Congestief hartfalen bij honden: Oorzaken, Symptomen, Behandeling

Congestief hartfalen treedt op bij honden wanneer hun hart niet
langer in staat is het bloed effectief naar de rest van het lichaam te
pompen.1 Er zijn twee hoofdoorzaken voor deze ziekte,
waaronder mitralisklepinsufficiëntie en gedilateerde
cardiomyopathie.

Congestief hartfalen is een ernstige aandoening die vaak niet te
genezen is, tenzij de onderliggende oorzaak wordt verholpen. Medicatie
is vaak nodig om de bijwerkingen van deze ziekte te helpen
verminderen.

De klinische symptomen hangen grotendeels af van het type hartfalen
dat uw hond heeft.

Soorten congestief
hartfalen bij honden

Er zijn twee hoofdtypen congestief hartfalen: rechtszijdig en
linkszijdig. Deze hebben verschillende symptomen.

Rechtszijdig hartfalen zorgt ervoor dat zuurstofarm bloed
terugstroomt in het hart. Als het hart pompt, lekt een deel van het
zuurstofarme bloed naar achteren in plaats van naar het hart om zuurstof
te krijgen. Hierdoor raakt de bloedsomloop in het lichaam verstopt en
verstopt. Vocht begint zich op te hopen in de buik, die zich kan vullen
met vocht. Dit overtollige vocht kan naar de ledematen worden afgevoerd,
waardoor zwellingen ontstaan.

Linkszijdig hartfalen treedt op wanneer zuurstofrijk bloed teruglekt
in de richting van de longen. Het is al van zuurstof voorzien, dus hoeft
het niet terug naar de longen. Dit veroorzaakt overtollig vocht rond de
longen, wat resulteert in longoedeem. Dit veroorzaakt
ademhalingsmoeilijkheden en hoesten, omdat het lichaam denkt dat er
vreemde voorwerpen in de longen zitten. Dit is de meest voorkomende
oorzaak van hartfalen.

Als hartfalen niet wordt behandeld, kan het beide kanten van het hart
aantasten.

Wat is de
hoofdoorzaak van congestief hartfalen?

De meeste gevallen van congestief hartfalen worden veroorzaakt door
mitralisklepinsufficiëntie. Tot 80% van de gevallen van congestief
hartfalen komt om deze reden voor. Dit veroorzaakt linkszijdig
hartfalen, wat een van de redenen is dat het veel vaker voorkomt dan de
rechtszijdige variant.

Er zijn echter ook andere oorzaken. Zo is cardiomyopathie een
aandoening van de hartspier waardoor deze niet meer efficiënt kan
pompen, met congestief hartfalen tot gevolg. Onregelmatige hartslag en
vernauwing van de grote bloedvaten kunnen ook congestief hartfalen
veroorzaken.

Wat zijn de
symptomen van congestief hartfalen?

De meest voorkomende tekenen van congestief hartfalen zijn
ademhalingsmoeilijkheden en een aanhoudende hoest. Dit lijken misschien
minder belangrijke symptomen, maar ze wijzen op iets ernstigers. Deze
komen alleen voor bij linkszijdig hartfalen, omdat ze worden veroorzaakt
door een ophoping van vocht rond de longen.

Soms kan een vergroot hart ook tegen de luchtpijp drukken, wat
irritatie en hoesten veroorzaakt. Dit kan zowel bij rechtszijdig als bij
linkszijdig hartfalen voorkomen. Hoesten hoeft dus niet altijd een teken
van rechtszijdig hartfalen te zijn.

Honden met hartfalen worden vaak sneller moe, omdat ze niet in staat
zijn zuurstof efficiënt naar hun lichaam te brengen. Overmatig hijgen,
gebrek aan eetlust, een gezwollen buik en bleek tandvlees zijn ook
symptomen van hartfalen. Sommige honden kunnen zelfs spiermassa beginnen
te verliezen.

Is hartfalen
hetzelfde als een hartaanval?

Nee, hartfalen kan leiden tot een hartaanval. Hartaanvallen zijn
echter vrij ongewoon bij honden. Hartaanvallen worden veroorzaakt door
het afsterven van de cellen rond het hart. Meestal wordt deze celdood
veroorzaakt door zuurstofgebrek door de verstopping van de bloedvaten
rond het hart. Plotselinge sterfgevallen bij honden worden soms
toegeschreven aan hartaanvallen.

