Paardrijden kan in het algemeen worden opgesplitst in Western en
Engels rijden. Het belangrijkste verschil tussen deze twee algemene
stijlen van paardrijden is het zadel zelf. Het westernzadel is groter en
verdeelt het gewicht van de ruiter over de rug van het paard, waardoor
het comfortabeler is voor lange dagen te paard. Engelse zadels zijn
lichter en geven een nauwer contact tussen de ruiter en het paard. Er
zijn voordelen en nadelen aan elk, en terwijl dit de twee basisvormen
van paardrijden zijn, zijn er veel verschillende stijlen, elk met zijn
eigen nuances om te leren.
Hieronder staan 11 van de meest voorkomende en meest populaire vormen
van paardrijstijl. Lees over elk en bepaal welke stijl het beste is voor
jou en je paard.
1. Dressuur
Deze traditionele rijstijl is een extreme vorm van paardrijden. Het
wordt uitgevoerd in competitie en de ruiter en het paard moeten een
reeks bewegingen uit het hoofd uitvoeren. Het is bedoeld om het
atletisch vermogen van het paard te ontwikkelen en zo het best mogelijke
rijpaard voort te brengen.
Aan dressuur wordt regelmatig deelgenomen in de Olympische Spelen en
er zijn eigen grote evenementen. Ruiter en paard worden beoordeeld met
een score op 10.
Voor deze stijl van Engels rijden worden bij voorkeur barokke rassen
gebruikt. De Andalusiër is een van de meer gebruikte rassen, terwijl de
Lipizzaner een zeldzaam ras is, maar herkenbaar is omdat het wordt
gebruikt voor dressuur in de wereldberoemde Spaanse Rijschool in
Wenen.
2. Eventing
Eventing is een andere Engelse rijstijl. Het bestaat uit dressuur
(zoals hierboven), maar ook springen en cross country. Het wordt vaak
driedaagse eventing genoemd, waarbij elke dag een andere discipline
vertegenwoordigt, en de stijl komt voort uit een cavalerieproef die zou
zijn gebruikt om de beheersing van het paardrijden aan te tonen. De
combinatie van disciplines maakt dit een zeer uitdagende manier van
paardrijden.
3. Show Springen
Hunter, Jumper, en Hunt Seat Equitation zijn allemaal vormen van
springen, wat op zich een vorm van Engels rijden is.
Deze discipline vereist dat paard en ruiter een reeks sprongen binnen
een bepaalde tijd voltooien. De ruiters krijgen een tijdstraf als ze een
sprong missen of een hindernis omver rijden. Nadat de strafpunten in
aanmerking zijn genomen, worden het paard en de ruiter met de laagste
tijd als winnaar aangewezen.
Een goed springpaard heeft kracht nodig om een sterke sprong te
kunnen maken, behendigheid om snel te kunnen draaien en het parcours te
kunnen afleggen, en snelheid om tussen de hindernissen door te kunnen
sprinten. De American Quarter wordt beschouwd als een populair
beginnersras, terwijl warmbloedrassen zijn gereserveerd voor meer
gevorderde niveaus.
4. Western Pleasure
Western pleasure riding is een rijstijl waarbij de manieren van een
paard en zijn geschiktheid voor plezierritten worden beoordeeld.
De juryleden geven een puntenscore aan elk paard terwijl het rond de
buitenkant van de arena paradeert met andere deelnemers. De juryleden
geven ook commando’s zoals stap, jog, lope, en achteruit. Zoals de naam
al suggereert, is dit een Western stijl van rijden en, hoewel het vrij
langzaam is, zijn de juryleden op zoek naar paarden die een plezier
lijken te zijn om te rijden, dus stijl en manieren zijn erg
belangrijk.
De American Quarter, American Paint, en Appaloosa behoren tot de
meest gebruikte rassen voor deze specialiteit.
5. Reining
Reining, of Western dressuur, vereist dat paarden een serie lussen,
cirkels en spins uitvoeren. Dit gebeurt in stap en galop, en het paard
mag zich niet verzetten tegen de commando’s of worstelen met een van de
bewegingen. De commando’s en aanwijzingen van de ruiter moeten zo goed
als onzichtbaar zijn voor de toeschouwers.
