Geelgekraagde (Gemaskerde) Agaporniden: Persoonlijkheid, foto’s, voeding en verzorgingsgids

Geelgekraagde (Gemaskerde) Agaporniden: Persoonlijkheid, foto’s,
voeding en verzorgingsgids

De gemaskerde tortelduif is een bijzondere soort tortelduif. Deze
vogels behoren tot de papegaaienfamilie en komen oorspronkelijk uit het
noordoosten van Tanzania.

Deze soort is qua temperament vergelijkbaar met andere agaporniden.
Ze staan bekend om hun energieke aard. Hun kleine formaat maakt het
echter gemakkelijker om ze te houden, ondanks hun hoge
activiteitsniveau. Ze zijn erg schattig en gaan goed om met mensen van
allerlei pluimage.

Deze vogels zijn heel gezond en kunnen gemakkelijk samen gehouden
worden. Het wordt vaak aangeraden om er meer dan één aan te schaffen,
omdat ze het het beste doen met veel sociale interactie. Deze vogels
sluiten een blijvende vriendschap met anderen, waaronder andere
agaporniden en mensen.

Geelgekraagde
(Gemaskerde) Agaporniden Overzicht

Gebruikelijke namen Geelgekraagde tortelduif, Gemaskerde tortelduif
Wetenschappelijke naam Agapornis personatus
Volwassen maat 5.5 inches
Levensverwachting 10 tot 15 jaar

Oorsprong en Geschiedenis

Er zijn veel verschillende soorten agaporniden. Ze komen allemaal
voor op het Afrikaanse continent (op één na, die op Madagaskar leeft) en
leven in zwermen. De gemaskerde tortelduif komt voornamelijk voor in het
noordoosten van Tanzania. Hij is echter ook geïntroduceerd in andere
gebieden, zoals Burundi en Kenia. In deze gebieden heeft hij gebroed,
zodat hij nu in deze gebieden als “ingeburgerd” wordt beschouwd.

Ze zijn waargenomen in de wildernis van Puerto Rico. Maar deze zijn
waarschijnlijk het resultaat van ontsnapte huisdieren. Er is geen
voortplanting waargenomen, dus zijn ze waarschijnlijk niet ingeburgerd.
Hetzelfde kan worden gezegd van Arizona, waar ook enkele wilde vogels
zijn waargenomen.

Deze vogels worden al heel lang in gevangenschap gehouden. De meeste
vogels die tegenwoordig worden verkocht, zijn in gevangenschap gekweekt,
hoewel sommige nog in het wild worden gevangen.

Temperament

Deze specifieke agapornissoort staat erom bekend minder agressief te
zijn dan andere. Ze kunnen gemakkelijk worden gehuisvest met vogels van
andere agapornissoorten. Ze hechten zich vaak snel aan deze andere
vogels. Vaak kan dit leiden tot hybridisatie. Sommige mensen vinden dit
een slechte zaak, terwijl anderen het niet als een probleem zien.

Deze vogels moeten gewoonlijk in kolonies worden gehuisvest. Ze
gedijen niet goed in hun eentje, zelfs niet met veel aandacht van hun
mensen. Ze zijn een uiterst sociale soort.

Gemaskerde agaporniden zijn zeer actief en speels. Door hun sociale
gedrag zijn ze veel interactiever dan andere vogelsoorten.

Een goede socialisatie is van jongs af aan van essentieel belang. Als
ze niet vaak worden aangeraakt en met elkaar in contact komen, kunnen ze
territoriaal en agressief worden. Hun temperament kan variëren,
afhankelijk van het geslacht van de vogel. Vrouwelijke agaporniden
kunnen iets agressiever en zelfs jaloerser zijn in vergelijking met
mannetjes. Ze kunnen ook territorialer zijn, wat betekent dat het een
grotere uitdaging kan zijn om ze in huizen met andere vogels te
houden.

Sommigen beweren echter dat er geen geslachtsverschil is in
temperament.

Pros

  • Speels
  • Sociaal
  • Interactieve
  • Kan goed opschieten met andere vogels

Minpunten

  • Vereist socialisatie
  • Kan agressief zijn

Spraak en Vocalisaties

Agaporniden zijn niet zo luidruchtig als sommige andere soorten. In
sommige situaties kunnen ze een hoge schreeuw laten horen, vooral als ze
aandacht zoeken. Hun normale vocalisaties zijn echter erg zacht, maar je
moet er niet op rekenen dat ze helemaal geen lawaai maken.

Ze staan bekend om hun vermogen om verschillende geluiden na te
bootsen. Vrouwtjes zijn meestal beter in het nabootsen van geluiden dan
mannetjes, maar veel mannetjes kunnen ook geluiden en spraak nabootsen.
Beide geslachten kletsen een beetje.

