7 Nederlandse paardenrassen

De Nederlanders staan bekend om hun tovenarij met paarden. Eeuwenlang
zijn Nederlandse paarden gebruikt om andere paardenrassen te verbeteren,
dankzij hun superieure genetica. De meeste moderne rassen voeren zelfs
deels terug op Nederland.

Aangenomen wordt dat de Nederlanders al in de 4deth eeuw
begonnen zijn met het fokken van paarden, wat verklaart waarom ze er zo
goed in zijn. Interessant is dat elke provincie een eigen ras had. De
belangrijkste motivatie voor deze praktijk was het ontwikkelen van
werkdieren voor gebruik op boerderijen. Dit is de reden waarom
Nederlandse paarden de neiging hebben tot extreme kracht en
gespierdheid.

Helaas werden in de jaren vijftig van de vorige eeuw de paarden op
het land vervangen door machines, omdat die efficiënter waren en
bovendien goedkoper in het onderhoud. Als gevolg daarvan daalde de vraag
naar Nederlandse paarden drastisch en verdwenen sommige rassen vrijwel
geheel.

Gelukkig heeft de stijgende populariteit van paardensport en -hobby’s
ervoor gezorgd dat Nederlandse paarden een comeback maken. Hier volgen 7
Nederlandse paardenrassen die je moet kennen.

1. De Arabo-Fries

De Arabo-Friesian heeft een interessante oorsprong. Het is ontstaan
uit de kruising van Arabische paarden met het Friese (een Nederlands
ras) tijdens de Spaanse invasie in de Nederlanden aan het eind van de
16th eeuw.

Zoals gezegd, komt het Friese ras oorspronkelijk uit Nederland. Toen
Spaanse veroveraars Nederland binnenvielen, vielen ze onmiddellijk voor
de magere, gespierde en gracieuze Fries. Ze zagen het potentieel voor
een superras als ze het zouden kruisen met Spaanse paarden met Arabisch
erfgoed. Het Arabische paard staat bekend om zijn uithoudingsvermogen
van hoog niveau.

Daarom dwongen de conquistadores de plaatselijke bevolking hun Friese
merries af te staan om ze te kruisen met Spaanse hengsten. Het resultaat
was de Arabo-Friesian – een ongelooflijk atletisch paard. Aangenomen
wordt dat de Arabo-Friesian een van de voorouders is van moderne
populaire rassen, zoals de Morgan en de Orlov Trotter.

In de jaren zestig begonnen fokkers de Fries te veredelen door
gebruik te maken van de Arabier. Het doel was om de long- en
hartcapaciteit en de kracht van de Fries te verbeteren met behoud van de
fysieke kenmerken van de Fries.

Het resultaat is dat de huidige Arabo-Friesian op de Fries lijkt,
maar dan met de taaiheid en het uithoudingsvermogen van de Arabier. Door
hun soepele gang zijn het populaire recreatiepaarden.

2. Het Nederlandse ontwerp

Met een gemiddelde hoogte van 16 handen en een gewicht tot 1.650 pond
is de Dutch Draft een lust voor het oog. Dit massieve paard heeft een
opvallende gelijkenis met de kolossale Belgische Draft, en met goede
reden, want de Belgische Draft werd gebruikt om de Nederlandse Draft te
maken. Andere paarden die gebruikt werden om dit ras te maken zijn de
Ardennen en de Zeeuwen.

Het grootste van alle Nederlandse paarden, de Dutch Draft, werd
opgericht om te helpen bij het zware werk op de boerderij. Helaas was
het een van de rassen die te lijden hadden onder de mechanisatie.
Gelukkig is hun aantal vandaag stabiel.

Ondanks het feit dat het een reus van een paard is, heeft de Dutch
Draft een uitzonderlijk rustig karakter. Hij komt meestal voor in vos,
grijs, kastanje, of zwart.

3. Het Nederlandse Harnas

Dit paard, ook bekend onder de naam Tuigpaard, is een variant van het
Nederlands Warmbloed en is bedoeld als tuigpaard. Niettemin is het
Nederlands Tuigpaard, zelfs onder warmbloedpaarden, uitzonderlijk
temperamentvol.

