Alpine Dachsbracke Hondenras: Info, Foto’s, Verzorging, Temperament & Eigenschappen

Alpine Dachsbracke Hondenras: Info, Foto’s, Verzorging, Temperament
& Eigenschappen

Hoogte: 13-16 inch
Gewicht: 33-40 pond
Levensduur: Ongeveer 12 jaar.
Kleuren: Donker “herten” rood
Geschikt voor: Families
Temperament: Zelfverzekerd, vriendelijk, intelligent

De Alpine Dachsbracke is een zeldzaam hondenras dat vermoedelijk zijn
oorsprong heeft in Oostenrijk. Ze zien eruit alsof iemand een Teckel en
een speurhond heeft samengevoegd. Ze hebben een lange rug en korte poten
en de eigenschappen van een speurhond. Ze werden gefokt om allerlei
verschillende dieren op te sporen, waaronder herten, zwijnen, hazen en
vossen.

Met hun korte poten kunnen ze zich efficiënt over de grond
voortbewegen. Ze bewegen zich ook met gemak door bergachtig en dicht
bebost terrein. In het algemeen kunnen ze zowat overal onderdoor.

Gewoonlijk worden deze honden niet als gezelschapsdieren gehouden. Ze
worden meestal gevonden bij jagers in hun geboortestreek. In Amerika,
kunnen ze moeilijk te vinden zijn. Het zijn echter geweldige
gezinshonden en ze schieten meestal bijzonder goed op met kinderen. Ze
zijn zelfverzekerd en onbevreesd, wat agressieproblemen meestal
voorkomt.

Ze hebben een behoorlijk sterke prooidrift, dus ze doen het het best
in huizen zonder andere niet-hondachtige huisdieren. Als roedeldieren
kunnen ze het echter goed vinden met andere honden.

Alpine Dachsbracke
Puppy’s – Voordat je koopt

Energie:

Trainbaarheid:

Gezondheid:

Levensduur:

Gezelligheid:

Wat is de Prijs
van Alpine Dachsbracke Puppies?

Als je besluit een van deze puppies te adopteren, is het grootste
probleem er een te vinden om te adopteren. Tenzij je in Oostenrijk
woont, kan het moeilijk zijn om een fokker te vinden die deze puppies
produceert. Ze zijn zelfs niet erkend door de Amerikaanse Kennel Club,
wat je duidelijk zou moeten maken hoe zeldzaam ze zijn in de Verenigde
Staten.

Als je een van deze honden kunt vinden, kunnen ze buitengewoon duur
zijn. De meeste zijn minstens $1,500. Als je een puppy vindt voor
minder, moet je je afvragen wat hun bloedlijn en gezondheid is. Veel
honden van hoge kwaliteit kunnen veel meer kosten dan dit. Degenen die
gefokt zijn voor shows kunnen duizenden kosten. Verwacht een aardige
cent te betalen voor dit zeldzame hondenras.

3 weinig
bekende feiten over de alpine Dachsbracke

1. Deze honden zijn uiterst
zeldzaam.

Het is merkwaardig dat deze honden in de Verenigde Staten als
gezelschapsdieren worden gehouden. Ze worden meestal alleen gebruikt als
jachthond in Oostenrijk, en ze worden meestal binnen dezelfde families
gehouden. Het is moeilijk om een van deze honden in Amerika te vinden,
dus de meeste pups moeten worden geïmporteerd.

2.
De Alpine Dachsbracke heeft wel degelijk teckel voorouders.

Deze hond lijkt niet voor niets op een teckel. Ze zijn het resultaat
van het fokken van de grotere Oostenrijkse jachthonden met de Teckel om
een kleiner postuur te bereiken. Uiteindelijk leidde dit tot de hond die
we vandaag hebben.

3. Het is een veelzijdig
jachtras.

Deze hond is het best bekend voor zijn vermogen om op zowat alles te
jagen. Ze werden oorspronkelijk gefokt om op herten te jagen. Ze kunnen
echter ook worden gebruikt voor de jacht op vossen, zwijnen, hazen en
andere dieren. Ze werden zelfs door een Habsburgse koning gebruikt voor
de jacht in Egypte.

Beeld : Peter Vrab,

Temperament
en intelligentie van de Alpine Dachsbracke

Eerst en vooral is dit een jachthond. Ze werden oorspronkelijk gefokt
voor de jacht en worden ook nu nog meestal voor dat doel gebruikt. Ze
kunnen in veel verschillende omstandigheden werken, variërend van ruw,
bergachtig terrein tot dichtbegroeide bossen. Hun kleine gestalte geeft
hen een voorsprong op andere jachthonden in ruigere gebieden.

In tegenstelling tot veel moderne rassen, wordt deze hond nog steeds
voornamelijk gebruikt voor de jacht. Het komt zelden voor dat ze alleen
als gezelschapsdier worden gebruikt. Ze zijn meestal eigendom van
jagers. Nieuwe puppies wordt meestal geleerd om te jagen. De “kwaliteit”
van de hond wordt beoordeeld op basis van hun jachtvaardigheid, niet
noodzakelijkerwijs hoe goed ze voldoen aan een rasstandaard.