De vocalisaties van de vogels verschillen vaak van individu tot
individu. Sommigen zijn veel luidruchtiger dan anderen. Het is
een persoonlijkheidstrekje dat varieert.

Geelgekraagde
(Gemaskerde) Agaporniden Kleuren en tekening

Deze kleine vogeltjes worden maar zo’n 5,5 centimeter lang. Hun
onderste helft is donkergroen, maar ze hebben een “gele” kraag rond hun
mond. Hun gezicht is zwart, vandaar dat ze soms “gemaskerde” agaporniden
worden genoemd. Hun snavels zijn helder rood, en ze hebben witte
oogringen.

Mannetjes en vrouwtjes zien er hetzelfde uit. Er is geen manier om
het geslacht van een vogel te bepalen op basis van zijn uiterlijk.

Sommige kleurvarianten zijn het resultaat van genetische
veranderingen.

  • Blauw: dit is de oudste kleurmutatie. Ze werd in
    het wild aangetroffen in de jaren 1920. In dit geval wordt geen van de
    gele en rode pigmenten doorgegeven. Daarom ziet de vogel er uiteindelijk
    blauw uit.
  • Lutino: dit is genetisch gelijk aan blauw, behalve
    dat de verenstructuur die de blauwe kleuring maakt, niet wordt
    doorgegeven. Daarom zal deze vogel geen blauwe kleur hebben.
  • Albino: dit is niet waar In plaats daarvan
    erft de vogel zowel de blauwe als de lutino genen. Zonder de gele, rode
    of blauwe kleuring, heeft de vogel helemaal geen kleur.
  • Dilute: dit gen maakt de donkere kleuren van de
    vogel lichter. Dit is het meest zichtbaar op hun vleugels en gezichten.
    Aanvankelijk werd dit “geel” genoemd. Het kan echter gecombineerd worden
    met alle bovenstaande combinaties behalve albino, dus werd de naam
    veranderd.

Verzorging van de
gemaskerde tortelduif

Agaporniden zijn een van de gemakkelijkste vogels om voor te zorgen.
Ze hebben echter wel een aantal specifieke behoeften. Veel omgang en
training is nodig om ze tam te houden. Anders kunnen ze agressief en
territoriaal worden. Deze vogels zijn niet de vriendelijkste, maar ze
kunnen met de juiste socialisatie wel onder controle worden
gehouden.

Het is het gemakkelijkst om een met de hand grootgebracht jong aan te
schaffen, omdat dat al veel ervaring heeft. Maar technisch gezien kan
elke agaporniden worden getemd, als je maar genoeg tijd en geduld hebt.
Hoe dan ook, de vogel zal je in het begin waarschijnlijk niet erg aardig
vinden. Er is veel blootstelling nodig voordat deze vogels zich op hun
gemak voelen bij nieuwe eigenaren.

Deze vogels hebben veel sociale interactie nodig. Daarom is het aan
te bevelen ze per twee te houden. Vaak hebben eigenaars niet de tijd of
de energie om ze alle aandacht te geven die ze nodig hebben. Als u een
dagtaak hebt, hebt u waarschijnlijk niet de tijd om uw vogel de nodige
aandacht te geven. Daarom zal een partner waarschijnlijk nuttig
zijn.

Dat gezegd hebbende, kunnen ze alleen gehouden worden als ze genoeg
aandacht krijgen. Ze vereisen nogal wat sociale interactie, dus u moet
rekening houden met een urenlange interactie met een agapornis als ze
alleen zijn.

Veel voorkomende
gezondheidsproblemen

Agaporniden zijn meestal behoorlijk gezond. Ze ontwikkelen meestal
geen problemen, tenzij ze verkeerd gehuisvest zijn. Ze zijn echter wel
vatbaar voor een paar veel voorkomende vogelziektes.

Ziektesymptomen zijn onder meer sociale terugtrekking, verwarde
veren, dof verenkleed, vermoeidheid, tranende ogen, loopneus, overmatig
slapen en gebrek aan belangstelling. Een zieke vogel komt vaak niet van
zijn voederbak af. Omdat deze vogels zo sociaal zijn, is terugtrekking
uit de sociale omgang vaak een duidelijk teken dat ze ziek zijn. Wij
raden u ten zeerste aan met uw vogel naar een dierenarts te gaan als u
een van deze problemen herkent.

Deze vogels zijn vatbaar voor ademhalingsproblemen en verschillende
virale infecties. Vaak is het niet eenvoudig om een vogel thuis te
behandelen. De meeste vogels vertonen soortgelijke symptomen bij de
meeste ziekten, dus een diagnose op basis van de symptomen alleen is
niet altijd helemaal juist.

Een exotische dierenarts bij u in de buurt is essentieel voor het
behoud van hun gezondheid. Zoek de dichtstbijzijnde dierenarts voordat u
overgaat tot adoptie. Als de dierenarts verder weg is dan u bereid bent
te rijden, kunt u overwegen een vogel aan te schaffen.

