Aberdeen Angus Vee Ras: Feiten, Gebruiken, Oorsprong &
Kenmerken
De Aberdeen Angus is een klein rundveeras uit Schotland, waar ze
inheems zijn in de graafschappen in het noordoosten. Vandaag de dag zijn
deze koeien nog steeds erg populair en maken zij 17% uit van de
rundvleesindustrie in het VK.
Deze koeien zijn geëxporteerd naar vele verschillende gebieden in de
wereld, waaronder de Verenigde Staten, Zuid-Amerika en Nieuw-Zeeland.
Van daaruit hebben ze zich ontwikkeld tot verschillende soorten, zoals
de Amerikaanse Angus. In sommige gebieden worden deze koeien gefokt om
groter te zijn dan het oorspronkelijke ras.
Aangezien deze koeien zwaar zijn gekruist met andere, ingevoerde
runderen, wordt het oorspronkelijke “zuivere” ras geacht gevaar te
lopen.
Snelle feiten over de
Aberdeen Angus
| Rasnaam: | Aberdeen Angus Vee |
|---|---|
| Plaats van herkomst: | Schotland |
| Gebruikt: | Beef |
| Stierenmaat: | Ongeveer 1.870 pond |
| Koe maat: | Ongeveer 1.210 pond |
| Kleur: | Zwart (of rood) |
| Levensduur: | 15-20 jaar |
| Klimaat tolerantie: | High |
| Zorgniveau: | Laag |
| Productie: | Beef |
Aberdeen Angus Oorsprong
Deze runderen komen al heel lang in Schotland voor, althans sinds de
16e eeuw, toen ze bekend stonden als Angus doddies. Gedurende enige tijd
vóór de jaren 1800 bevonden deze runderen zich in Angus en
Aberdeenshire, vandaar hun naam.
Het ras werd echter pas in 1835 gestandaardiseerd tot het ras dat het
vandaag de dag is, toen William McCombie begon met het verbeteren van de
veestapel. In die tijd bestonden er veel plaatselijke namen voor wat in
wezen dezelfde koe was, en sommige gebieden gebruiken die namen vandaag
nog steeds.
Het ras werd officieel erkend in 1835 en werd geregistreerd in het
Polled Herd Book. Pas in het midden van de 20e eeuw werden ze algemeen
in Groot-Brittannië.
Aberdeen Angus Kenmerken
De stieren zijn hoornloos, wat betekent dat ze geen hoorns hebben.
Dit gebeurt op natuurlijke wijze, niet omdat de hoorns verwijderd
zijn.
Ze zijn zeer winterhard omdat ze werden ontworpen om de Schotse
winters te overleven. Ze zijn goed aangepast aan zware sneeuwval en
stormen, die in Schotland aan de orde van de dag zijn.
Het is een klein ras, met koeien die gewoonlijk ongeveer 1.210 pond
wegen en stieren die 1.870 pond wegen. De kalveren worden meestal te
klein geboren om op de markt te brengen. Daarom moet het ras voor
kalfsvlees worden gekruist met een ander ras, meestal een melkkoe.
Deze runderen worden vrij vroeg volwassen, vooral in vergelijking met
de meeste andere inheemse Britse rassen.
Gebruikt
Deze runderen worden hoofdzakelijk gebruikt voor het vlees. Ze staan
bekend om hun extreem doorregen vlees, dat steeds populairder wordt.
Hun rundvlees wordt vaak als superieur op de markt gebracht vanwege
zijn zwaar gemarmerde uiterlijk. Het is meer en meer mainstream
geworden, met het inzicht dat het “van hogere kwaliteit” is dan de
meeste andere soorten rundvlees.
Bovendien worden de runderen soms gebruikt voor kruisingen om de
kalveren gemakkelijker ter wereld te brengen. Aangezien dit een
natuurlijk hoornloos ras is, brengt het natuurlijk hoornloze kalveren
voort. Deze eigenschap is dominant, zodat al hun kalveren hoornloos
zullen zijn. Daarom worden ze soms gebruikt om gehoornde rassen in
hoornloze rassen te veranderen.
Verschijningsvorm en
variëteiten
Gewoonlijk zijn deze koeien zwart van kleur. In het midden van de
20eth eeuw is echter een nieuw ras opgedoken dat rood is.
Sommige gebieden accepteren deze rode runderen in het stamboek, terwijl
andere dat niet doen. Het verschilt van gebied tot gebied.
Er zijn geen genetische verschillen tussen de twee kleuren, afgezien
van de kleur. Toch worden ze in sommige gebieden als twee verschillende
rassen gezien. Er wordt beweerd dat de zwarte Angus geschikter is voor
koudere klimaten, maar dit is niet onderzocht.
Dit ras is van nature hoornloos, dus ze hebben geen hoorns van welke
soort dan ook.
Bevolking en spreiding
Dit ras is de laatste jaren bijzonder populair geworden. Hun vlees is
steeds meer gewild op de markt, waardoor ook het ras zelf in
populariteit is toegenomen. Momenteel zijn ze verspreid over de hele
wereld, hoewel ze het meest voorkomen in de Verenigde Staten.
De runderen werden in 1873 voor het eerst naar de Verenigde Staten
gebracht. In die tijd werden slechts vier stieren ingevoerd en gebruikt
voor kruisingen. Hierdoor kreeg het ras echter meer bekendheid en werden
veel runderen van beide geslachten geïmporteerd.
In Duitsland werd dit ras gebruikt om de German Angus te creëren.
Andere landen hebben ze gekruist met andere runderen, waardoor de
vleeskwaliteit verbeterde en polled rassen ontstonden.
Onze
Aberdeen Angus runderen goed voor kleinschalige landbouw?
Aangezien deze runderen klein zijn en waarschijnlijk geen
gezondheidsproblemen zullen hebben, zijn ze vaak zeer geschikt voor
kleinschalige landbouw. De kalveren worden klein geboren, zodat de
koeien meestal niet veel hulp nodig hebben. Ze zijn ook goede moeders,
wat de verzorging van de kudde in het algemeen vergemakkelijkt. Deze
runderen kunnen gemakkelijk kalven, zelfs in barre omstandigheden.
Deze runderen zijn niet echt “miniatuurtjes”, maar ze zijn kleiner
dan de meeste andere rassen. Daarom hebben ze minder land nodig om op te
functioneren, waardoor ze gemakkelijker zijn voor kleine
boerderijen.
: Catherine Eckert,