Puppy Absorptie bij Honden: Definitie, Oorzaken & Wat te
Weten
Puppy-absorptie bij honden is een beetje een onderbestudeerd
onderwerp. Vaak kan de zwangerschap niet eens worden bevestigd voordat
sommige of alle foetussen zijn geabsorbeerd. In de meeste gevallen weet
de hondeneigenaar niet eens dat hun hond überhaupt zwanger was!
Dit gezegd zijnde, hebben fokkers regelmatig te kampen met dit
mysterieuze verschijnsel. Terwijl duidelijk zieke honden hun
zwangerschappen terug opnemen, doen volledig gezonde honden dat ook.
Soms is de oorzaak heel duidelijk. Andere keren? Niet zo
duidelijk.
Er zijn enkele stappen die fokkers en huisdiereigenaren kunnen nemen
om puppyabsorptie te voorkomen. Er is echter geen waterdichte manier om
het volledig te voorkomen.
Als je niet meer weet wat we tot nu toe hebben gezegd, lees dan
verder. We zullen alles bespreken wat je moet weten, inclusief mogelijke
oorzaken en complicaties.
Wat is foetale resorptie
bij honden?
Zoals de naam al doet vermoeden, vindt puppy-absorptie – ook wel
foetale resorptie genoemd – plaats wanneer de moederhond bevruchte
eicellen weer in haar lichaam opneemt. De puppy is op dat moment al
gestopt met zijn ontwikkeling en wordt als overleden beschouwd.
Het lichaam van de pup begint te ontbinden in de baarmoeder. De
enzymen in de foetus scheiden zich volledig af en worden vervolgens weer
opgenomen in de bloedbaan van de moeder.
Dit proces verschilt enigszins van het verlies van embryo’s, dat zeer
vroeg in de dracht optreedt. Puppy-absorptie kan elk moment vóór 44
dagen optreden. Daarna zijn de botten van de puppy te hard om te worden
afgebroken en kunnen ze niet meer worden geabsorbeerd.
Resorptie van foetussen bij honden komt vaak vrij vroeg in de
zwangerschap voor. In veel gevallen ligt de oorzaak volledig buiten
iemands handen. De foetussen hebben vaak een genetische afwijking
waardoor ze zich niet meer ontwikkelen.
Meestal worden slechts één of twee pups in een nest geabsorbeerd.
Daarom blijft de hond meestal drachtig. De foetus verdwijnt letterlijk
uit de baarmoeder en wordt weer opgenomen in het lichaam van de hond.
Het is niet hetzelfde als een miskraam, waarbij de foetus wordt
uitgestoten.
Hoewel dit proces misschien een beetje verwarrend lijkt, is het een
heel gewoon proces. Door de foetus te reabsorberen kunnen de moeder en
de andere pups doorgaan met een gezonde zwangerschap.
Bij 44% van de honden kan foetale resorptie optreden.
Wat veroorzaakt
foetale resorptie bij honden
Er zijn waarschijnlijk talloze redenen voor puppy reabsorptie. Omdat
het zo vroeg in de dracht gebeurt, weten eigenaren vaak niet dat het
gebeurd is. Er zijn meestal geen uiterlijke tekenen, en de teef gaat
meestal door met een gezonde dracht.
Gewoonlijk vallen de oorzaken in twee hoofdcategorieën uiteen:
infectieuze agentia en niet-infectieuze agentia.
- Virusinfectie – Een aantal veel voorkomende
hondenvirussen kan de gezondheid van pups in ontwikkeling aantasten. Zo
kan het canine herpesvirus 1A onvruchtbaarheid en drachtverlies
veroorzaken. Teven zijn vaak asymptomatisch, dus het is niet vreemd dat
eigenaren totaal niet weten dat hun hond besmet is. Het canine distemper
virus kan ook spontane abortus en reabsorptie veroorzaken – zelfs als de
foetussen zelf besmet zijn. Men denkt dat de reabsorptie in dit geval
veroorzaakt wordt door de stress van de ziekte. Canine parvovirus wordt
ook in verband gebracht met zeer vroege puppy-reabsorpties. - Hypothyreoïdie – Deze aandoening doet zich voor
wanneer de vrouw om de een of andere reden niet genoeg progesteron
aanmaakt. Dit hormoon is nodig om het lichaam van de vrouw te laten
weten dat ze zwanger is. Zonder dit hormoon is het moeilijk om een
zwangerschap te behouden. Daardoor is het mogelijk dat embryo’s niet
goed aan de binnenkant van de baarmoeder hechten, waardoor ze zich niet
kunnen ontwikkelen en worden teruggeplaatst. Vaak veroorzaakt deze
aandoening volledig zwangerschapsverlies – niet alleen de terugplaatsing
van een foetus of twee. - Misvormingen van de baarmoeder – Als de baarmoeder
van een vrouw niet goed gevormd is, kunnen sommige foetussen het
moeilijk hebben om zich goed te ontwikkelen. Soms leidt deze misvorming
tot ernstige onvruchtbaarheidsproblemen. In minder ernstige gevallen kan
het voor een of twee foetussen gewoon moeilijk zijn om zich goed te
ontwikkelen, wat leidt tot reabsorptie. - Ziekten – Schijnbaar ongerelateerde infecties en
gezondheidsproblemen kunnen reabsorptie van de pup veroorzaken. Diabetes
kan bijvoorbeeld reabsorptie van de foetus veroorzaken als het niet goed
onder controle is. Hypothyreoïdie heeft een directe invloed op de
hormonen van een hond en kan ook leiden tot drachtverlies. Vaak hebben
honden het erg moeilijk om zwanger te worden met deze aandoeningen.