Dieet en voeding

Zoals de meeste vogels, hebben agaporniden een verscheidenheid aan
voedsel nodig. In het wild voeden ze zich met vruchten, grassen, zaden
en groenten. Ze eten alles wat ze te pakken kunnen krijgen. Meestal
verschilt hun dieet naargelang hun verblijfplaats en de tijd van het
jaar.

U moet ernaar streven om het dieet van uw vogel merkbaar gevarieerd
te houden. Zaden zouden minder dan 25% van het dieet van een agaporniden
moeten uitmaken. De meeste vogels zijn dol op zaden, maar ze
leveren geen volledige voeding. Ze bevatten ook veel vet, wat niet
bepaald gezond is voor een vogel.

De basis van hun voeding moet bestaan uit vogelvoer in de vorm van
pellets van hoge kwaliteit. Deze zijn vaak samengesteld met de juiste
voedingsstoffen die deze vogels nodig hebben om een volledige en
evenwichtige voeding te garanderen. Het dieet moet worden aangevuld met
vers voedsel, waaronder een breed scala aan vruchten. Zorg ervoor dat u
uw vogel alleen fruit geeft dat veilig is.

Wissel het verse voer dat u aanbiedt af. Dit zal de variëteit aan
vitaminen en voedingsstoffen die uw vogel eet vergroten, wat zijn
algehele gezondheid ten goede komt. Uw agaporniden hebben tijd nodig om
aan nieuw voedsel te wennen, dus verwacht dat ze in het begin een beetje
onzeker zijn. Voor extra calcium moet u ze een traktatie met cuttlebone
geven.

Oefening

Agaporniden zijn behoorlijk speels. Ze brengen niet veel tijd door
met stilzitten, en dat is een van de redenen waarom ze zo interactief
zijn. Ze zijn altijd wel iets aan het doen. Deze vogels gedijen op
interactie en speeltijd. Het zijn geen vogels waar je alleen maar naar
zit te kijken. Gebruik dit dynamische gedrag om uw band op te bouwen. Ze
halen vaak veel plezier uit de interactie met anderen.

U moet veel speelgoed bij de hand hebben en er regelmatig mee spelen.
Hoewel ze dol zijn op speelgoed, kunnen ze zich gaan vervelen als ze
steeds hetzelfde speelgoed krijgen. Het is een goed idee om elke twee
weken van speeltje te wisselen voor de afwisseling. Als een speeltje een
tijdje uit het zicht is geweest, zal de agapornis het zich vaak niet
meer herinneren.

Deze vogels zijn zeer agressieve kauwers. Hun kaken zijn niet zo
sterk als die van andere vogels, maar ze kunnen behoorlijk wat schade
aanrichten. Houd daar rekening mee bij het uitzoeken van dingen voor hun
kooi. U wilt niets hebben dat gemakkelijk kan breken. Vermijd losse
touwtjes en andere kleine dingen waar uw vogel in verstrikt kan
raken.

Waar
adopteer of koop ik een geelgekraagde (gemaskerde) agaporniden

Deze vogels zijn meestal vrij gemakkelijk te vinden. De meeste
dierenwinkels verkopen ze, hoewel het vaak beter is om ze bij een kweker
te kopen. Deze vogels zijn niet verschrikkelijk duur, maar bepaalde
kleurvarianten kunnen dat wel zijn. Albino’s en soortgelijke varianten
zijn niet overal verkrijgbaar. Die moet je meestal bij een kweker
kopen.

Als u op zoek bent naar een bepaalde soort gemaskerde agaporniden,
zult u deze misschien moeten laten vervoeren. De meeste vogels die door
kwekers worden geproduceerd zijn normale varianten. Alleen bepaalde
kwekers richten zich op specifieke kleurvarianten.

Een gemiddelde gemaskerde agapornis kan tot $150 kosten. De meeste
liggen echter dichter bij de $100. De kwaliteit van de vogel is
belangrijk. De vogels die meer zijn behandeld en vriendelijker zijn,
zijn vaak duurder.

Conclusie

Gemaskerde agaporniden zijn een bijzondere soort agaporniden. Ze
staan bekend om hun levendige groene en gele kleur. Het zijn
ongelooflijk sociale vogels, zoals de meeste agaporniden. Ze zijn echter
niet bijzonder vriendelijk voor mensen, tenzij ze veel worden
aangeraakt. Daarom raden wij aan met de hand grootgebrachte jonge vogels
te kopen en veel met uw vogel om te gaan.

Deze soort vraagt veel aandacht. Sommige eigenaars kunnen hun vogels
voldoende aandacht geven. Anderen vinden dit echter moeilijk. Daarom
worden ze vaak in paartjes gehouden. Het zijn kuddevogels, dus ze doen
het het beste als ze met veel andere vogels worden gehouden.

: Rich Lindie,