Aangezien Nederlandse tuigpaarden gefokt werden om als tuigpaard te
dienen, werden ze oorspronkelijk gebruikt voor het werk op de boerderij.
Ze waren echter ook een teken van prestige, en rijke boeren gebruikten
ze vaak als hun favoriete paarden voor stadsbezoeken. Tot op de dag van
vandaag is het Nederlandse tuigpaard een van de populairste paarden in
Nederland.

Het Nederlandse tuig is een groot dier, met een gemiddelde hoogte van
16,2 handen. Hij heeft een hoog aangezette hals, lange en krachtige
schouders, en een lange rug. En hij komt voor in bruin, zwart, kastanje,
crème verdunningen, pinto, en roan.

Dit ras is goedaardig en houdt van actief bezig zijn. Tegenwoordig
wordt het Nederlandse Tuigpaard voornamelijk gebruikt als rij- en
wedstrijdpaard.

4. Het Nederlandse Warmbloed

Het Nederlands Warmbloed is een mooi en atletisch ras dat het
resultaat is van het kruisen van het Gelders en het Gronings, die beide
inheems zijn in Nederland.

Het Nederlands Warmbloed werd gefokt om een wedstrijdpaard te zijn.
Het Gelders paard werd geselecteerd vanwege zijn reputatie van een goede
voorhand, terwijl het Gronings paard werd gebruikt vanwege zijn kracht
onder het zadel. De fokkers deden er ook een scheutje Volbloed bij voor
uithoudingsvermogen en moed.

Het resultaat was een mager, gespierd, intelligent en uitzonderlijk
behendig dier dat wij kennen als het Nederlandse Warmbloed. Nederlandse
warmbloedpaarden komen voor in vos, zwart, grijs of vos. Ze hebben een
gemiddelde hoogte van 16 handen en een gelijkmatig temperament.

5. De Fries

Het Friese paard is een van de oudste paardenrassen ter wereld, met
een geschiedenis die zo ver teruggaat als 150 na Christus. Aangenomen
wordt dat deze paarden tot de grondleggers behoren van de “Old English
Black”, die op zijn beurt een voorouder is van de Fell Pony en het Shire
paard.

Ondanks het opvallende uiterlijk en de flitsende bewegingen van de
Fries, wordt hij voornamelijk gebruikt als landbouwhuisdier. Hun
natuurlijke eigenschappen maken van Friezen echter geweldige show- en
prestatiedieren. In het verleden werden ze gebruikt als militair rijdier
dankzij hun hoge intellect, moed en robuustheid.

Het Friese ras heeft een gewelfde hals, krachtige, schuine schouders,
een sterke rug en vloeiende manen en staart. Friesen lijken zich bewust
van hun schoonheid en hebben een sierlijke uitstraling. Dit prachtige
paard is ongeveer 15 handen groot, en komt meestal voor in het
zwart.

De Fries is intelligent en wordt graag aan het werk gezet.

6. De Gelderlander

Het Gelders paard, oorspronkelijk afkomstig uit de provincie
Gelderland, was een opmerkelijk koetspaard dat dankzij zijn atletisch
karakter ook als showpaard kon worden gebruikt. Helaas stopte de actieve
fokkerij van het Gelders paard in de jaren 1960, toen fokkers het wilden
gebruiken om een nog superieur paard te maken – het Nederlands
Warmbloed.

Het goede nieuws is dat alle eigenschappen van het Gelders paard zijn
overgegaan op het Nederlands Warmbloed.

7. De Groningen

De Groninger komt oorspronkelijk uit de provincie Groningen. Dit
paard is ontstaan door kruising van de Oldenburger met de Oost-Fries. Er
is echter een mogelijkheid dat er ook andere rassen zijn gebruikt.

Niettemin was het resultaat een prachtig paard met een groot
uithoudingsvermogen, stijlvolle bewegingen en een charmant karakter. Het
is om die redenen dat de Groninger werd geselecteerd om te helpen het
Nederlandse Warmbloed te creëren.

Net als bij het Gelders paard is de actieve fokkerij van de Groninger
vrijwel gestaakt toen de fokkers zich gingen richten op het Nederlands
Warmbloed. Gelukkig kun je dit paard nog steeds terugvinden in het
Nederlands Warmbloed stamboek.

Conclusie

Nederlandse paarden worden over de hele wereld begeerd om hun
superieure eigenschappen. Van werk op de boerderij tot shows en
atletische evenementen, ze kunnen het allemaal. Welk van deze rassen
fascineert jou het meest? Laat het ons weten!

: navatu,