Hoe wordt de
diagnose congestief hartfalen gesteld?

Er zijn veel tests die dierenartsen kunnen helpen de diagnose
hartfalen te stellen en het type en de oorzaak van het hartfalen vast te
stellen.

Gewoonlijk luisteren dierenartsen met een stethoscoop naar het hart.
Als de hond hartfalen heeft, kunnen ze mogelijk hartruisen waarnemen en
de plaats ervan bepalen. Dit is de eerste stap om vast te stellen dat de
hond hartfalen heeft. De longen zullen waarschijnlijk tegelijkertijd
worden gecontroleerd om te zien of er tekenen van hartfalen zijn.

Röntgenfoto’s van de borstkas worden gebruikt om de grootte van het
hart en de aanwezigheid van vocht vast te stellen. Dit kan een grote rol
spelen bij het vaststellen of de hond hartfalen heeft, omdat beide
tekenen veelzeggend zijn. Bloed- en urineonderzoek zal waarschijnlijk
ook worden uitgevoerd. Hiermee kan hartfalen niet direct worden
vastgesteld, maar het kan wel andere problemen uitsluiten en de lever-
en nierfunctie controleren, die bij honden met hartfalen aangetast
kunnen zijn. Bloedonderzoek is belangrijk om de algehele gezondheid van
de hond te bepalen en kan helpen bij het bepalen van de beste
behandelingsopties.

Een elektrocardiogram kan worden gebruikt om de elektrische
activiteit van het hart te meten, zodat de dierenarts de exacte snelheid
en het ritme kan bepalen. Dit is echter vaak niet nodig, omdat de
dierenarts veel van deze dingen kan bepalen met behulp van een
stethoscoop. Er kan ook een echografie van het hart worden gemaakt,
omdat de dierenarts het hart dan duidelijk kan zien. De grootte en dikte
van elke hartkamer kan worden bepaald, en de efficiëntie van het hart
kan direct worden vastgesteld.

Hoe wordt congestief
hartfalen behandeld?

De behandeling hangt af van de oorzaak van het congestief hartfalen
van de hond en hoe ver het gevorderd is. Op basis van de symptomen van
uw hond en de bevindingen van de tests kunnen verschillende
behandelingskuren worden aanbevolen.

Er kan medicatie worden gebruikt om het hart efficiënter te laten
werken en onregelmatige hartslagen, die inefficiënt kunnen zijn, onder
controle te houden. Het kan ook worden gebruikt om het vochtgehalte rond
de longen te verlagen als dat nodig is. Een operatie kan nodig zijn om
een gescheurde klep te corrigeren. Pacemakers worden zelden gebruikt,
maar kunnen door sommige dierenartsen worden voorgesteld.

Een speciaal dieet kan nodig zijn om extra vochtophoping te
voorkomen. Natriumarme diëten kunnen helpen bij de vochtophoping en de
progressie van de ziekte beperken. Beperkte activiteit kan worden
aanbevolen om overbelasting van het hart van uw hond te voorkomen.

Soms worden supplementen voorgesteld. Deze zijn afhankelijk van het
dieet van uw hond, de specifieke symptomen en de bloeduitslagen.
Vitamine B, taurine, carnitine en antioxidanten kunnen nuttig zijn.

Uw dierenarts kan ook willen controleren op hartwormen en bacteriële
infecties van het hart. Als die worden gevonden, zullen waarschijnlijk
specifieke medicijnen worden aanbevolen om die problemen te
behandelen.

Meerdere dierenartsbezoeken zullen waarschijnlijk nodig zijn. Er zal
een behandelplan moeten worden opgesteld en uw hond zal moeten worden
gecontroleerd. Mogelijk moeten er wijzigingen in de medicatie worden
aangebracht.

Wilt u meer weten over andere hondenziekten en
aandoeningen?

  • Degeneratieve myelopathie bij de hond – Symptomen, behandelingen en
    basisprincipes van de ziekte
  • Besmetting bij honden: oorzaken, symptomen en behandeling 2021
  • Epilepsie bij honden: Typen, symptomen en informatie

: ESB Professional,