Dit ras is niet selectief gefokt om als huisdier te dienen. Ze zijn
echter hoe dan ook een goede gezelschapshond. Ze zijn niet bang voor
veel en schieten goed op met mensen. Hun onbevreesdheid vermindert op
angst gebaseerd geblaf en agressie. Ze zijn vriendelijk voor zowel
vreemden als mensen. Ze staan echter meestal niet graag in het
middelpunt van de belangstelling. Ze vinden het prima om in een hoekje
te slapen terwijl u met uw gasten praat.

Alpine Dachsbrackes zijn vrij intelligent. Ze zijn echter niet gefokt
om commando’s te leren. Om deze reden kunnen ze een beetje koppig zijn.
Ze hebben mentale stimulatie nodig, maar lang niet zo veel als sommige
andere rassen. Ze leren vrij gemakkelijk commando’s, maar ze zijn niet
per se gemaakt om in een mum van tijd een commando te gehoorzamen.

Deze honden hebben een extreem hoge prooidrift. Ze worden immers nog
steeds gebruikt en gefokt als jachtdieren. Dit kan voor problemen
zorgen. Ze zullen een spoor volgen tot in het bos en verdwalen. Ze
worden ook “commando doof” wanneer ze op een spoor zijn. Ze mogen nooit
loslopen en moeten in een omheind gebied worden gehouden. Hun appèl is
niet betrouwbaar, en ze kunnen vrij gemakkelijk verdwalen.

Zijn deze honden goed
voor gezinnen? 👪

Ja, deze honden zijn vrij goede gezelschapsdieren, ondanks het feit
dat ze nooit als zodanig zijn gefokt. Ze zijn behoorlijk meegaand en
vriendelijk, waardoor ze vrij gemakkelijk in het gezinsleven passen. Ze
vereisen wel extra verzorging, maar worden over het algemeen als weinig
onderhoud beschouwd in vergelijking met sommige andere hondenrassen.

Ze schieten goed op met kinderen, mits ze op de juiste manier worden
behandeld. Door hun langgerekte rug zijn ze gevoelig voor rugletsels.
Daarom moet worden voorkomen dat kinderen de hond oppakken of druk
uitoefenen op zijn ruggengraat.

Kan dit ras
overweg met andere huisdieren?

Dit ras schiet goed op met honden van alle soorten. Ze zijn over het
algemeen vriendelijk en niet bijzonder territoriaal. Natuurlijk moeten
ze op jonge leeftijd nog regelmatig gesocialiseerd worden om ervoor te
zorgen dat ze zich op hun gemak voelen met andere honden. In het
algemeen is dit een geweldig ras voor een huishouden met meerdere
honden.

Ze kunnen echter niet goed overweg met andere diersoorten. Hun hoge
prooidrift betekent dat ze absoluut achter katten en andere dieren aan
zullen gaan. Vroege socialisatie kan dit probleem enigszins inperken,
maar veel honden zullen tot ver in de volwassenheid achter katten aan
blijven jagen. Het zit gewoon in hun aard.

Wat u moet
weten als u een Alpine Dachsbracke bezit

Vereisten voor voedsel en
dieet 🦴

Deze honden hebben geen speciale dieetwensen. Ze doen het goed op
elke hoogwaardige hondenvoeding. Een eiwitrijk dieet verdient de
voorkeur. Probeer formules te vermijden die veel granen en goedkope
groenten bevatten. Erwten zijn goed voor honden in kleine hoeveelheden.
Het is echter niet ongewoon om hondenvoer te zien dat vol zit met
erwten, omdat ze goedkoop zijn en veel eiwitten bevatten voor een
plantaardig product. Ga bij voorkeur voor heel vlees.

Ze moeten altijd toegang hebben tot zoet water, zoals de meeste
honden. Deze honden drinken meer water dan je zou verwachten, dus bereid
je voor om hun water regelmatig bij te vullen.

De Dachsbracke is niet bijzonder vatbaar voor voedselallergieën of
voedselgerelateerde ziekten. Natuurlijk kunnen ze ziektes oplopen die
een aanpassing van het dieet vereisen, net als elke andere hond. In dat
geval moet je met een dierenarts samenwerken om een geschikt dieet samen
te stellen.

Bekijk dit bericht op Instagram

Een bericht gedeeld door Hilde Bjaanes Ims (@hildeims)

Oefening 🐕

Deze honden hebben een beetje beweging nodig. Ze werden gefokt om
jachthonden te zijn. Tijdens de jacht moeten deze honden soms
kilometerslange paden volgen door moeilijk begaanbaar terrein. Dit vergt
een grote hoeveelheid energie. Als u deze honden uitsluitend als
gezelschapsdier gebruikt, is het belangrijk dat u ze de gelegenheid
geeft om voldoende te bewegen.

Meestal is daar niet veel voor nodig. Het zijn tenslotte kleine
hondjes. Korte tot middellange wandelingen zijn alles wat nodig is om ze
in vorm te houden. Ze hebben wel beweging nodig, maar niet in de mate
waarin bijvoorbeeld een Labrador Retriever dat zou doen. Vergeet niet
dat u ervoor moet zorgen dat ze aangelijnd zijn, want ze volgen
geursporen.