Het is een precieze manier van rijden en het vereist een goede
controle. De American Quarter is, alweer, het meest populaire ras voor
deze manier van rijden. Het is bedoeld om de rijvaardigheid van een
cowboy te tonen en het vermogen van hun paard om te kunnen stoppen en
draaien op een dubbeltje.
6. Snijden
Cutting is een vorm van rodeorijden en heeft als doel de vaardigheid
van een paard te tonen om één kudde te kunnen uitkiezen en het te sturen
waar nodig. Hoewel deze methode bedoeld is om het vermogen van het paard
te beoordelen, moet de ruiter ook een hoog vaardigheidsniveau hebben,
zodat het paard optimaal kan presteren.
Door de runderen te selecteren kunnen de veeboeren ze brandmerken of
fysiek controleren.
7. Barrel Racing
Barrelracen werd in 1931 in Texas in het leven geroepen. In die tijd
werden slechts twee vaten gebruikt en moesten de ruiters zo snel
mogelijk een acht rond de vaten zien te maken. In 1935 werd het
klaverpatroon geïntroduceerd dat vandaag de dag wordt gebruikt, maar dit
patroon werd pas beoordeeld tijdens wedstrijden in 1949.
Een combinatie van balans en snelheid is van vitaal belang, waarbij
een run minder dan 20 seconden duurt, hoewel de tijd op sommige circuits
kan variëren.
8. Uithoudingsvermogen
Duurritten zijn langeafstandstochten tussen de 25 en 500 mijl. Om de
25 mijl worden gezondheidscontroles uitgevoerd om de gezondheid van de
ruiter en het paard te waarborgen.
Dit evenement begon in het begin van de 20eth eeuw en was
bedoeld als een methode om cavalerieruiters te testen. In die tijd
duurde het evenement 5 dagen en legde het 300 mijl af, waarbij elk paard
een gewicht van ten minste 200 pond moest dragen.
Uithoudingsrijden werd een sport in de jaren 1950 en blijft ook
vandaag nog populair in sommige landen, hoewel de afstands- en
gewichtslimieten meestal minder streng zijn.
9. Gymkhana
Aangenomen wordt dat het woord Gymkhana uit de Indische taal komt en
spelen te paard betekent. Het Gymkhana-evenement vindt zijn oorsprong
bij de Engelse militairen die, in de koloniale tijd, op zondagnamiddag
wedstrijden te paard hielden om hun rijkunsten te demonstreren en te
verbeteren.
Vandaag de dag is het een getimede hindernisrace met zowel
individuele als teamonderdelen. Het laat de snelheid, behendigheid en
kracht van de deelnemers zien.
10. Zadelzadel
Saddleseat riding is een Western rijstijl die begon bij
plantage-eigenaren. Hun grote paarden vereisten een zeer specifieke
manier van rijden, en ze wilden in staat zijn om het land en hun
plantage om hen heen te overzien. Vandaag de dag laat de competitie de
hoge actie zien van rassen zoals Morgans, Arabieren, en andere rassen
met rechtopstaande halzen en vrij bewegende gangen.
11. Racing
Paardenrennen, of de sport der koningen, is een van de rijkste
evenementen ter wereld. De snelheid en behendigheid van de paarden en de
vaardigheid van hun ruiters worden er tegen elkaar uitgespeeld.
Paardenrennen is populair over de hele wereld, maar vooral in de VS, het
VK en Australië. Paarden kunnen snelheden bereiken van meer dan 40 mijl
per uur, en sommige evenementen vereisen dat de jockey ook over sprongen
en hekken rijdt.
De volbloed is het archetypische ras voor dit soort evenementen, en
zij kunnen een aanzienlijke som geld kosten als zij een bewezen
racegeschiedenis of -afstamming hebben.
Stijlen van paardrijden
Engelse en Western rijstijlen worden beschouwd als de twee
basisvormen van paardrijden, maar er zijn vele disciplines in elke
categorie. De lijst van 11 rijstijlen hierboven is niet volledig, en er
zijn sub-disciplines in veel van deze stijlen, ook. Welke stijl je ook
kiest, zorg ervoor dat je het juiste ras van paard kiest en wees bereid
om veel te oefenen om de nodige vaardigheden onder de knie te
krijgen.