Het Charolais-rundveeras is een groot, lichtgekleurd taurinerund dat
in Frankrijk is ontwikkeld voor trekdoeleinden. Deze runderen worden
gebruikt voor de vleesproductie en voor kruisingen om de groei en de
gespierdheid van andere vleesveerassen te verbeteren.
Charolaisrunderen komen voor in elk land dat rundvlees produceert en
staan bekend om hun crèmekleurige of witte kleur, hun hoorns en hun
enorme omvang. Diezelfde kenmerken maakten hen populair toen ze voor het
eerst werden geïntroduceerd.
Snelle feiten over het ras
Charolais
| Rasnaam: | Charolais |
|---|---|
| Plaats van herkomst: | Charolles, Frankrijk |
| Gebruikt: | Rundvlees, melkvee, trekkracht, kruisingen |
| Stier (man) Maat: | 2.200 tot 3.600 pond |
| Koe (vrouwelijk) Maat: | 1.500 tot 2.600 pond |
| Kleur: | Wit of crème met lichtroze neuzen en hoeven |
| Levensduur: | 15-20 jaar natuurlijke levensduur, verkort door landbouw |
| Klimaat tolerantie: | Alle; winterhard en tolerant voor koude en hitte |
| Zorgniveau: | Weinig onderhoud |
| Eigenschappen: | Robuust, gehard, volgzaam, gespierd |
| Productie: | Rundvlees, melk, nageslacht |
Oorsprong van het ras
Charolais
Het ras Charolais is een van de oudste Franse runderrassen. Het ras,
dat van Jura-oorsprong wordt geacht, is in de 16e then
17eth eeuw in de omgeving van Charolais tot ontwikkeling
gekomen. Volgens nieuwe historische gegevens zouden deze runderen reeds
in 878 na Christus hebben kunnen bestaan.
Na de Eerste Wereldoorlog bracht een jonge Mexicaanse industrieel van
Franse afkomst zijn Charolais-runderen naar een ranch in Mexico. Van
daaruit werden ze in 1934 naar de VS gebracht. Het ras werd populair om
zijn grootte en schoonheid, wat leidde tot een vraag naar raszuivere
Charolais.
In de jaren 1940 en 1950 richtten de fokkers de American Charbray
Breeders Association en de American Charolais Breeders Association op,
die strenge normen voor het ras opstelden. Nu zijn de verenigingen
samengevoegd in de American-International Charolais Association.
Kenmerken van het ras
Charolais
Charolaisrunderen behoren tot de zwaarste runderrassen. De stieren
kunnen tussen de 2.200 en 3.600 pond wegen, terwijl de koeien tussen de
1.500 en 2.600 pond wegen. De meeste Charolaisrunderen zijn massief en
hebben hoorns, hoewel selectief fokken hoornloze exemplaren heeft
opgeleverd. Ze hebben meestal een volgzaam temperament.
Hoewel kruisingen een donkere of rode kleur kunnen opleveren, is de
typische Charolais-stier of -koe wit of crèmekleurig met een lichtroze
neus en hoeven. Hoewel licht vee moeilijker schoon te houden is om mee
te showen, biedt het een voordeel bij warm, zonnig weer. Deze runderen
hebben minder last van de zon en de hitte en blijven beter eten en
aankomen dan donkere runderen.
Gebruik van het ras
Charolais
Net als andere continentale en Europese rassen worden
Charolaisrunderen gefokt voor de vleesproductie, de melkveehouderij en
als trekdier. De gespierde runderen kunnen zware lasten trekken en op de
boerderij werken, maar ze zijn het waardevolst voor de vleesproductie en
het fokken.
Dankzij het kruisingspotentieel kan Charolais worden gebruikt als
terminaal kruisingsras. Een stier of koe kan met een ander vleesveeras
fokken en kalveren voortbrengen met een aanzienlijke groei en
bespiering.
Charolais Rund Uiterlijk &
Rassen
De typische Charolais is wit met een bleke snuit en hoeven, hoorns,
en een lang lichaam. Sommige fokkers fokken echter zwarte of rode
dieren. De runderen hebben een middelgroot tot groot frame met een
korte, brede kop en lichaam.
De Charolais, die geprezen wordt om zijn gespierdheid, is een
uitstekende vleeskoe en geeft blijk van een indrukwekkend groeivermogen
en uitsnijdingswaarden. De ideale snitten zijn goed geschikt om af te
mesten.
Gerelateerd lezen: 15 fascinerende en leuke koe
feiten die je nooit wist
Bevolking/Distributie/Habitat
Als lang gedomesticeerd ras zijn Charolais-runderen te vinden in
vrijwel alle veeproducerende landen, waaronder de VS, Mexico, Australië,
het VK en het grootste deel van Europa.
Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties is
de Charolais het op één na talrijkste runderras in Frankrijk, na de
Holstein. De Charolais is een wereldras en komt in 68 landen voor. De
wereldpopulatie wordt op 730.000 geschat, met de grootste populaties in
de Tsjechische Republiek en Mexico
Een andere gunstige eigenschap van het Charolais-ras is dat het
bestand is tegen koude winters en hete zomers. Hij graast op weiden die
andere dieren niet efficiënt kunnen gebruiken, maar komt toch aan in
gewicht en spiermassa, en de robuuste hoeven stellen hem in staat om ruw
terrein te doorkruisen. Hierdoor is de Charolais een winterhard dier dat
in verschillende klimaten kan gedijen.
Zijn
Charolais-runderen goed voor kleinschalige landbouw?
Charolaisrunderen hebben een langere levensduur en een beter
groeipotentieel dan andere vleesveerassen. Met goede genen zal een
Charolais-koe indrukwekkende kalveren voortbrengen. Charolais zijn ook
geschikt om te kruisen met Angus en andere runderrassen.
Bovendien gaan Charolais langer mee dan andere rassen. Sommige
stieren worden als wegwerp beschouwd en hebben maar een paar goede
fokjaren. Een degelijke Charolais-stier kan 8-9 jaar fokken voordat hij
met pensioen gaat. Vanwege deze eigenschappen kunnen Charolais zowel
voor kleinschalige scharrelhouderij als voor grootschalige veehouderij
worden gebruikt.
Het Charolais-ras ontstond in de 16e then 17eth
eeuw in Frankrijk, maar werd al snel populair vanwege zijn grootte,
kleur en robuustheid. Het Charolaisras wordt nu in elk veeproducerend
land aangetroffen en wordt gefokt voor de vlees- en melkveehouderij,
maar biedt ook veel waarde als terminaal kruisingsdier dat
groeipotentieel kan toevoegen aan veestapels die veel onderhoud
vergen.
: Sue Nixon,