kunnen veel goedkoper zijn.

Samenvatting

De geelkuifkaketoe is een speelse, actieve en intelligente vogel. Als
een van de soorten in de kaketoe familie, is het een populaire huisdier
vogel geworden dankzij zijn grootte en temperament. Het houden van deze
vogel vergt minimale inspanning, zolang je maar zorgt voor het juiste
dieet en voeding, verzorging, beweging, en eventuele
gezondheidsproblemen aanpakt.

Deze vogel is een sociale vogel en zeer actief. Als hij goed
gesocialiseerd is, kan hij met andere vogels samenleven en is hij een
geweldig gezelschapsdier.

: Martin Pelanek,