Daarom is dit een minder waarschijnlijke oorzaak. - Foetale Defecten – Zoals we al eerder zeiden, is
foetale resorptie vaak te wijten aan een probleem met de foetus zelf –
niet met de moeder. Soms is de foetus genetisch niet in orde en kan hij
zich nooit ontwikkelen tot een gezonde pup. Vaak stoppen deze foetussen
vroegtijdig met hun ontwikkeling en worden dan opnieuw
geabsorbeerd. - Stress – Hoewel er geen bewijs voor is, wordt
gesuggereerd dat stress van de moeder ook zwangerschapsverlies kan
veroorzaken. We weten dat stress veroorzaakt door niet-verwante ziekten
reabsorptie kan veroorzaken, maar het is onduidelijk of stress
veroorzaakt door omgevingsfactoren hetzelfde effect heeft. - Slechte voeding – Een foetus heeft goede voeding
nodig om zich goed te kunnen ontwikkelen. Als de moeder niet alles
binnenkrijgt wat ze nodig heeft, kan het zijn dat sommige foetussen niet
de juiste voedingsstoffen of calorieën binnenkrijgen. Dit tekort kan
ertoe leiden dat ze zich niet of niet goed ontwikkelen. In sommige
gevallen kan dit leiden tot foetale resorptie.
Als het niet
echt foetale resorptie is
Er zijn verschillende verschijnselen die vaak worden aangezien voor
foetale resorptie – maar die er niet echt mee te maken hebben.
Zo worden schijnzwangerschappen soms verkeerd gediagnosticeerd als
puppyheropnameringen. De hond zal vaak zwangerschapssymptomen vertonen,
waaronder melkproductie en gewichtstoename. Er zijn echter geen echte
foetussen aanwezig. Op een bepaald moment zal de teef gewoon stoppen met
de symptomen.
Wanneer dit gebeurt, gaan veel hondeneigenaren ervan uit dat de teef
de foetussen heeft teruggeabsorbeerd, hoewel dit niet het geval is.
Het is ook mogelijk dat vroege echo’s verkeerd zijn. Ze kunnen wijzen
op een foetus waar er geen is. Wanneer de teef later een kleiner aantal
pups ter wereld brengt, wordt aangenomen dat zij er één of twee heeft
teruggeabsorbeerd.
Zoals u zich kunt voorstellen, kan het bijna onmogelijk zijn om deze
dingen uit elkaar te houden. Hoe weet je of het een foute echo was of
puppy reabsorptie? Dat weet je niet. Het is onmogelijk om dat achteraf
te weten.
Valse zwangerschappen en puppy-terugplaatsingen zijn ook bijna
onmogelijk uit elkaar te houden nadat ze hebben plaatsgevonden. Terwijl
de hond nog drachtig is, kunt u met een echografie vaststellen of de
dracht echt of schijnzwanger is.
Nadat de zwangerschapssymptomen zijn verdwenen, kan echter niet
worden vastgesteld of het een schijnzwangerschap was of dat de foetus
opnieuw is opgenomen.
Laatste gedachten
Resorptie van de foetus wordt vaak totaal niet opgemerkt door fokkers
en hondeneigenaars. Tenzij de foetus iets te laat wordt geresorbeerd en
de hond een vroege echografie ondergaat, is dit proces bijna niet op te
sporen.
Er zijn veel verschillende oorzaken – waarvan de meeste
volledig buiten uw handen liggen. Veel puppy’s worden opnieuw opgenomen
omdat ze genetisch niet in orde zijn. Het kan zijn dat ze om die reden
geen hele orgaansystemen ontwikkelen.
Uiteindelijk stopt de ontwikkeling en worden ze door het lichaam
geabsorbeerd. In veel gevallen gebeurt dit al heel vroeg, voordat je
zelfs maar weet dat de hond drachtig is.
Andere keren kunnen ziektes en infecties drachtverlies veroorzaken.
Veel onderliggende aandoeningen worden in verband gebracht met een
verminderde overlevingskans van de pup. Virussen kunnen foetussen
rechtstreeks aantasten, en infecties kunnen het vermogen van de moeder
om een gezonde zwangerschap te dragen in gevaar brengen.
Wat de oorzaak ook is, puppy reabsorptie is vaak niets om je zorgen
over te maken. Tenzij het veroorzaakt is door een chronische,
onderliggende aandoening, is het vaak gewoon onderdeel van het
fokproces.
: Ann Marie Kurtz,