Deze honden houden ook van eenvoudige spelletjes zoals apporteren en
leren dat vrij snel. Ze kunnen echter koppig zijn, dus ze zullen meestal
alleen spelen als ze dat zelf willen.

Opleiding 🎾

Deze honden zijn intelligent, dus kunnen ze theoretisch allerlei
commando’s leren. Ze zijn echter ook koppig en zijn niet gefokt om
efficiënt naar mensen te luisteren. Om deze reden betekent het feit dat
ze een commando kennen niet dat ze het ook daadwerkelijk zullen
opvolgen. Vaak zullen deze honden kiezen wat zij denken dat de juiste
handelwijze is, niet noodzakelijkerwijs wat u hen opdraagt te doen.

Wanneer ze jagen, werkt dit in hun voordeel. Ze kunnen immers
beslissingen nemen over het volgen van het spoor en het vinden van het
dier zonder de inbreng van hun baasje. In een thuissituatie kan dit hen
vaak in de problemen brengen.

Deze honden zijn om deze reden niet zo gemakkelijk te trainen. De
eigenlijke trainingssessie kan geweldig verlopen, maar dat betekent niet
noodzakelijk dat uw hond ook buiten de trainingssessie naar u zal
luisteren.

Afbeelding : Josef Svoboda,

Verzorging ✂️

Deze honden hebben niet veel verzorging nodig. Ze verharen nogal wat,
dus een snelle borstelbeurt één keer per week wordt vaak aangeraden om
de hoeveelheid los haar te verminderen. Maar verder heeft hun vacht geen
regelmatig onderhoud nodig.

Af en toe een bad kan nodig zijn als de hond zichtbaar vuil wordt.
Veelvuldige baden moeten echter worden vermeden, omdat ze de huid van de
hond kunnen uitdrogen en huidirritatie kunnen veroorzaken.

Gezondheid en voorwaarden 🏥

Omdat deze honden zo zeldzaam zijn, hebben we niet veel informatie
over hun gezondheid. Over het algemeen zijn ze niet vatbaar voor veel
problemen en lijken ze over het algemeen een volwaardig en gezond leven
te leiden.

Door hun lange rug zijn ze vatbaarder voor veel van de ziekten die de
Teckel kunnen treffen. In het bijzonder kunnen ze vatbaar zijn voor
tussenwervelschijfaandoeningen (IVDD). Dit is een veel voorkomend
probleem bij honden met een lange rug. Door deze ziekte kan het
kraakbeen tussen de botten van de ruggengraat van een hond uitpuilen of
barsten. Dit wordt ook wel een hernia genoemd, hoewel het bij honden
iets anders werkt dan bij mensen.

Gewoonlijk veroorzaakt deze ziekte schade aan de zenuwen. De meeste
honden verliezen de volledige coördinatie in hun achterpoten voordat ze
het gevoel en de beweging volledig verliezen. Ze zullen ook hun blaas
niet meer kunnen controleren. Deze ziekte ontwikkelt zich snel. De
ziekte is echter meestal goed te behandelen door de hond een tijdje in
een bench te stoppen en hem te beletten te veel te bewegen. Het kan
nodig zijn dat de eigenaar de blaas van de hond in deze periode met de
hand ontlast. Met rust gaan veel honden snel vooruit.

Bij sommige honden kan een operatie nodig zijn, maar de mate van
succes verschilt. Veel dierenartsen zullen aanraden om eerst andere
middelen te proberen alvorens over te gaan tot een operatie, omdat dit
de hond aan een verhoogd risico blootstelt.

Zoals veel honden kunnen deze honden gevoelig worden voor
heupdysplasie als ze te zwaar worden, dus is het belangrijk dat ze
voldoende beweging krijgen en goed eten. Deze hond werd gefokt om hard
te werken tijdens het volgen van wildsporen. Als ze niet genoeg
gelegenheid krijgen om te bewegen, kunnen ze gemakkelijk zwaarlijvig
worden. Door zwaarlijvigheid lopen ze ook een groter risico op IVDD,
omdat hun ruggengraat dan zwaarder wordt.

Man vs. Vrouw

Er zijn geen significante verschillen tussen de geslachten van dit
hondenras.

Laatste gedachten

De Alpine Dachsbracke is een uiterst zeldzaam ras dat het meest
voorkomt in Oostenrijk, maar het is niet bekend in de Engels-sprekende
wereld. De Amerikaanse Kennel Club erkent deze hond niet eens als ras,
grotendeels omdat er gewoon niet zo veel van zijn in Amerika.

Zelfs in Oostenrijk zijn ze grotendeels eigendom van jagers en worden
ze gebruikt voor de jacht. Ze worden meestal niet uitsluitend als
gezelschapshond gehouden. Desondanks passen ze door hun temperament goed
in de meeste gezinnen. Ze zijn vriendelijk en ontspannen. Ze schieten
goed op met zowat iedereen, ook met andere honden. Velen zijn geduldig
met kinderen, zolang hun rug maar wordt beschermd.

: Josef_Svoboda,